احتمالاً ما نیز کسانی را می‌شناسیم که نیمه گمشده خود را به صورت آنلاین پیدا کرده‌اند؛ چه با جست‌وجو در اپلیکیشن‌های دوستیابی مانند تیندر و بامبل یا ارسال پیام در اینستاگرام. حتی بعضی از چهره‌های مشهور مثل جو جوناس و سوفی ترنر نیز از طریق اینترنت با هم آشنا شده‌اند.
با این حال، بر اساس نتایج یک پژوهش جدید، زوج‌هایی که رابطه آن‌ها به صورت آنلاین آغاز شده، به طور کلی در زندگی مشترک خود کمتر خوشحال هستند و میزان رضایت زناشویی کمتری را تجربه می‌کنند. یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که این افراد عشق را با شدت کمتری نسبت به زوج‌هایی که به صورت حضوری آشنا شده‌اند، احساس خواهند کرد.
این تحقیق روی ۶ هزار و ۶۴۶ فرد از سراسر جهان که در رابطه عاطفی بودند انجام شد و نحوه آشنایی و میزان رضایت آن‌ها از رابطه مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی ۱۶ درصد از شرکت‌کنندگان همسر یا شریک زندگی خود را به صورت آنلاین پیدا کرده بودند؛ این سهم در میان افرادی که پس از سال ۲۰۱۰ رابطه خود را آغاز کرده‌اند، به ۲۱ درصد افزایش یافته است. آدام بود یکی از نویسندگان این پژوهش از دانشگاه ملی استرالیا می‌گوید:
افرادی که شریک زندگی‌شان را به صورت آنلاین پیدا کرده‌اند، نسبت به کسانی که حضوری آشنا شده‌اند، رضایت کمتری از رابطه دارند و عشق را با شدت کمتری تجربه می‌کنند؛ ناگفته نماند که این مسئله همچنین شامل صمیمیت، اشتیاق و تعهد نیز می‌شود.
این یافته‌ها می‌توانند توضیحی برای برخی جدایی‌های جنجالی باشند، از جمله رابطه لی‌لی آلن و دیوید هاربر، بازیگر آمریکایی، که از طریق اپلیکیشن دوستیابی رایا (اپلیکیشن مربوط به سلبریتی‌ها) با هم آشنا شدند.
این زوج که در سال ۲۰۲۰ در لاس‌وگاس ازدواج کرده بودند، اوایل امسال از هم جدا شدند. جو جوناس و سوفی ترنر نیز پس از چهار سال زندگی مشترک و با وجود دو فرزند، طلاق گرفتند؛ آن‌ها ابتدا از طریق چت در اینستاگرام با هم آشنا شده بودند. در همین حال، بازیگر آمریکایی ایمی شوومر و دوست‌پسر سابق او بن هانیچ نیز نخستین بار از طریق اپلیکیشن رایا با یکدیگر ارتباط برقرار کردند. به گفته محققان، چند عامل می‌تواند نتایج این مطالعه را توضیح دهد. یکی از آن‌ها این است که زوج‌هایی که به صورت حضوری با هم آشنا می‌شوند، معمولاً ویژگی‌های مشابه‌تری نسبت به افرادی دارند که آنلاین آشنا شده‌اند. آدام بود، یکی از نویسندگان مطالعه، می‌گوید:
پیشینه اجتماعی و تحصیلی مشابه می‌تواند کیفیت رابطه را بهبود بخشد، چرا که باعث حمایت اجتماعی بیشتر، پذیرش متقابل، تجربه زندگی مشترک و هماهنگی در ارزش‌ها و دیدگاه‌ها می‌شود.
اینترنت، دسترسی به یک مجموعه تقریباً نامحدود از شریک‌های احتمالی را فراهم می‌کند، اما در عمل این تنوع زیاد اغلب باعث سردرگمی و انتخاب بیش از حد می‌شود.
نتایج این پژوهش که در نشریه Telematics and Informatics منتشر شده، همچنین نشان داد هیچ مدرکی وجود ندارد که جوان‌ترها بیشتر از دیگران شریک زندگی خود را به صورت آنلاین پیدا کنند. به گفته تیم تحقیقاتی، این موضوع نشان می‌دهد که استفاده از اپلیکیشن‌های دوستیابی در میان تمام گروه‌های سنی رایج و در دسترس شده است.
با این حال، محققان می‌گویند در حالی که کاربران اولیه این اپلیکیشن‌ها به دنبال یافتن شریک زندگی بلندمدت بودند، امروزه استفاده از آن‌ها بیشتر برای برقراری روابط کوتاه‌مدت و بدون تعهد افزایش یافته است. آدام بود توضیح می‌دهد:
این تغییر به سمت روابط کوتاه‌مدت و کم‌تعهد، می‌تواند باعث کاهش کیفیت روابط شود.
یکی دیگر از مشکلات آشنایی آنلاین این است که افراد نشانه‌های هشداردهنده‌ای که در ملاقات حضوری راحت‌تر دیده می‌شوند را ممکن است نادیده بگیرند.
با رشد روزافزون این مدل از تعامل و آشنایی در سراسر جهان (به صورت آنلاین)، اهمیت افزایش حمایت‌ها برای بهبود کیفیت روابط، به‌ویژه میان کسانی که به صورت آنلاین آشنا شده‌اند، بیش از پیش مشخص می‌شود.
بدون نظر