تجارت به طور قابل توجهی بر سلامت و رفاه کلی جمعیت تأثیر می‌گذارد و ارتباط نزدیکی با امید به زندگی دارد. اینفوگرافی زیر، امید به زندگی در بدو تولد را در ۲۹ اقتصاد بزرگ جهان به تصویر می‌کشد. این تحلیل برگرفته از شاخص تجارت پایدار (STI) سال ۲۰۲۴ است که بنیاد هینریچ با همکاری مرکز رقابت‌پذیری جهانی IMD تهیه کرده است.
بررسی کلی داده‌ها
برای ایجاد معیار طول عمر STI، داده‌های مربوط به امید به زندگی در بدو تولد از شاخص توسعه انسانی سازمان ملل به یک نمره شاخص عددی تبدیل شده است. نمرات برای هر اقتصاد میانگین‌گیری شده و در محدوده ۰ تا ۱۰۰ قرار گرفته‌اند.
امید به زندگی نسبتاً بالا در بدو تولد به نمره طول عمر بالا (و مطلوب) در STI ترجمه شده است. برعکس، امید به زندگی نسبتاً پایین در بدو تولد به نمره طول عمر پایین (و نامطلوب) در STI تبدیل شده است.
میزان توفیق یک کشور در تجارت می‌تواند دسترسی به منابع ضروری، از جمله لوازم پزشکی، خدمات بهداشتی و غذای مغذی را تعیین کند. علاوه بر این، سیاست‌های تجاری بر در دسترس بودن زیرساخت‌های آموزشی تأثیر می‌گذارند و می‌توانند ایجاد شغل را تسهیل کنند و یا مانع شوند. هر دوی این عوامل در بهبود بهداشت عمومی و تخمین طول عمر نقش اساسی دارند.
سیستم بهداشتی پیشرفته ژاپن، میزان پایین چاقی، سطح پایین جرم و جنایت، و سبک زندگی فعال، همگی در امید به زندگی فوق‌العاده بالای این کشور نقش داشته‌اند.
همانطور که انتظار می‌رود، این معیار ارتباط نزدیکی با سرانه تولید ناخالص داخلی دارد. کشورهایی با تولید ناخالص داخلی سرانه پایین‌تر، از جمله میانمار و پاپوآ گینه نو، معمولاً امید به زندگی پایین‌تری داشته‌اند. در مقابل، کشورهایی با سرانه تولید ناخالص داخلی بالاتر، مانند استرالیا و سنگاپور، معمولاً جمعیتی با طول عمر بیشتر داشته‌اند.
ایالات متحده به عنوان یکی از تنها کشورهای توسعه‌یافته بدون پوشش جهانی بهداشت، تنها استثنا در این مجموعه داده است. این کشور دومین تولید سرانه ناخالص داخلی را دارد، اما رتبه طول عمر آن در جایگاه دوازدهم قرار دارد.
بدون نظر