اقتصاد آمریکا و چین برابر با تولید ناخالص داخلی ۱۸۴ کشور دنیاست! + جدول

ایالات متحده و چین، دو قدرت اقتصادی بزرگ جهان، بار دیگر درگیر یک جنگ تجاری تمام‌عیار شده‌اند. این دومین مواجهه بزرگ آن‌ها در طی هفت سال گذشته است؛ تقابلی که می‌تواند نه‌تنها اقتصاد این دو کشور، بلکه اقتصاد جهانی را نیز به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

در آغاز سال ۲۰۲۵، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، اعلام کرد که تعرفه‌ای ۳۴ درصدی بر واردات کالاهای چینی اعمال خواهد شد؛ اقدامی که در پاسخ به سیاست‌های تجاری چین و با هدف ایجاد توازن در مبادلات تجاری انجام شد. در واکنش، دولت چین نیز به سرعت تعرفه‌هایی مشابه بر کالاهای آمریکایی وضع کرد. در مقطعی از این مناقشه، هر دو کشور تعرفه‌هایی بیش از ۱۰۰ درصد، یعنی معادل یا حتی بیش از ارزش کل کالا بر واردات اعمال کردند.

کارشناسان هشدار دادند که ادامه این روند ممکن است به قیمت نابودی صدها میلیارد دلار از اقتصاد هر دو کشور تمام شود. بازارهای مالی جهان نیز به این تنش واکنش منفی نشان دادند و شاخص‌های اصلی بورس در ایالات متحده، آسیا و اروپا کاهش یافتند.

در حال حاضر، تعرفه‌ها تا حدی کاهش یافته‌اند؛ آمریکا به‌طور میانگین بین ۴۰ تا ۵۰ درصد بر واردات کالا از چین تعرفه اعمال می‌کند، در حالی که چین نیز بین ۱۰ تا ۳۰ درصد بر کالاهای آمریکایی تعرفه بسته است. با این حال، فضای بی‌اعتمادی و بی‌ثباتی همچنان حاکم است.

مقایسه تولید ناخالص داخلی ایالات متحده و چین با سایر کشورها

با وجود تنش‌های تجاری، ایالات متحده و چین همچنان به‌عنوان دو ستون اصلی اقتصاد جهانی شناخته می‌شوند. طبق گزارش آوریل ۲۰۲۵ صندوق بین‌المللی پول، مجموع تولید ناخالص داخلی (GDP) این دو کشور حدود ۵۰ تریلیون دلار برآورد شده است. آمریکا با تولید ناخالص داخلی نزدیک به ۳۱ تریلیون دلار، همچنان بزرگ‌ترین اقتصاد دنیاست و چین نیز با بیش از ۱۹ تریلیون دلار در جایگاه دوم قرار دارد.

همچنین، مجموع GDP برخی گروه‌های اقتصادی مهم به شرح زیر است:

تأثیرگذاری جهانی چین و آمریکا

ایالات متحده همچنان بزرگ‌ترین واردکننده کالاهای مصرفی در جهان محسوب می‌شود و چین نیز عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده جهانی را در اختیار دارد. در نتیجه، بسیاری از کشورهای جهان ناچارند برای منافع اقتصادی خود، یکی از این دو قدرت را به‌عنوان شریک تجاری اصلی انتخاب کنند.

جالب توجه آنکه حتی در شرایطی که دولت‌های جهان ممکن است از نظر سیاسی یا ایدئولوژیک با آمریکا یا چین همسو نباشند، فشار اقتصادی ناشی از روابط تجاری با این دو قدرت، عملاً سیاست‌گذاری آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این یعنی در عمل، اقتصاد حرف اول را می‌زند؛ نه اتحادهای سیاسی یا ملاحظات ژئوپولیتیکی.