۵ نیروی هوایی کوچک در جنگ جهانی دوم که کسی در مورد آن ها چیزی نمی گوید

تأثیر جنگ جهانی دوم بر هوانوردی بسیار قابل توجه بود، و در حالی که ایالات متحده به راحتی پیشگام ترین کشور در زمینه تولید تسلیحات نظامی بود (با سبقت گرفتن از دیگر کشورهای تولید کننده موفق مانند بریتانیا، آلمان و اتحاد جماهیر شوروی)، بسیاری از کشورهای دیگر با نیروهای هوایی قابل توجه خود در این جنگ جضور داشتند. برخی از این نیروهای هوایی در واقع هیچ هواپیمایی تولید نمی کردند، اما خدمه هوایی آنها سهم قابل توجهی در نبردها داشتند. در مورد لهستان، هوانوردان لهستانی بیشترین تأثیر را بر جنگ جهانی دوم گذاشتند، درست زمانی که حضورشان بیشترین اهمیت را داشت.

۱- نیروی هوایی برزیل

نیروی هوایی برزیل در سال ۲۲ آگوست ۱۹۴۲ وارد جنگ شد

برزیل شاید بزرگترین و در عین حال فراموش شده ترین متحد در جنگ جهانی دوم باشد. برزیل در آگوست ۱۹۴۲ پس از غرق شدن چندین کشتی تجاری این کشور توسط زیردریایی های آلمانی (و دیگر دسیسه های سیاسی) به آلمان اعلان جنگ کرد. برزیل بیشتر در جبهه مدیترانه می جنگید، جایی که نیروهای اعزامی برزیل (که تعداد آنها حدود ۲۵,۹۰۰ نفر بود) شامل یک اسکادران خلبان مجهز به هواپیماهای آمریکایی بود.

موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده می گوید: «از پاییز ۱۹۴۴ تا پایان جنگ، یک گروه تماماً داوطلب متشکل از ۴۸ خلبان جنگنده برزیلی به عنوان یک اسکادران وابسته به گروه ۳۵۰ جنگنده نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ایتالیا پرواز می کردند. با اسم رمز Grupo de Aviação de Caça، این خلبانان P-47 Thunderbolt رکورد رزمی چشمگیری را به دست آوردند که شامل انهدام بیش از ۱,۳۰۰ وسیله نقلیه موتوری، ۲۵۰ واگن قطار و ۲۵ پل بود.

۲- نیروی هوایی لهستان

نیروی هوایی لهستان در اول سپتامبر ۱۹۳۹ وارد جنگ شد

تعداد کمی از سربازان در دوران جنگ جهانی دوم مانند لهستانی ها و خلبانان لهستانی با چنین عزمی راسخ می جنگیدند. با شروع جنگ، نیروی هوایی لهستان به هیچ عنوان هماوردی برای لوفت وافه آلمان (بیش از ۱,۳۰۰ فروند جنگنده و بمب افکن مدرن در مقایسه با ۳۰۰ هواپیمای قدیمی لهستان) نبود. با این حال، خلبانان بسیار آموزش دیده و با تجربه لهستان ۱۲۶ هواپیمای دشمن را سرنگون کردند. پس از حمله متحد (آن زمان) آلمان نازی، اتحاد جماهیر شوروی به لهستان، تمام امید لهستانی ها به دفاع از کشورشان از بین رفت.

بیشتر هواپیماهای لهستانی به فرانسه فرار کردند و در آنجا ۵۶ هواپیمای آلمانی را منهدم کردند. پس از سقوط فرانسه، حدود ۸,۴۰۰ نفر از پرسنل نیروی هوایی لهستانی به بریتانیا گریختند (“جزیره آخرین امید”). بسیاری از خلبانان لهستانی در طول نبرد بریتانیا در نیروی هوایی سلطنتی این کشور خدمت کردند، جایی که به ادعای موزه نیروی هوایی سلطنتی، “آنها به دلیل شجاعت و وظیفه شناسی استثنایی شهرت داشتند.” متأسفانه، آزادی کامل لهستان تا سال ۱۹۹۱ به طول انجامید.

