علائم اولیه سرطان که سال ها قبل از شناسایی بیماری خود را نشان می دهند

سال‌ها سیگار کشیدن، نوشیدن الکل به مقدار زیاد و پرخوری از عوامل اصلی ابتلا به سرطان هستند. این عادات به مرور زمان به دی‌ان‌ای آسیب می‌رسانند، سیستم دفاعی بدن را تضعیف کرده و زمینه‌ای مناسب برای تشکیل تومورها ایجاد می‌کنند.

تحقیقات نشان می‌دهند که ممکن است تجربه یک رویداد ترومازا پس از چند سال منجر به سرطان شود.

طلاق، مرگ یکی از اعضای خانواده یا آسیب جدی می‌تواند تأثیری ماندگار بر روان شما بگذارد و نحوه پاسخ به استرس را برای باقی زندگی‌تان تضعیف کند که این امر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ روی بیش از ۵۴,۰۰۰ زن نشان داد زنانی که تجربه ترومازا مانند تصادف خودرو را داشته و علائم PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) را نشان می‌دادند، دو برابر بیشتر از زنانی که دچار تروما نشده بودند، به سرطان تخمدان مبتلا شدند.

پژوهشی دیگر در سال ۲۰۲۲ روی ۲۷۸ بیمار نشان داد که اکثر بیمارانی که به سرطان سر و گردن و پانکراس مبتلا شده بودند، پنج سال قبل از تشخیص بیماری، یک رویداد استرس‌زای بزرگ را تجربه کرده بودند.

با این حال، تحقیقات دیگری نشان می‌دهند که ارتباط میان استرس و سرطان چندان قوی نیست. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ روی بیش از ۱۰۰,۰۰۰ زن در بریتانیا نشان داد که هیچ گونه ارتباطی بین رویدادهای نامطلوب زندگی و خطر ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد.

دکتر آندریا لین رابرتس معتقد است که ارتباط بین سرطان و استرس از نظر علمی چندان قوی نیست. او می‌گوید استرس‌های شدیدی که به PTSD یا مشکلات عاطفی مادام‌العمر منجر می‌شوند، می‌توانند بر سلامت شما تأثیر بگذارند و احتمال بروز بیماری‌های مختلف را افزایش دهند. برای مثال، ارتباط بین استرس و بیماری قلبی بسیار قوی‌تر از ارتباط استرس با سرطان است.

با این وجود، سالهاست که دانشمندان ارتباط میان سرطان و استرس را بررسی کرده‌اند. به گفته دکتر لورنزو کوهن، استرس می‌تواند تأثیر عمیقی بر عملکرد سیستم‌های بدنی شما داشته باشد و دفاع طبیعی بدنتان در برابر سرطان و سایر بیماری‌ها را تضعیف کند.

استرس کوتاه‌مدت، مانند استرسی که هنگام انجام کارها یا پیش از سخنرانی در جمع تجربه می‌کنید، احتمالاً خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی‌دهد. بدن شما می‌تواند لحظات کوتاه‌مدت استرس را تحمل کند. اما یک رویداد ترومازا می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب یا اختلال استرس پس از سانحه شود که همگی می‌توانند مشکلات مادام‌العمر مرتبط با استرس را ایجاد کنند.

پزشکان فکر می‌کنند که استرس مزمن باعث تغییرات سلولی در بدن شما می‌شود که ممکن است در نهایت به سرطان منجر شود. این نوع استرس زمانی رخ می‌دهد که بدن شما به طور مداوم هورمون‌هایی مانند کورتیزول و آدرنالین را تولید می‌کند. این هورمون‌ها باعث می‌شوند که ضربان قلب شما سریع‌تر بزند، فشار خونتان بالا برود و مقدار قند در خون شما افزایش یابد.

همچنین این مواد شیمیایی سیستم‌هایی در بدن شما را که در حالت جنگ یا گریز بلافاصله مورد نیاز نیستند، تضعیف می‌کنند تا انرژی بیشتری برای حرکت سریع‌تر شما فراهم شود.

هنگام تجربه استرس کوتاه‌مدت، این اثرات به سرعت از بین می‌روند. اما اگر  استرستان مزمن شود، می‌تواند بر بدنتان تأثیر بگذارد و سیستم ایمنی شما را تضعیف کند، شما را افسرده کند و باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. استرس مزمن می‌تواند به چندین روش به رشد و گسترش سرطان کمک کند.

هنگامی که فردی تحت استرس است، بیشتر احتمال دارد به فعالیت هایی رو بیاورد که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند، مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل یا ورزش نکردن.