در حالی‌که هنوز گمانه‌زنی‌ها درباره انتخاب بازیگر جدید برای نقش دختر جیمز باند و حتی خود مأمور ۰۰۷ ادامه دارد، مرور چهره‌های به‌یادماندنی این مجموعه نشان می‌دهد که زنان در دنیای باند نقشی فراتر از همراهی با قهرمان دارند. دختران جیمز باند طی شش دهه، از نمادهای زیبایی و جذابیت به شخصیت‌هایی قدرتمند، مستقل و تأثیرگذار تبدیل شده‌اند. از اورسولا آندرس در دکتر نو (Dr. No, 1962) تا لئا سیدو در زمانی برای مردن نیست (No Time To Die, 2021)، هر یک از این زنان بخشی از تاریخ سینمای جاسوسی را شکل داده‌اند. در این گزارش، نگاهی به سرنوشت و مسیر حرفه‌ای برخی از مشهورترین دختران جیمز باند می‌اندازیم.
لئا سیدو؛ اسپکتر (Spectre, 2015) و زمانی برای مردن نیست (No Time To Die, 2021)
لئا سیدو، بازیگر فرانسوی، در نقش «دکتر مدلین سوان» یکی از ماندگارترین شخصیت‌های زن دنیای دختران جیمز باند را خلق کرد. او نخستین‌بار در فیلم اسپکتر ظاهر شد و در قالب دختری مرموز و درعین‌حال مستقل، توجه باند و تماشاگران را به‌طور هم‌زمان جلب کرد. شخصیت مادلین، فرزند رئیس سازمان مخوف «اسپکتر» بود که میان عشق به باند و گذشته‌ی تاریک پدرش گرفتار شده بود.
محبوبیت و بازی تأثیرگذار سیدو باعث شد تا در زمانی برای مردن نیست نیز بازگردد؛ فیلمی که آخرین حضور دنیل کریگ در نقش باند بود. در این قسمت، رابطه احساسی و درعین‌حال تلخ میان باند و مدلین به نقطه اوج می‌رسد و یکی از احساسی‌ترین پایان‌ها را در کل مجموعه رقم می‌زند.
لئا سیدو، که اکنون ۳۶ سال دارد، از موفق‌ترین بازیگران فرانسوی نسل خود است. او پیش از ورود به دنیای جیمز باند با فیلم‌هایی چون آبی گرم‌ترین رنگ است (Blue Is the Warmest Colour) درخشید و پس از باند نیز در پروژه‌های بین‌المللی متعددی از جمله تلماسه (Dune: Part Two) حضور یافته است.
جما آرترتون؛ ذره‌ای آرامش (Quantum of Solace, 2008)
جما آرترتون در بیست و دومین فیلم از ماجراهای جیمز باند در نقش مأمور «استرابری فیلدز» حضور یافت؛ شخصیتی که در میانه فیلم قربانی توطئه‌ای مرگ‌بار می‌شود.
او بعدها در فیلم‌های تامارا درو (Tamara Drewe)، هانسل و گرتل: شکارچیان جادوگر (Hansel and Gretel: Witch Hunters) و مجموعه‌ی موفق نرگس سیاه (Black Narcissus) درخشید. جما آرترتون با روری کینن، بازیگر ایرلندی، ازدواج کرده و در سال ۲۰۲۲ صاحب یک پسر شد.
اولگا کوریلنکو؛ ذره‌ای آرامش (Quantum of Solace, 2008)
اولگا کوریلنکو در نقش «کامیله مونتس» زنی است که برای انتقام از ژنرالی بی‌رحم تلاش می‌کند و همکاری‌اش با باند وجهی اخلاقی و انسانی به قصه می‌دهد. نجات او در بیابان، یکی از نقاط احساسی داستان است.
کوریلنکو پس از بیست‌ودومین فیلم سری باند، در فراموشی (Oblivion) کنار «تام کروز»، در هفت روانی (Seven Psychopaths) و آکادمی‌ها خون‌آشام (Vampire Academy) نقش‌آفرینی کرد. او دو بار ازدواج کرده و از مکس بنیتز یک پسر دارد.
اوا گرین؛ کازینو رویال (Casino Royale, 2006)
اوا گرین، بازیگر فرانسوی، در نقش «وسپر لیند» نخستین حضور دنیل کریگ در قالب جیمز باند را به یکی از ماندگارترین آثار مجموعه بدل کرد. شخصیت او، مأموری دوچهره از سازمان MI5 بود که برای فریب باند، توسط مافوق روسی خود ربوده می‌شود. مرگ غم‌انگیز او در صحنه غرق‌شدن، از لحظات تراژیک تاریخ سری فیلم‌های جیمز باند است.
پس از موفقیت این نقش، اوا گرین در فیلم‌های برجسته‌ای چون قطب‌نمای طلایی (The Golden Compass)، سایه‌های تاریک (Dark Shadows) و خانه دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب (Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children) بازی کرد. او ۴۵ سال دارد و در مصاحبه‌هایش گفته زندگی مستقل و آرام را ترجیح می‌دهد.
