
پژوهشهای جدید نشان میدهند که نوشیدن قهوه ممکن است تنها باعث افزایش انرژی و هوشیاری نشود، بلکه حتی به افزایش طول عمر هم کمک کند.
دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که کافئین بر نحوه عملکرد، رشد و ترمیم سلولها تأثیر دارد و واکنش به استرس را بهبود میبخشد.
این یافتهها میتوانند توضیح دهند که چرا قهوه ممکن است بدن را در برابر بیماریهای خطرناکی مثل زوال عقل، دیابت و نارسایی قلبی مقاومتر کند.

پژوهشگران در آزمایشهای خود متوجه شدند که کافئین باعث میشود که سلولها وارد یک چرخه بازیابی انرژی شوند که به آن AMPK یا «پروتئین کیناز فعالشونده با AMP» گفته میشود.
این آنزیم شبیه به نشانگر سوخت در خودرو عمل میکند؛ وقتی سطح انرژی سلول پایین میآید، این سیستم فعال میشود و یک سری واکنش زنجیرهای برای حفاظت و ترمیم سلول به راه میاندازد.
سلولهایی که بهتر میتوانند از این سیستم استفاده کنند، دیرتر پیر میشوند، توانایی بیشتری در ترمیم آسیبهای DNA دارند و در برابر فشارهای محیطی مقاومت بیشتری از خود نشان میدهند. این ویژگیها ارتباط مستقیمی با مقابله با بیماریها و روند پیری دارند.
پژوهشگران دانشگاه کوئین مری لندن باور دارند که این مکانیزم میتواند علت ارتباط بین مصرف قهوه و کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای مزمن و افزایش طول عمر باشد.
یکی از اعضای تیم تحقیق گفته که این یافتهها نشان میدهند کافئین واقعاً میتواند تأثیرات مثبتی بر سلامت بدن و روند پیری داشته باشد.
همچنین، آنها معتقدند که این مسیر میتواند به توسعه داروها و درمانهایی منجر شود که با فعالسازی همین سیستم، به سلامت انسان در آینده کمک کنند.

نگاهی متفاوت به تأثیر قهوه
این تحقیق که در نشریه علمی Microbial Cell منتشر شده، بررسی کرده که چطور نوعی مخمر که عملکرد آن شبیه به سلولهای انسانی است، به کافئین واکنش نشان میدهد.
نتایج این مطالعه به فهرست رو به رشد تحقیقاتی اضافه شده که فواید قهوه را برای بدن انسان نشان میدهند.
برای نمونه، در یک پژوهش دیگر که بهتازگی در آمریکا انجام شده، مشخص شد افرادی که به نوشیدن قهوه علاقهمند هستند، سلامت قلبی بهتری دارند و کمتر دچار مرگ ناشی از بیماریهای قلبی میشوند.
در دانشگاه تافتس بوستون، محققان دریافتند که افرادی که روزانه بین دو تا سه فنجان قهوه سیاه مینوشند، بیشترین فایده را میبرند و خطر مرگ قلبی آنها تا حدود ۲۰ درصد کاهش پیدا میکند.
همچنین، پژوهشهای دیگری مصرف منظم قهوه را با کاهش خطر افسردگی، بهبود عملکرد کبد، کمک به کاهش وزن و کاهش احتمال ابتلا به بیماریهایی مثل دیابت نوع دوم و زوال عقل مرتبط میدانند.

کافئین تنها عامل نیست
با وجود نتایج مثبت، دانشمندان هنوز در تلاشاند که بفهمند دقیقاً چه چیزی در قهوه باعث این اثرات مفید میشود.
برخی معتقدند که کافئین نقش اصلی را دارد، اما عدهای دیگر روی ترکیبات گیاهی موجود در قهوه، مانند پلیفنولها تأکید میکنند. این ترکیبات خاصیت آنتیاکسیدانی دارند و از سلامت سلولی محافظت میکنند.
البته نکات منفی هم درباره قهوه وجود دارد. برخی پژوهشها نشان دادهاند که مصرف زیاد قهوه ممکن است با مشکلات بینایی، افزایش احتمال برخی سرطانها و بیماریهای قلبی ارتباط داشته باشد.
سازمان NHS بریتانیا نیز هشدار داده که نوشیدن بیش از چهار فنجان قهوه در روز میتواند فشار خون را بهطور خطرناکی بالا ببرد و ریسک بروز حمله قلبی، سکته مغزی و حتی زوال عقل را افزایش دهد.
کارشناسان میگویند یکی از دلایلی که ارزیابی فواید و مضرات قهوه را دشوار کرده، تفاوت در روشهای آمادهسازی آن است. مثلاً اینکه قهوه فوری باشد یا دمکرده، فیلتر شده باشد یا نه، میتواند تأثیرات متفاوتی داشته باشد.
عامل دیگری که این موضوع را پیچیدهتر میکند، چیزهایی است که افراد همراه قهوه مینوشند؛ مثل شکر، شیر یا شربتهای طعمدار. همچنین، تعداد فنجانهایی که در طول روز مصرف میشود نیز تأثیرگذار است.
از نظر تاریخی هم درسته.
روایت تاریخی هست که حبشی ها عمر طولانی داشتن. حبشه همین اتیوپی سومالی امروز میشه.
زمان استعمار هم تو سودان یا اتیوپی اون قصرها رو کشف کردن و کاخ بایکینگهام و کاخ های لندن رو بر اساس اون ساختن.
و تو ادیان ابراهیمی داریم که مردمی بودن که ۳۰۰ سال عمر میکردن. که همشونم تو افریقا بودن. یعنی اقوام افریقایی بودن. و اگه ردیابی تاریخی بشه بازم به اقوام تو مصر سودان اتیوپی میرسه .
و حالا قهوه جایگاهش کجاس؟ افرین همین سودان اتیوپی مصر، البته جنوب مصر. بعد هم یمن. و تو تاریخ اسلام هم یمن همیشه برا ادمهای اسلامی ریشه بوده. و اولین اسمون خراشها تو یمن ساخته شدن. و تا امروز هم پابرجا هستن.
و اگه تو زمان استعمار ببنیم، هلند و فرانسه اولین اسعتمارگرها بودن که قهوه رو دیدن. و بعدم بزرش رو بردن هند و امریکای جنوبی و سریلانکا و اندونزی.
مکتوب ترین و قابل مستند ترین نظریه این هست که یک بومی های سودان و اتیوپی و یمن نسل ها قهوه رو مصرف میکردن. و یک راهب و یا روحانی مسیحی (غیر افریقایی) اونورا میاد و میبینه که مردم و دامهای این مناطق از قهوه و دانه های قهوه استفاده میکنن. خودشم میخوره و به اصطلاح وارد یه خماری عجیب میشه. پر انرژی میشه. بعدم این داستان دست به دست و دهن به دهن نقل میشه تا امروز.
تشکر از دیدگاه هرچند ارزنده شما که تفسیری مرتب و اشاره به چند زاویه ای که توسط شما انجام شد.برام سواله کلام شما با منابع درست تطبیق داده شده یا از شاخه های مختلف جمع بندی فرمودید؟
لطفا با بنده در حد چند دقیقه در ارتباط باشید. ضمنا از عوامل محترم سایت تشکر ویژه دارم و خصوصا عرض نکته بنده این است که این نظر بصورت موقت و محدود تا موعود پاسخ بنده پابرجاست
Telegram:@avand_sina
أخر بخوریم یا نخوریم..؟.یکی میگه خوبه یکی میگه بده…عجب…..