فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۵ بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی

علی‌رغم ثروت فراوان جهانی، برخی کشورها همچنان در فقر شدید به سر می‌برند. این مقاله با استناد به سرانه تولید ناخالص داخلی کشورها، ۱۰ کشور فقیر جهان جهان را در سال ۲۰۲۵ معرفی می‌کند. پیش از ورود به فهرست فقیرترین کشورهای جهان، ابتدا مفهوم سرانه تولید ناخالص داخلی و نحوه رتبه‌بندی کشورها بر این اساس را درک کنیم.

روش‌شناسی رتبه‌بندی فقیرترین کشورهای جهان

تولید ناخالص داخلی (GDP) معیاری برای سنجش کالاها و خدمات تولید شده یک کشور در طول سال است. برای درک بهتر میزان ثروت یا فقر یک کشور، باید جمعیت آن نیز در نظر گرفته شود. بنابراین، برای محاسبه سرانه تولید ناخالص داخلی، GDP را بر کل جمعیت کشور تقسیم می‌کنند.

نکته جالب اینجاست که گاهی سرانه تولید ناخالص داخلی تنها بخشی از داستان را بیان می‌کند. زیرا هزینه‌های زندگی و نرخ تورم می‌تواند از یک کشور به کشور دیگر بسیار متفاوت باشد. اینجاست که PPP وارد می‌شود تا مقایسه عادلانه‌ای صورت گیرد. PPP یا برابری قدرت خرید، هزینه‌های محلی و نرخ‌های تورم را در نظر می‌گیرد تا تصویر دقیق‌تری از سطح زندگی در کشورهای مختلف ارائه دهد.

برخی کشورها ممکن است به دلیل بهشت مالیاتی بودن، تولید ناخالص داخلی مصنوعی بالایی داشته باشند. سرانه تولید ناخالص داخلی PPP ابزار مفیدی برای شناسایی فقیرترین کشورهای جهان است.

فقیرترین کشورهای جهان بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی PPP

این‌ها فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۵ بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی PPP هستند که توسط صندوق بین‌المللی پول (IMF) در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۵ تخمین زده شده‌اند.

کشورهای کوچک‌تر و کم‌قدرت‌تر در مناطق چالش‌برانگیز در میان ده اقتصاد پایین قرار دارند. لیبریا و چاد با موانعی مانند منابع محدود، بخش‌های مالی ضعیف و رژیم‌های مالیاتی نامطلوب مواجه هستند که سرمایه‌گذاری خارجی و رشد را محدود می‌کند. حتی کشورهای بزرگ‌تر مانند جمهوری دموکراتیک کنگو و موزامبیک به دلیل درگیری‌های داخلی، بی‌ثباتی سیاسی و زیرساخت‌های ناکافی با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند که پیشرفت اقتصادی آنها را مختل می‌کند.

بیایید نگاهی دقیق‌تر به این فقیرترین کشورهای جهان بیندازیم و دلایل اصلی مشکلات اقتصادی آنها را بررسی کنیم.

۱۰ کشور فقیر جهان: نگاهی دقیق‌تر

حال که با درآمد سرانه این کشورها آشنا شدیم، بیایید دلایلی را که باعث شده این ده اقتصاد پایین به عنوان فقیرترین کشورهای جهان طبقه‌بندی شوند، بررسی کنیم.

سودان جنوبی

تولید ناخالص داخلی: ۲۹.۹۹ میلیارد دلار
جمعیت: ۱۱,۲۰۵,۳۸۳ نفر

سودان جنوبی، جوان‌ترین کشور جهان، در سال ۲۰۱۱ استقلال خود را به دست آورد اما با چالش‌های اقتصادی قابل توجهی روبروست. بی‌ثباتی سیاسی، درگیری‌های مداوم و زیرساخت‌های محدود، پیشرفت آن را مختل می‌کند. با اکثریت جمعیتی که به کشاورزی سنتی وابسته هستند، خشونت و رویدادهای آب و هوایی شدید اغلب کشاورزی را مختل می‌کند و فقر را در این کشور محصور در خشکی با حدود ۱۱ میلیون نفر جمعیت تداوم می‌بخشد.

بوروندی

تولید ناخالص داخلی: ۲.۱۵ میلیارد دلار
جمعیت: ۱۳,۴۵۹,۲۳۶ نفر

بوروندی، کشوری کوچک و محصور در خشکی در شرق آفریقا، با چالش‌های اجتماعی-اقتصادی قابل توجهی از جمله بی‌ثباتی سیاسی، درگیری‌ها و توسعه ناکافی زیرساخت‌ها مواجه است. مشکلات اقتصادی این کشور و سختی‌های مردم آن با رشد سریع جمعیت تشدید شده است. با حدود ۸۰ درصد جمعیت که به کشاورزی معیشتی وابسته هستند، ناامنی غذایی در مقایسه با سایر کشورهای جنوب صحرای آفریقا به طور قابل توجهی بالاست.

جمهوری آفریقای مرکزی (CAR)

تولید ناخالص داخلی: ۳.۰۳ میلیارد دلار
جمعیت: ۵,۸۴۹,۳۵۸ نفر

جمهوری آفریقای مرکزی، واقع در مرکز آفریقا، با چالش‌های اقتصادی عمیقی به دلیل بی‌ثباتی سیاسی، درگیری‌های مسلحانه و زیرساخت‌های ناکافی دست و پنجه نرم می‌کند. ثروت این کشور در طلا، نفت، اورانیوم و الماس در تضاد آشکار با فقر گسترده مردم آن قرار دارد. افزایش قیمت کالاهای اساسی پس از جنگ اوکراین و چرخه‌های شدید سیل و خشکسالی، مشکلات اقتصادی را تشدید کرده است.

