نگاهی به شادترین کشورهای جهان از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ + اینفوگرافی

اگرچه شادی مفهومی قابل اندازه گیری نیست، اما اغلب تحت تأثیر عوامل اجتماعی واقعی مانند آزادی فردی، امنیت مالی، ایمنی و اعتماد به نهادهای عمومی قرار دارد. در نتیجه، پاسخ به اینکه آیا مردم «شاد» هستند یا خیر، به چندین عامل در سطح فردی و اجتماعی بستگی دارد. هر سال، گزارش شادی جهانی، شادترین کشورهای جهان را اندازه‌گیری و رتبه‌بندی می‌کند و از داده‌های نظرسنجی جهانی گالوپ استفاده می‌کند که بیش از ۱۰۰,۰۰۰ نفر از ۱۴۰ کشور را در مورد موضوعات مختلفی از جمله رضایت از زندگی، حمایت اجتماعی و موارد دیگر مورد بررسی قرار می‌دهد. اینفوگرافی زیر شادترین کشورهای جهان را طی شش سال از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ بر اساس رتبه‌بندی‌های سالانه از گزارش شادی جهانی نشان می‌دهد.

کشورهای اسکاندیناوی در صدر نمودارهای شادی

سال به سال، کشورهای اسکاندیناوی به طور مداوم در صدر رتبه‌بندی شادی جهانی قرار گرفته‌اند، به طوری که فنلاند و دانمارک در شش سال اخیر دو رتبه اول را به خود اختصاص داده‌اند.

این کشورها در تمام شاخص‌های کلیدی مورد استفاده در گزارش شادی جهانی، از جمله سرانه تولید ناخالص داخلی، شبکه‌های حمایت اجتماعی، اعتماد به دولت و امید به زندگی، امتیازات بالایی کسب می‌کنند.

نگاهی به تغییرات شادترین کشورهای جهان بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۴:

اگرچه کشورهای اسکاندیناوی در طول زمان جزو شادترین کشورها بوده‌اند، اما سایر کشورها تغییرات عمده‌ای در رتبه‌بندی‌ها در طول سال‌ها داشته‌اند.

برای مثال، کاستاریکا شاهد صعود پیوسته از رتبه ۱۵ در سال ۲۰۱۹ به رتبه ششم در سال ۲۰۲۴ بوده است، در حالی که مکزیک در همین مدت از رتبه ۲۴ به رتبه ۱۰ رسیده است؛ هر دو اکنون بالاتر از ایالات متحده و کانادا رتبه‌بندی شده‌اند.

در همین حال، سوئیس از زمان کسب رتبه سوم در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰، به رتبه ۱۳ در سال ۲۰۲۴ نزول کرده است. به طور مشابه، اسرائیل که در سال ۲۰۲۲ رتبه چهارم را داشت، در سال ۲۰۲۴ به رتبه ۸ سقوط کرده است. با این حال، هنوز شادترین کشور خاورمیانه در جهان است.

در مجموع، ۷ کشور از ۱۰ کشور در این رتبه بندی اروپایی هستند، از جمله هلند، نروژ و لوکزامبورگ، و کاستاریکا، اسرائیل و مکزیک تنها استثناها هستند.

چرا برخی کشورها شادتر از دیگران هستند؟

کشورهایی که به طور مداوم در گزارش شادی جهانی رتبه بالایی دارند، معمولاً شبکه‌های قوی تأمین اجتماعی، سطح بالایی از اعتماد به نهادهای عمومی و حس قوی اجتماعی که باعث تعاملات بین مردم می‌شود را ارائه می‌دهند.

برای مثال، در کشورهای اسکاندیناوی، ترکیبی از سرانه تولید ناخالص داخلی بالا، سیستم‌های رفاهی سخاوتمندانه، فساد پایین و تعادل بین کار و زندگی، همگی به رضایت بیشتر از زندگی کمک می‌کنند. در مقابل، کشورهایی با بی‌ثباتی سیاسی، نابرابری اقتصادی یا خدمات عمومی محدود، اغلب امتیازات پایین‌تری دارند.