پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد خوردن روزانه مقدار کمی بادام‌زمینی می‌تواند به کند شدن روند پیری بدن کمک کند. دلیل این موضوع به نقش بادام‌زمینی در حفظ طول تلومرها بازمی‌گردد؛ ساختارهایی که در صورت کوتاه شدن، خطر ابتلا به بیماری‌هایی چون سرطان، دیابت نوع دو و مشکلات قلبی را افزایش می‌دهند. نتایج این بررسی نشان داد بادام‌زمینی اثر مثبتی بر طول تلومر دارد، در حالی که کره بادام‌زمینی همان نتیجه را ایجاد نمی‌کند.
چگونه مصرف بادام‌زمینی روند پیری را کند می‌کند؟
بادام‌زمینی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین E، نیاسین و پلی‌فنول‌هایی نظیر رزوراترول است. این ترکیبات با کاهش التهاب و خنثی‌سازی گونه‌های فعال اکسیژن، از کوتاه شدن تلومرها جلوگیری می‌کنند. به همین دلیل مصرف بادام‌زمینی می‌تواند به حفظ سلامت سلولی و کاهش سرعت روند پیری کمک کند.
تلومرها کلاهک‌هایی هستند که در انتهای کروموزوم‌ها قرار دارند و از آسیب‌دیدن DNA جلوگیری می‌کنند. با افزایش سن، تلومرها کوتاه‌تر می‌شوند و این روند به بروز بیماری‌های وابسته به سن مانند سرطان، دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی منجر می‌شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که رژیم غذایی می‌تواند بر طول تلومر تأثیر بگذارد و مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان توانایی کاهش سرعت این فرآیند را دارند.
نتایج مطالعه جدید درباره افزایش طول عمر با بادام‌زمینی
این پژوهش که در مجله Antioxidants منتشر شد، توسط گروهی از محققان اسپانیایی انجام گرفت. در این مطالعه ۵۸ شرکت‌کننده به سه گروه تقسیم شدند. گروه نخست روزانه ۲۵ گرم بادام‌زمینی بوداده با پوست مصرف کردند. گروه دوم ۳۲ گرم کره بادام‌زمینی دریافت کردند و گروه سوم ۳۲ گرم محصول جایگزین تهیه‌شده از روغن بادام‌زمینی مشابه کره بادام‌زمینی را در برنامه داشتند.
در طول این آزمایش، از تمامی شرکت‌کنندگان خواسته شد که از مصرف سایر مغزها، انگور، شکلات تلخ و شراب پرهیز کنند تا نتایج با دقت بیشتری بررسی شود.
پس از گذشت سه ماه، یافته‌ها نشان داد افرادی که بادام‌زمینی بوداده با پوست خورده بودند، افزایش چشمگیری در طول تلومرهای خود داشتند و هیچ‌یک از آن‌ها با کوتاه شدن سریع تلومر روبه‌رو نشدند.
در مقابل، گروه مصرف‌کننده کره بادام‌زمینی چنین تغییری را تجربه نکردند. حتی ۲۲ درصد از افراد این گروه دچار کوتاه شدن سریع‌تر تلومر شدند.
به گفته پژوهشگران، این نتایج نشان می‌دهد که مصرف روزانه بادام‌زمینی کامل می‌تواند روند کوتاه شدن تلومرها را در بزرگسالان جوان و سالم به‌طور قابل‌توجهی کند کند.
چرا کره بادام‌زمینی همان اثر را ندارد؟
پژوهشگران در توضیح تفاوت نتایج به ماهیت پردازش‌شده کره بادام‌زمینی اشاره کرده‌اند. به باور آن‌ها، برخلاف بادام‌زمینی کامل، کره صنعتی توانایی کمتری در حمایت از اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولیدشده توسط میکروبیوتای روده دارد. این اسیدهای چرب با کاهش سطح هورمون کورتیزول و همچنین شاخص‌های افسردگی مرتبط هستند. به همین دلیل مصرف بادام‌زمینی کامل می‌تواند اثرات مثبت بیشتری بر سلامت سلولی و طول تلومرها داشته باشد.
نویسندگان مقاله تأکید کرده‌اند: «این یافته‌ها اهمیت مصرف مواد غذایی کامل را در مقایسه با جایگزین‌های فرآوری‌شده در ارتقای سلامت سلولی برجسته می‌سازد.» به بیان دیگر، آنچه در ظاهر تفاوت اندکی میان دانه کامل و محصول فرآوری‌شده دیده می‌شود، در عمل می‌تواند پیامدهای قابل‌توجهی بر روند پیری و کارکرد سلول‌ها داشته باشد.
محدودیت‌ها و ملاحظات مصرف بادام‌زمینی
با وجود نتایج امیدوارکننده، محققان به محدودیت‌های پژوهش اشاره کرده‌اند. حجم نمونه کوچک، بازه سنی محدود و نبود گروه کنترل بدون مصرف بادام‌زمینی از جمله نقاط ضعف این مطالعه بود. همچنین باید توجه داشت که کوتاه شدن تلومر فرآیندی تدریجی است و بررسی سه تا شش ماهه نمی‌تواند به تنهایی تصویر کاملی ارائه دهد.
از سوی دیگر، انتخاب نوع بادام‌زمینی نیز اهمیت بالایی دارد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مصرف مغزها می‌تواند سطح انسولین و چربی شکمی را کاهش دهد، اما همه محصولات موجود در بازار اثر یکسان ندارند. برای نمونه، برخی برندهای تجاری حاوی افزودنی‌هایی نظیر شکر، نشاسته ذرت، شربت ذرت، فروکتوز و روغن بادام‌زمینی هستند؛ ترکیباتی که می‌توانند از ارزش تغذیه‌ای بادام‌زمینی بکاهند.
بنابراین افرادی که به دنبال افزایش طول عمر و سلامت سلولی هستند، باید به برچسب ترکیبات محصولات توجه ویژه داشته باشند و تا حد امکان بادام‌زمینی ساده و بدون افزودنی را انتخاب کنند.
بدون نظر