مالاوی

تولید ناخالص داخلی: ۱۰.۷۸ میلیارد دلار
جمعیت: ۲۱,۳۹۰,۴۶۵ نفر

مالاوی، واقع در جنوب شرقی آفریقا، علی‌رغم چشم‌اندازهای زیبایش، با چالش‌های اقتصادی قابل توجهی روبروست. این کشور به شدت به کشاورزی دیم وابسته است که آن را در برابر تغییرات اقلیمی و نوسانات قیمت کالاها آسیب‌پذیر می‌کند. با این حال، دولت همچنان متعهد به ترویج تنوع اقتصادی، بهبود آموزش و بهداشت و کاهش فقر است.

موزامبیک

تولید ناخالص داخلی: ۲۴.۵۵ میلیارد دلار
جمعیت: ۳۴,۴۹۷,۷۳۶ نفر

موزامبیک، کشوری کم‌جمعیت و غنی از منابع و مستعمره سابق پرتغال، به دلیل بلایای طبیعی، بیماری، رشد سریع جمعیت، بهره‌وری پایین کشاورزی و نابرابری ثروت با فقر مواجه است. علی‌رغم غنای منابع و رشد قوی تولید ناخالص داخلی، این کشور همچنان در میان فقیرترین کشورهای جهان قرار دارد که حملات گروه‌های شورشی اسلامی در شمال غنی از گاز این وضعیت را تشدید کرده است.

سومالی

تولید ناخالص داخلی: ۱۳.۸۹ میلیارد دلار
جمعیت: ۱۹,۰۰۹,۱۵۱ نفر

جنگ داخلی سومالی، ستون فقرات اقتصاد کشور را شکست. این جنگ منجر به فروپاشی کامل دولت، با از دست دادن عظیم سرمایه انسانی و فیزیکی شد. این کشور که شرقی‌ترین کشور در قاره آفریقا است، عمدتاً به اقتصاد غیررسمی مبتنی بر دامداری، وجوه ارسالی از سومالیایی‌های مقیم خارج و مخابرات متکی بود. بر اساس تولید ناخالص داخلی، در سال ۲۰۲۱، سومالی سومین کشور فقیر جهان (پس از بوروندی و سودان جنوبی) بود. در ارزیابی‌های بین‌المللی فضای کسب و کار، سومالی به طور منظم در یکی از آخرین رتبه‌ها قرار می‌گیرد.

جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC)

تولید ناخالص داخلی: ۷۹.۲۴ میلیارد دلار
جمعیت: ۱۰۴,۳۵۴,۶۱۵ نفر

بزرگترین کشور جنوب صحرای آفریقا، علی‌رغم ثروت در منابع طبیعی مانند کبالت و مس، با چالش‌های اقتصادی عمیقی روبروست. حدود ۶۲ درصد از مردم کنگو با کمتر از ۲.۱۵ دلار در روز زندگی می‌کنند. سوء تغذیه، دسترسی محدود به آموزش و بهداشت، و نرخ باروری بالا، محدودیت‌های فقر و توسعه کشور را تشدید می‌کند.

لیبریا

تولید ناخالص داخلی: ۵.۰۵ میلیارد دلار
جمعیت: ۵,۴۹۲,۴۸۶

فقر پایدار لیبریا ناشی از درگیری‌های خشونت‌آمیز، از جمله جنگ‌های داخلی و شیوع‌هایی مانند ابولا است که به زیرساخت‌های ناپایدار و خدمات محدود منجر می‌شود. مهاجرت اجباری کشاورزی را مختل می کند و به ناامنی غذایی کمک می کند. سازمان های بین المللی مانند برنامه جهانی غذا برای کاهش فقر و بهبود آینده کشور از طریق تلاش های توسعه پایدار و سرمایه گذاری در آموزش و مراقبت های بهداشتی تلاش می کنند.

یمن

تولید ناخالص داخلی: ۱۶.۲۲ میلیارد دلار
جمعیت: ۳۵.۰۸ میلیون نفر

سال ها جنگ داخلی، بی ثباتی سیاسی و فروپاشی اقتصادی یمن را ویران کرده است. این درگیری میلیون ها نفر را در داخل مرزهای یمن آواره کرده، زیرساخت ها را فلج کرده و تولیدات کشاورزی را مختل کرده است. نیازهایی مانند غذا، آب و دارو در کمبود هستند و میلیون‌ها نفر برای بقا به کمک‌های بشردوستانه مانند سازمان ملل متکی هستند. مردم یمن با چالش های متعددی از جمله گرسنگی گسترده، سوء تغذیه، و ظهور مجدد بیماری هایی مانند وبا روبرو هستند. با تلاش های بین المللی برای برقراری صلح بارقه های امیدی وجود دارد، اما راه بهبود طولانی و دشوار خواهد بود.

ماداگاسکار

تولید ناخالص داخلی: ۱۸.۱ میلیارد دلار
جمعیت: ۲۵.۶ میلیون نفر

ماداگاسکار کشوری جزیره ای در سواحل جنوب شرقی آفریقا است. از زمان استقلال خود از فرانسه در سال ۱۹۶۰، این کشور بحران های سیاسی و کودتاهای نظامی بسیاری را پشت سر گذاشته است. ثبات سیاسی نسبتاً خوب و قانون اساسی فعلی در سال ۲۰۱۴ شکل گرفت. اگرچه این کشور از نظر منابع سیاسی غنی است، اما بی ثباتی داخلی، مداخلات خارجی و استفاده محدود از این منابع وجود دارد. معدن و گردشگری دو عامل مهم در تولید ناخالص داخلی کشور هستند.