سه ادویه پرمصرف خانگی که در پخت انواع کیک‌ها و غذاها به‌کار می‌روند، ممکن است اثر داروهای حیاتی را از بین ببرند. این هشدار را یکی از متخصصان داروشناسی مطرح کرده است.
دارچین، زردچوبه و زنجبیل که به‌طور طبیعی خاصیت ضدالتهابی دارند و به تقویت سیستم ایمنی معروف‌اند، می‌توانند بر نحوه جذب و متابولیسم بسیاری از داروها در بدن اثر بگذارند؛ از جمله داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، دیابت و عفونت‌های شایع تجویز می‌شوند.
مطالعه اخیر نشان داده که ترکیب اصلی موجود در دارچین، یعنی «سینامالدئید» که بوی خاص و طعم تند آن را ایجاد می‌کند، گیرنده‌هایی را در بدن فعال می‌کند که باعث می‌شوند داروها سریع‌تر از حالت عادی متابولیزه شوند. این موضوع ممکن است اثربخشی داروها را کاهش دهد.
مصرف معمول دارچین روی غذاها، مثل اضافه کردن آن به فرنی، معمولاً خطری ندارد؛ اما کسانی که مکمل دارچین مصرف می‌کنند ممکن است با مشکل مواجه شوند.
دکتر شبانه خان، دانشمند فعال در این زمینه توضیح داده است: «مصرف بیش از حد دارچین می‌تواند باعث شود داروهای تجویزی با سرعت زیادی از بدن دفع شوند و همین موضوع ممکن است اثربخشی آن‌ها را کاهش دهد.»
تحقیقات نشان داده‌اند که دارچین می‌تواند متابولیسم برخی داروها، مانند رقیق‌کننده‌های خون را تسریع و در نتیجه اثر آن‌ها را شدیدتر کند.
در مورد داروهایی مثل آسپیرین و وارفارین، این موضوع ممکن است خطر خونریزی شدید و مرگبار را به‌همراه داشته باشد. این هشدار از سوی پروفسور دیپا کامدار، داروساز دانشگاه کینگستون مطرح شده است.
کارشناسان می‌گویند نوع دارچینی که استفاده می‌شود نیز اهمیت دارد.
دارچین اصل که گران‌تر و منشأ آن کشور سری‌لانکاست، دارای فواید متعددی برای سلامتی است. طبق گفته دکتر کامدار، این نوع دارچین سرشار از آنتی‌اکسیدان است، خاصیت ضدالتهابی دارد، به تنظیم قند خون کمک می‌کند و حتی می‌تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد.
در مقابل، نوعی از دارچین که به‌عنوان «چوب دارچین» در فروشگاه‌ها عرضه می‌شود، حاوی مقدار زیادی ترکیب «کومارین» است که در صورت مصرف زیاد، می‌تواند به کبد آسیب بزند.
همچنین دارچین ممکن است با داروهای دیگری مانند استاتین‌ها و داروهای ضدافسردگی تداخل داشته باشد و باعث افزایش یا کاهش اثر آن‌ها شود.
زردچوبه، یکی دیگر از ادویه‌های رایج خانگی نیز می‌تواند عوارض جدی داشته باشد و حتی به نارسایی کبد منجر شود.
زردچوبه به‌دلیل خواص ضدالتهابی‌اش، در ترکیباتی مانند نوشیدنی‌های تقویت‌کننده سیستم ایمنی و غذاهای مختلف، از جمله کاری‌ها، استفاده فراوانی دارد.
پروفسور کامدار می‌گوید: «شواهدی وجود دارد که ماده فعال زردچوبه، یعنی کورکومین می‌تواند با آنزیم‌های کبدی که وظیفه تجزیه داروها را برعهده دارند، تداخل داشته باشد و روند متابولیسم برخی داروها را تغییر دهد.»
کورکومین همان ترکیبی است که رنگ زرد روشن زردچوبه را ایجاد می‌کند.
دکتر کامدار می‌افزاید: «به همین دلیل، ممکن است کورکومین با داروهایی مانند ضدافسردگی‌ها، داروهای فشار خون، داروهای شیمی‌درمانی و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها تداخل ایجاد کند.»
در موارد شدید، مصرف دوزهای بالای کورکومین به همراه فلفل سیاه (که جذب آن را در بدن افزایش می‌دهد) می‌تواند منجر به آسیب جدی به کبد شود.
در یک مطالعه منتشرشده در نشریه پزشکی آمریکا، پژوهشگران مواردی از آسیب کبدی ناشی از مصرف زردچوبه را در بازه زمانی ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۲ در آمریکا بررسی کردند.
در این مطالعه، ۱۰ مورد آسیب کبدی ناشی از مصرف زردچوبه شناسایی شد. پنج نفر از آن‌ها به بیمارستان منتقل شدند و یک نفر بر اثر نارسایی حاد کبدی جان خود را از دست داد.
این فرد، زنی ۶۲ ساله بود که سابقه بیماری کبدی نداشت. او از عصاره زردچوبه برای درمان آرتریت استفاده می‌کرد و همزمان داروی ترامادول (مسکن قوی)، یک اسپری ضدحساسیت بینی و مکمل‌هایی شامل زنجبیل و ویتامین D مصرف می‌کرد.
او پس از ۱۴ ماه مصرف روزانه زردچوبه، دچار خستگی، حالت تهوع و در ادامه زردی پوست شد. اگرچه مصرف مکمل را قطع کرد، اما وضعیتش بهتر نشد و در فهرست دریافت پیوند کبد قرار گرفت.
او پنج هفته پس از شروع علائم، درگذشت.
پزشکان نتیجه گرفتند که نارسایی کبدی احتمالاً به‌دلیل تداخل زردچوبه با سایر داروهای مصرفی‌اش رخ داده است.
سازمان بهداشت ملی بریتانیا هشدار داده که مصرف مکمل‌های گیاهی می‌تواند باعث بروز عوارض ناخواسته در اثر تداخل با سایر داروها شود.
پروفسور کامدار همچنین احتمال می‌دهد که زردچوبه، همانند نتایجی که در حیوانات مشاهده شده، ممکن است در انسان نیز باعث کاهش قند خون شود.
او می‌گوید: «این موضوع می‌تواند باعث تقویت اثر داروهای ضد دیابت یا انسولین شود.»
زردچوبه همچنین فشار خون را کاهش می‌دهد، بنابراین اگر با داروهای فشار خون ترکیب شود، ممکن است افت بیش از حد فشار خون را به‌دنبال داشته باشد.
با این حال، دکتر کامدار تأکید کرده که این اثرات معمولاً مربوط به مکمل‌های حاوی دوز بالا هستند، نه میزان اندکی که در غذاها استفاده می‌شود.
زنجبیل نیز از دیگر ادویه‌های رایج خانگی است که برای کاهش تهوع و خواص ضدالتهابی شناخته شده است. اما دکتر کامدار هشدار داده که ترکیبات فعال موجود در زنجبیل ممکن است بر روند تجزیه داروها در بدن اثر بگذارند.
برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف زیاد زنجبیل می‌تواند قند خون را کاهش دهد و در نتیجه، اثربخشی داروهای دیابت را افزایش داده و خطر افت شدید قند خون را به‌دنبال داشته باشد.
بدون نظر