۳- نیروی هوایی سلطنتی کانادا

نیروی هوایی کانادا در ۱۰ سپتامبر ۱۹۳۹ وارد جنگ شد

نیروی هوایی سلطنتی کانادا گاهی اوقات نادیده گرفته می شود، از آنجایی که کارزارهای نظامی بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع اغلب با هم ترکیب می شوند. نیروی هوایی کانادا به تنهایی کمک زیادی به کارزارهای جنگی متفقین کرد (و تنها جایی خارج از بریتانیا در امپراتوری بریتانیا بود که هواپیماهای جنگی در تعداد انبوه تولید می شد).

در طول جنگ، ۲۳۲,۰۰۰ مرد و ۱۷,۰۰۰ زن در نیروی هوایی کانادا نام نویسی کردند که خود متشکل از ۸۶ اسکادران بود. ده ها هزار نفر از هوانوردان کانادایی در نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا خدمت می کردند و هواپیماهای جنگنده کانادایی نیز در طول نبرد بریتانیا به محافظت از آسمان این کشور کمک کردند. در زمان پایان جنگ، نیروی هوایی کانادا چهارمین نیروی هوایی بزرگ در جهان بود.

۴- نیروی هوایی فرانسه

نیروی هوایی فرانسه در ۳ سپتامبر ۱۹۳۹ به آلمان اعلان جنگ کرد

فرانسوی ها در طول جنگ جهانی اول، نبردهای هوایی را رهبری کردند، اما نیروی هوایی فرانسه (Armée de l’Air) به سرعت با سقوط فرانسه از هم پاشید. دلایل این امر پیچیده است – در آن زمان، نیروی هوایی فرانسه یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین در جهان بود. هواپیماهای فرانسه ترکیبی از بمب افکن های باکیفیت، قدیمی و بیش از حد پیچیده بودند.

فروپاشی سریع فرانسه (و در نتیجه خروج نیروی هوایی فرانسه از جنگ) به این معنی است که عده کمی به خود زحمت می دهند تا این نیرو را نیز در جنگ جهانی دوم مد نظر قرار دهند. اگر ارتش فرانسه روی زمین می‌توانست خاک کشور را حفظ کند و خط دفاعی ماژینو لاین حفظ می‌شد (یا پیشرفت آلمان متوقف می‌شد)، شکی نیست که نیروی هوایی فرانسه در یک مبارزه ادامه دار می توانست قدرت خود را به رخ بکشد.

۵- نیروی هوایی آزاد فرانسه

نیروی هوایی آزاد فرانسه تا پایان جنگ در نبرد با آلمان باقی ماند

در حالی که فرانسه سقوط کرده و دولت دست نشانده ویشی با آلمانی ها همکاری می کرد، همه فرانسوی ها تسلیم نشدند. در سال ۱۹۴۰، شارل دوگل نیروی هوایی آزاد فرانسه (Forces Aériennes Françaises Libres) را تاسیس کرد. این نیرو، جنگ را برای آزادسازی فرانسه ادامه داد و در سال ۱۹۴۳ با نیروهای ژنرال ژیرو ادغام شد. این نیروی هوایی نسبتاً کوچک در نبردهای بسیاری شرکت کرد – از جمله نبرد محوری العلمین و بیرون آوردن سرزمین های دوردست تحت قیومیت فرانسه از دست دولت ویشی.

با سقوط فرانسه، بسیاری از هواپیماهای نیروی هوایی آزاد فرانسه متعلق به بریتانیایی (از جمله ۲۴۳ فروند سوپرمارین اسپیت فایر) یا آمریکایی بودند (اگرچه برخی از هواپیماهای فرانسوی متعلق به خود این امپراتوری بودند). با پیاده شدن نیروهای متفقین در نرماندی در ژوئن ۱۹۴۴، ارتش آزاد فرانسه چهارمین ارتش بزرگ متفقین با بیش از ۴۰۰,۰۰۰ سرباز بود و در پایان جنگ به ۱.۳ میلیون نفر افزایش یافت.