چرا مقالات علمی ریجکت می شود؟ معیارهای داوری چیست؟

ریجکت مقالات علمی بسیار شایع است. مقالات آکادمیک که به ژورنال‌های معتبر رتبه بندی شده و ارزیابی شده ارسال می شود، داوری می شود. معمولا blind-review داشته و هیات داوران، مطلع از نام و مشخصات نویسندگان مقاله نمی شوند.

در ژورنال های معتبر، معمولا ۲ یا ۳ دارو متخصص، نسبت به ارزیابی و بررسی متن مقاله اقدام کرده و نکات اصلاحی را به اطلاع سردبیر ژورنال می رسانند تا به نویسندگان منتقل شود. از زمان ارسال مقاله (submit) تا پذیرش نهایی مقاله (accept) و سپس انتشار (publish)، گاها ۳ تا چند سال طول می کشد و هر اندازه یک ژورنال، اعتبار علمی بالاتر داشته باشد، زمان داوری و انتشار مقالات در آن طولانی تر است و این برای نویسندگان تازه وارد، قابل قبول است.

چرا که مقالاتی که درژورنال هایی با ضریب تاثیر (impact factor) بالا منتشر می شوند، شانس دیده شدن بیش تر داشته و استناد (citation) بیش تر می گیرند و این اعتبار عالی برای نویسندگان مقاله مزبور خواهد بود تا از فواید ارجاعات حداکثری استفاده کنند.

نویسندگانی که ارجاعات بالا داشته باشند، شانس دریافت گرین کارت آمریکا در قالب برنامه EB1-A را خواهند داشت که به افرادی تعلق می گیرد که مقالات پر ارجاع علمی معتبر داشته و در تولید علم ایالات متحده کمک کنند. برای آگاهی از شرایط این نوع ویزای اقامتی آمریکا باید به سایت اداره مهاجرت این کشور مراجعه کنید.

مقالات زیادی در طول سال توسط هیات داوران ژورنال ها، اصلاحیه (REVISION) خورده که نویسندگان، پس از اصلاح موارد در مقاله، نسخه بعدی را برای ارزیابی مجدد ارسال می کنند. اما در نهایت، داوران به دلایلی مستند و مکتوب، مقاله دریافت شده را حائز شرایط لازم برای انتشار در ژورنال تشخیص نمی دهند و عملا شانس چاپ مقاله از بین می رود.

البته این به آن معنی نیست که شانس چاپ مقاله در ژورنال های دیگر، سلب شده است. در این گفتار به موضوعاتی درباره ریجکتی مقالات علمی و نکته های کاربردی اشاره می کنیم.

• حتما ببینید: راهنمای مهم  چاپ مقاله در ژورنال های ISI

چرا مقالات علمی ریجکت می شوند؟

یک مقاله خوب دارای خلاصه، ادبیات پژوهش، مقدمه، روش تحقیق، تجزیه و تحلیل داده، نتیجه گیری و منابع معتبر است. لینک وبلاگ ها و اینستاگرام و کتاب هایی که انگلیسی نیز و قابلیت ارجاع توسط خواننده ندارد نباید در مقاله استفاده شود.

• یکی از دلایل رد مقالات علمی توسط هیات داوران یک ژورنال، عدم رعایت ساختار و اسلوبی است که ژورنال برای پذیرش مقالات اعلام کرده است. سعی کنید پیش از سابمیت، قوانین و شرایط ارسال مقاله را مطالعه کرده و مقاله را بر اساس فونت و اندازه و ساختار و شیوه نامه ای که اعلام شده است آماده کنید.
• یکی از دیگر دلایل رد مقالات علمی توسط ژورنال ها، نامشخص بودن سیستم رفرنس دهی است. بعضی از ژورنال های روش HARVARD REFERENCING SYSTEM را قبول دارند و بعضی خیر. لذا به این موضوع دقت کنید.
• همه ژورنال های معتبر، ظرفیت هایی برای ردیابی دزدی علمی (PLAGIARISM) دارند. لذا دقت کنید که ارجاعات در مقاله به صورت حرفه ای صورت بگیرد تا متهم به عدم رعایت کپی رایت نشوید.
• از دیگر دلایل رد مقالات علمی، اشکالات نگارشی و گرامری است. مقاله ای که برای ژورنال های ارسال می کنید بایستی توسط یک ویراستار عمومی و یک متخصص در همان رشته، ادیت شود و تهی از ایرادات نگارشی باشد. گاها نویسندگان، از یک متخصص برای بازنویسی (PARAPHRASE) مقاله استفاده می کنند تا متن آن ها، همچون متن نوشته شده یک native، دقیق و حرفه ای تر باشد. البته به سواد و دانش ویراستار نیز بستگی دارد.

• از دیگر دلایل ریجکت مقالات علمی، نتیجه گیری ها (conclusion) و بحث ها (discussion) ها غیر مستند و غیر مستدل است. نتیجه گیری شما در مقاله، باید مبتنی بر فرضیات، روش تحقیقی (research methodology) و البته سیر منطقی مقاله باشد و نباید اظهاراتی ارائه شود که ربطی به فرضیات و موضوع مقاله و ارجاعات ارائه شده ندارد. لذا مقاله علمی را باید جدا از بیانیه سیاسی دانست. سعی کنید با مطالعه زیاد مقالات علمی معتبر، روش نتیجه گیری و بحث که در انتهای مقاله ارائه می شود را به خوبی یاد بگیرید.
• از دیگر دلایل ریجکت مقالات علمی، تعیین نادرست فرضیه (hypothesis) است. شما هر چیزی را نمی توانید به عنوان فرضیه در نظر گرفته و به دنبال اثبات یا رد باشید. انتخاب فرضیه درست، اصولی دارد که باید به آن توجه داشت.
• از دیگر دلایل ریجکت مقالات علمی، استفاده از روش تحقیق نادرست است. روش تحقیق شما باید چه کیفی و چه کمی، راستی آزمایی و مبتنی بر فرضیات و موضوع مقاله باشد و بهتر است بر اساس رایزنی با اساتید رشته دانشگاهی مربوطه انتخاب گردد.