با وجود اینکه تقریباً غیرقابل تصور است، اما غرق شدن یک ناو هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده، موضوعی نیست که برنامه‌ریزان نظامی آن را نادیده بگیرند. این ناوها، در نهایت، ساخته دست بشر هستند و امکان نابود شدن آن‌ها وجود دارد. با این حال، به دلیل وجود ناوگان گسترده‌ای از کشتی‌های پشتیبانی و دفاعی که ناوگروه ضربت (CSG) آمریکا را تشکیل می‌دهند، غرق کردن آن‌ها بسیار دشوار است.
این گروه‌ها شامل ناوشکن‌ها، کشتی‌های ضدزیردریایی، زیردریایی‌های تهاجمی و البته نیروی هوایی خود ناو با هواپیماهایی مانند اف/ای-۱۸ هورنت، اف-۳۵ سی لایتنینگ ۲ و دیگر جنگنده‌ها می‌شوند.
فرض کنیم چین موفق شود همه این دفاع‌ها را پشت سر بگذارد و با اژدر یا موشک‌های ضدکشتی، ناو آمریکا را هدف قرار دهد؛ در این صورت غرق شدن ناو ممکن است. با این حال، چین چنین اقدامی را به‌سادگی انجام نخواهد داد، زیرا حمله ناگهانی و غرق کردن یک ناو، به معنای شروع جنگ مستقیم با آمریکا خواهد بود. این اقدام با حمله ژاپن به پرل هاربر در جنگ جهانی دوم مقایسه می‌شود که باعث شد مردم آمریکا از ورود این کشور به جنگ حمایت کنند.
غرق شدن یک ناو هواپیمابر آمریکایی قطعاً به یک درگیری گسترده‌تر منجر خواهد شد که می‌تواند به جنگ جهانی سوم تبدیل شود. بنابراین بعید است که نتیجه‌ای جز این بدست آید. چین ممکن است برای چنین اقدامی آماده باشد، اما احتمالاً با حمله به پیشرفته‌ترین و پر بودجه‌ترین نیروی نظامی جهان، بیش از توان خود وارد ماجرا می‌شود. به علاوه، آمریکا دست‌کم ۱۰ ناوگروه ضربت ناو هواپیمابر دیگر برای ورود به میدان دارد؛ بنابراین شکی نیست که غرق کردن یک ناو آمریکایی برای چین پیامدهای خوبی به همراه نخواهد داشت.
پیامدهای اولیه غرق شدن یک ناو آمریکایی
ناو هواپیمابر یو‌اس‌اس جرالد آر. فورد (CVN-78) اولین ناو از کلاس خود و بزرگ‌ترین جنگ‌افزار دریایی ساخته شده تا به امروز است. این ناو دارای سیستم‌های دفاعی متعدد و همچنین کشتی‌ها و ناوگروه ضربت است.
ناگفته نماند که یک سلاح هسته‌ای احتمالاً بیشتر ناوگروه ضربت و خود ناو را نابود می‌کند (در این تحلیل فرض بر استفاده از تسلیحات متعارف است)؛ چین ابزارهای متعددی برای حمله به فورد در اختیار دارد، از جمله تعداد زیادی موشک ضدکشتی و اژدر که می‌توانند سیستم‌های دفاعی ناوگروه ضربت را مغلوب کنند و ناو را مورد هدف قرار دهند.
در صورت اصابت، غرق شدن ناو احتمالاً زمان زیادی طول خواهد کشید، همان‌طور که در جنگ جهانی دوم نیز این مورد اتفاق افتاد. اگر ناو غرق شود، پیامدهای بسیار شدیدی به دنبال آن رخ می‌دهد؛ بیش از ۴۵۰۰ ملوان، خلبان و پیمانکار ممکن است در حمله اولیه کشته شوند. اگرچه از دست رفتن جان انسان‌ها بزرگ‌ترین خسارت خواهد بود، اما تنها خسارت نیست؛ خود ناو بیش از ۱۳ میلیارد دلار برای مالیات‌دهندگان هزینه داشته است، البته این رقم صرف‌نظر از تجهیزات داخلی مانند ۷۵ هواپیمای پیشرفته آن خواهد بود.
پس از غرق شدن، کشتی‌های پشتیبانی باقیمانده ناوگروه ضربت تلاش می‌کنند تا حد امکان افرادی که از این حادثه جان سالم به در برده‌اند را نجات دهند. بسته به شدت ضربه و تعداد انفجارهای ثانویه ناشی از سوخت و سایر مواد قابل اشتعال، برخی افراد ممکن است نجات پیدا کنند. نگرانی دیگر، دو راکتور هسته‌ای A1B ناو است که می‌تواند تشعشعات رادیواکتیو را در سطح اقیانوس و محیط زیست منتقل کند. با وجود پیامدهای زیست‌محیطی، غرق شدن یک ناو آمریکایی تأثیرات شدیدی در سطح جهان خواهد داشت.
جنگ
نتیجه چنین حادثه‌ای قطعاً منجر به جنگ میان ایالات متحده و چین خواهد شد، اما آن‌ها تنها نخواهند بود. ایالات متحده تمامی اعضای ناتو را وارد ماجرا خواهد کرد. چین نیز به سرعت تایوان و دیگر مناطقی که در دریای جنوبی این کشور هستند را تصرف خواهد کرد و ممکن است در کنار خود کشورهای دیگر مانند کره شمالی و احتمالاً روسیه را نیز وارد میدان نبرد با آمریکا کند. اگر درگیری تا این حد تشدید شود، این امر می‌تواند جنگ جهانی سوم را محقق نماید.
ایالات متحده از سال ۱۹۴۲ رسماً اعلام جنگ نکرده است، اما احتمال دارد که کنگره این اقدام را انجام دهد و آمریکا را وارد جنگ کند. تولیدات نظامی به شدت افزایش خواهد یافت و ممکن است یک فراخوان جدید برای سربازی نیز صادر شود. در مقابل، چین نیز احتمالاً همان مسیر را طی کرده و تمام منابع خود را برای مقابله با ناتو در چند جبهه به کار خواهد گرفت. این درگیری احتمالاً چندین سال ادامه میابد و برخلاف جنگ‌های جهانی پیشین، در جنگ جهانی سوم کمتر شاهد رویارویی مستقیم نیروها خواهیم بود.
استفاده چین از موشک‌های مافوق صوت موجب نابودی اهدافی دور از خطوط مقدم جنگ خواهد شد و اقیانوس‌ها دوباره به گورستان بسیاری از کشتی‌های نیروی دریایی، از جمله ناوهای هواپیمابر تبدیل خواهند شد. تا سال ۲۰۲۵، ایالات متحده هیچ دفاع کارآمدی در برابر موشک‌های مافوق صوت نداشته و زرادخانه موشکی آماده‌ای نیز ندارد. احتمالاً در مراحل اولیه جنگ، تلفات سنگینی در اهداف غربی رخ می‌دهد، اما با گذر زمان و نوآوری‌های نظامی، تعادل قوای نبرد ممکن است برقرار شود.
بدون نظر