بیانیه نشست مشترک سران شورای همکاری خلیج‌فارس و اتحادیه اروپا در مورد جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، واکنش های بسیاری را برانگیخت. مالکیت این جزایر، سال ها مورد مناقشه بود. پاسخ محمدرضا پهلوی به سوال خبرنگار خارجی درباره اهمیت جزایر سه گانه را در این ویدیو ببینید.
حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دوره امپراتوری‌های ایلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد. در این دوران نظم و امنیت ایرانی بر سراسر پهنه خلیج فارس و جزایر آن حکم‌فرما بود. جزایر سه‌گانه در سال ۱۹۴۸ به‌طور کامل تحت اشغال امپراتوری بریتانیا به عنوان قیم رسمی امارات متصالحه درآمد اما تا سال ۱۹۷۱ هیچ‌یک از دولت‌های وقت ایران این اشغال را نپذیرفته و ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک در تقسیمات کشوری ایران قرار داشتند. در سال ۱۹۷۱ پس از توافق ایران و بریتانیا و پیش از خروج نیروهای نظامی بریتانیا از منطقه و تأسیس کشور امارات متحده عربی، ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰ سال شکایت‌های مداوم دولت ایران علیه اشغال‌گری بریتانیا سرانجام به ایران بازگردانده شد.
این باستان گرایان و کوروش پرستان افراطی شیاد رو بفرستید از جزایر سه گانه دفاع کنند و در همان جزایر به هلاکت رسند