استفاده از ادرار به عنوان کود و منبعی مغذی برای کشت سبزیجات و محصولات دیگر از سوی دانشمندان توصیه شده است. به گفته محققان، این اقدام میتواند باعث شود که مواد مغذی لازم برای رشد گیاهان فراهم شوند و در نتیجه، محصولات غذایی سالمتری تولید شوند که میتوانند برای تغذیه انسان ها مفید باشند.
کشاورزان سالانه حدود ۱۲۸ هزار دلار صرف خرید کودهای مصنوعی برای رشد محصولات خود می کنند، اما ادرار انسان می تواند یک جایگزین مقرون به صرفه برای این کودها باشد؛ زیرا ادرار حاوی نیتروژن و فسفر بوده که برای رشد محصولات کشاورزی ضروری است.
در حال حاضر، کود گاوی برای کمک به رشد محصولات زراعی مورد استفاده قرار می گیرد. اما به گفته دانشمندان، ترکیبات ادرار با این کود تفاوت چندانی ندارد و می تواند جایگزینی سازگار با محیط زیست باشد.
نیتروژن موجود در ادرار اقیانوس ها را آلوده می کند و باعث می شود که جلبک ها با سرعت بیش از حدی رشد کنند که مرجان ها را خفه کرده و زندگی دریایی را مسموم می کند.
هر فرد به طور متوسط سالانه ۱۳۲ گالن ادرار دفع می کند که می تواند به ۵.۸ کیلوگرم کود تبدیل شود.
دیوینا گراسیا رودریگز، محقق، در این باره گفته است:
ارزش ادرار بسیار بالاست، به اندازهای که میتواند با ارزش طلا برابری داشته باشد.
به تمام کودهایی که تاکنون از دست داده ایم فکر کنید. زمان آن فرا رسیده که ما شروع به جمعآوری و استفاده از ادرار خود کنیم.
محققان در حال ساخت توالت هایی هستند که می توانند ادرار را از آب باقیمانده جدا کنند.
پس از جداسازی، می توان ادرار را خشک و به گلوله های بدون بو و ارزانی تبدیل کرد که می توانند در زمین های کشاورزی برای باروری محصولات استفاده شوند.
اگرچه ممکن است که این ایده برای بیشتر افراد جذاب به نظر نرسد، آن اسپورکلند، پروفسور و محقق پزشکی در دانشگاه اسلو گفته که این روش «کاملاً ایمن است».
به گفته اسپورکلند، راهی برای استفاده از این روش در خانه وجود دارد که ادرار و آب را با نسبت ۱ به ۹ مخلوط کرده و این مایع را روی گیاهان بپاشید.
باکتریهای خاک، نیتروژن را به بلوکهای ساختاری جدیدی تبدیل میکنند که گیاهان از آن استفاده میکنند.
در حالی که این ایده ممکن است عجیب به نظر برسد، محققان دانشگاه میشیگان در مطالعه ای در سال ۲۰۲۰ تأیید کردند که کود ادراری را می توان بدون نگرانی در مورد گسترش عفونت های مقاوم به آنتیبیوتیک استفاده کرد.
دانشمندان نگران بودند افرادی که ادرار خود را به کشاورزان ارائه میدهند، مبتلا به عفونتهای دستگاه ادراری (UTI) باشند که حاوی دیانای باکتریها است.
این مطالعه نشان داد که اگر ادرار به مدت ۱۰ ساعت در یک انکوباتور قرار گیرد، تعداد ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیک در آن به میزان ۹۹ درصد کاهش مییابند.
دکتر کریستا ویگینتون، یکی از نویسندگان این مطالعه در مصاحبه ای گفته است:
انسان ها برای مدتی طولانی ادرار خود را جمعآوری کرده و از آن به عنوان کود استفاده می کردند، اما این روند در غرب با اختراع سیستم فاضلاب متوقف شد.
ما اکنون در تلاشیم تا با زیرساختی که داریم، در مورد آنچه که وارد سیستم فاضلاب می شود متفاوت فکر کنیم و برخی از محصولات ارزشمند را قبل از اینکه با هر چیز دیگری مخلوط و رقیق شوند، جداسازی کنیم.
بدون نظر