در دوازدهمین گزارش جهانی شادی، فنلاند برای هفتمین سال متوالی به عنوان شادترین کشور جهان انتخاب شد. از طرفی نرخ شادی در میان جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در آمریکای شمالی و اروپای غربی به شدت کاهش یافته است. فشارهای شبکه های اجتماعی، تغییرات آب و هوایی، سیاست جهانی و عدم اطمینان از آینده، بزرگ شدن را حتی در جوامع ثروتمند دشوارتر کرده است. این داده ها سوال مهمی را به ذهن متبادر می کند. اینکه تعریف درست شادی چیست و چگونه واقعا می توان شاد بود؟
به نظر می رسد که ثروت به تنهایی نمی تواند سطح شادی ما را افزایش دهد. در واقع، بر اساس یک گزارش، برخی از شادترین مکان های جهان مانند جمهوری دومینیکن، سری لانکا و تانزانیا، کشورهای در حال توسعه غیرغربی هستند که برای ثروتشان شناخته نمی شوند. شاید چیز دیگری در اینجا در جریان است. مردمان این کشورها ارزش خانواده و پیوندهای اجتماعی را در جایگاه ویژه ای، متمایز از برخی کشورهای دیگر در نظر می گیرند.
در حقیقت، ارتباط انسانی، چسبی است که جامعه و خود ما را به هم متصل نگه می دارد. بر اساس یک مطالعه اخیر، لندن دومین شهر ناشاد جهان محسوب می شود. در حالی که پژوهش های گوناگونی مانند پروژه ذهن جهانی و ابتکار جهانی سلامت روان از روش شناسی های متفاوتی بهره می برند، اما شادی همچنان بخش مهمی از تعریف کیفیت زندگی ما محسوب می شود.
اما اگر تعریف ما از چیزی که زندگی را پرمعنا می کند، کاملا متفاوت از آنچه جامعه به ما آموخته باشد چه؟ اگر شادی آنچه تصور می کنیم نباشد چه؟ روانشناس مثبت گرا استفانی هریسون ادعا می کند که ما همه چیز را اشتباه فهمیده ایم.
او در کتاب جدید خود با عنوان «شادی نو: درک درست شادی در دنیایی که آن را اشتباه می فهمد»، می گوید بسیاری از چیزهایی که به ما گفته شده موجب شادی ما می شود دروغ محض است؛ از جمله کمال، موفقیت مالی و میلیون ها دنبال کننده در اینستاگرام.
در واقع، کمک به دیگران مسیر ثابت شده ای برای آن چیزی است که هریسون آن را تعریف واقعی رضایت و شادی می نامد، است. هریسون به خوانندگان توصیه می کند از «شادی قدیمی» که بر بی نقص بودن و افتخارات بیرونی تمرکز دارد، فاصله بگیرند. در حالی که داشتن آنها خوب است، اما نباید اساس ارزش ذاتی شما باشند. در واقع، طبق گفته هریسون، شما توسط موفقیت ها یا شکست هایتان تعریف نمی شوید.
در حقیقت به اشتراک گذاشتن استعدادها و هدایای منحصربفرد ما با جهان، صرف نظر از نتیجه، ما را شاد خواهد کرد. علاوه بر این، چه کسی شادی خود را از دنیا دریغ می کند؟ شادی مانند عشق است. هرچه بیشتر آن را بدهید، بیشتر دریافت خواهید کرد.
عصب شناس نیکول ویگنولا نیز با این نظر موافق است. او در اثر تازه خود با عنوان «دوباره سیم کشی کنید: چرخه را بشکنید، افکارتان را تغییر دهید و تغییر پایدار ایجاد کنید»، به ذهن انسان و چگونگی یافتن شادی و رضایت می پردازد.
برای مثال، دنبال کردن سرگرمی ها، اوضاع روحیه را بهبود می بخشد و استرس را کاهش می دهد و آنچه گائتانو دیناردی، نویسنده مجله HBR، «اعتماد به نفس خلاقانه» می نامد را می سازد. ویگنولا راه های قدرتمندی برای بهبود سلامت روان ما از طریق شکستن چرخه درام که اغلب زندگی ما را تعیین می کند، ارائه می دهد. اتصال مجدد با خود و دیگران نقش بزرگی در تقویت سلامت روان دارد.
ویوک مورتی، رئیس سازمان بهداشت و درمان ایالات متحده، برای تحقیقاتش در زمینه «تنهایی» مشهور شده است و در سال ۲۰۲۰ کتابی را با عنوان «با هم» منتشر کرد. به نظر می رسد دنیای ما پس از همه گیری کرونا، همچنان از گسست عمیق و وابستگی بیشتر به فناوری در زندگی روزمره رنج می برد. شاید زمان آن رسیده است که همه ما سراغ سرگرمی هایی برویم که مدتهاست آنها را رها کرده ایم.
بدون نظر