۱۰ کشوری که بالاترین درصد جمعیت سالمند را دارند + اینفوگرافی

نکات کلیدی:

• با نزدیک به ۳۷ میلیون نفر سالمند (۶۵ سال به بالا)، ژاپن دومین سهم بالای جمعیت سالمند (۳۰ درصد از کل جمعیت) را در جهان دارد.
• در واقع، ژاپن چهارمین کشور از نظر تعداد کل سالمندان پس از چین، هند و ایالات متحده است.
• سه کشور مذکور در این فهرست حضور ندارند، چون سهم جمعیت سالمند آن‌ها نسبت به کل جمعیت هنوز کمتر از ۲۰ درصد است.
• در عین حال، ایتالیا، آلمان و فرانسه هر سه بیش از ۲۰ درصد از کل جمعیت‌شان افراد بالای ۶۵ سال دارند که نشان‌دهنده روند گسترده‌تر پیر شدن جمعیت در اروپا است.

بخش زیادی از جهان صنعتی غرب درگیر کاهش نرخ زاد و ولد و پیری جمعیت است.

درحالی‌که رسیدن به سن ۶۵ سالگی در بسیاری از نقاط جهان هنوز یک امتیاز محسوب می‌شود، اما نظام‌های تأمین اجتماعی و رفاه معمولاً بر پایه رشد جمعیت در سن کار طراحی شده‌اند تا بتوانند از گروه‌های وابسته (کودکان و سالمندان) پشتیبانی کنند.

وقتی این تعادل به‌دلیل پیر شدن جمعیت برهم می‌خورد، کشورها با فشار فزاینده بر سیستم‌های درمانی، بازنشستگی و بهره‌وری اقتصادی مواجه می‌شوند.

این اینفوگرافی، کشورها را بر اساس سهم جمعیت ۶۵ سال به بالا، به‌همراه تعداد کل آن‌ها رتبه‌بندی کرده است. این ارقام، برآوردهای سال ۲۰۲۵ براساس پیش‌بینی‌های میان‌مدت UN World Population Prospects (2024) هستند.

رتبه‌بندی: کشورهایی با بیشترین سالمند

در اینجا جدول کامل ۳۶ کشوری که بیشترین سهم جمعیت بالای ۶۵ سال را در سال ۲۰۲۵ دارند، ارائه می‌شود:

وضعیت ژاپن:

ژاپن مدت‌هاست به‌دلیل جمعیت سالخورده‌اش، با نگرانی‌هایی در مورد کمبود نیروی کار و رشد اقتصادی مواجه است. سیاست‌گذاران ژاپنی در پاسخ، بر اتوماسیون و مهاجرت تمرکز کرده‌اند.

اما ژاپن تنها کشوری نیست که جمعیت سالمند آن در حال افزایش است. در حقیقت، بسیاری از کشورهای اروپایی نیز شاهد رشد قابل‌توجه سالمندان هستند.

اروپا: پیرترین قاره از نظر میانگین سنی

از بین ۳۶ کشور این فهرست، ۲۸ کشور اروپایی هستند؛ از جمله ایتالیا (۲۵.۱ درصد)، آلمان (۲۳.۷ درصد) و فرانسه (۲۲.۵ درصد)، که همگی قدرت‌های بزرگ اقتصادی اروپا محسوب می‌شوند.

افزایش جمعیت سالمند در اروپا به‌دلیل نرخ پایین زاد و ولد و افزایش امید به زندگی است. با میانگین سنی ۴۴ سال، اروپا با چالش‌های خاصی در تأمین مالی رفاه اجتماعی و بازنشستگی مواجه است.

به‌عنوان نمونه، بسیاری از کشورهای اروپایی نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی بالایی دارند و فضای کمی برای افزایش بیشتر مالیات باقی مانده است.

این تغییر جمعیتی همچنین بر اولویت‌های سیاسی و اقتصادی در سراسر قاره تأثیر گذاشته، از جمله اعتراضات نسبت به افزایش سن بازنشستگی.

سرزمین‌های کوچک، اما با جمعیت سالمند بالا

سرزمین‌هایی مانند موناکو (۳۶.۸ درصد)، مارتینیک (۲۶.۵ درصد) و مونتسرات (۲۵.۰ درصد) سهمی غیرمتناسب از سالمندان دارند.

این مناطق اغلب جاذب بازنشستگان هستند یا نرخ زاد و ولد پایینی دارند که ساختار جمعیتی آن‌ها را به‌طور نامتوازن تغییر داده است.

با وجود جمعیت کلی پایین، نیاز به خدمات درمانی و اجتماعی مخصوص سالمندان در این مناطق به‌سرعت در حال رشد است—و این می‌تواند دولت‌ها را مجبور به تغییر اولویت از آموزش به مراقبت از سالمندان کند.