هلی بری؛ روزی دیگر بمیر (Die Another Day, 2002)
هلی بری در نقش مأمور «جینکس جانسون» در کنار پیرس برازنان به شهرتی جهانی رسید. صحنه‌های اکشن و ظاهر جسورانه او با لباس شنای نارنجی، یادآور صحنه‌ی کلاسیک اورسولا آندرس بود. جینکس در داستان، قاتلی حرفه‌ای است که مأموریت دارد یک جاسوس کره‌ای را نابود کند و در عین حال از باند برای دستیابی به هدفش استفاده می‌کند.
پیش از این فیلم، بری برای بازی در مهمانی هیولا (Monster’s Ball) برنده اسکار بهترین بازیگر زن شده بود. او بعدها در مجموعه‌های مردان ایکس (X-Men) و کینگزمن (Kingsman) نیز نقش‌آفرینی کرد. زندگی شخصی او با چهار ازدواج و یک نبرد حقوقی طولانی بر سر حضانت دخترش نالا، بارها خبرساز شد.
روزمند پایک؛ روزی دیگر بمیر (Die Another Day, 2002)
روزاموند پایک در نقش «میراندا فراست»، مأموری سرد و دوچهره ظاهر شد که در نهایت به دست جینکس (هالی بری) کشته می‌شود. بازی او ترکیبی از ظرافت و بی‌رحمی بود.
او بعدها در فیلم‌های غرور و تعصب (Pride & Prejudice) و دختر گم‌شده (Gone Girl) درخشید و نامزد اسکار شد. پایک همچنین در مجموعه فانتزی چرخ زمان (The Wheel of Time) و فیلم تحسین‌شده سالتبرن (Saltburn) بازی کرده است.
بریت اکلند؛ مردی با تپانچه طلایی (The Man With the Golden Gun, 1974)
بریت اکلند، ستاره سوئدی سینما، در نقش «مری گودنایت»مقابل راجر مور بازی کرد. او از یک منشی ساده به یار باند تبدیل و درگیر ماجراهای خطرناک جاسوسی می‌شود.
اکلند پس از باند در فیلم‌های فلش سلطنتی (Royal Flash) و رسوایی (Scandal, 1989) و مجموعه‌های تلویزیونی متعددی مانند دره‌ی عروسک‌ها (Valley of the Dolls) بازی کرد. او در سال ۲۰۱۰ در برنامه من یک سلبریتی هستم (I’m A Celebrity…) شرکت کرد. زندگی عاشقانه‌اش با ازدواج‌های پرشمار و رابطه با رود استوارت و لو آدلر، همواره مورد توجه رسانه‌ها بوده است.
میشل یئو؛ فردا هرگز نمی‌میرد (Tomorrow Never Dies, 1997)
میشل یئو در نقش «وای‌لین» یکی از تواناترین دختران جیمز باند بود. او به‌عنوان مأموری از چین، در کنار باند به نبرد با امپراتوری رسانه‌ای پلیدی رفت. مهارت‌های رزمی و بدلکاری واقعی او، این فیلم را از سایر آثار متمایز کرد.
پس از آن، یئو در آثار بزرگی مانند ببر خیزان، اژدهای پنهان (Crouching Tiger, Hidden Dragon) و خاطرات یک گیشا (Memoirs of a Geisha) نقش‌آفرینی کرد. او برای فیلم همه‌چیز، همه‌جا، ناگهان (Everything Everywhere All at Once) برنده اسکار شد و در ۲۰۲۳ با ژان تاد، رئیس فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی، ازدواج کرد.
مود آدامز؛ اختاپوس (Octopussy, 1983)
مود آدامز، یکی از معدود بازیگرانی است که دو بار در نقش دختر باند ظاهر شد؛ ابتدا در مردی با تپانچه طلایی (The Man With the Golden Gun) به عنوان «آندریا اندرس» و سپس در اختاپوس در نقش زنی مرموز و قدرت‌طلب.
او پس از موفقیت در فیلم باند، در تلویزیون سوئد و آمریکا فعال شد. آدامز، اکنون ۸۰ ساله است و با چارلز روبین، قاضی بازنشسته، ازدواج کرده است.
دنیس ریچاردز؛ دنیا کافی نیست (The World is Not Enough, 1999)
دنیس ریچاردز در نوزدهمین قسمت از مجموعه فیلم‌های جیمز باند در نقش «دکتر کریسمس جونز» ظاهر شد؛ زنی دانشمند که در مأموریتش با باند همراه می‌شود. جمله معروف باند در پایان فیلم، «فکر نمی‌کردم کریسمس دوبار در سال بیاید»، از طنزآمیزترین دیالوگ‌های مجموعه است.
او پس از این نقش، در فیلم‌ها و سریال‌هایی چون در واقع عشق (Love Actually) و ساینفلد (Seinfeld) بازی کرد. ریچاردز با چارلی شین ازدواج کرد و دو دختر دارد.
لانا وود؛ الماس‌ها ابدی‌اند (Diamonds Are Forever, 1971)
لانا وود در نقش «پلنتی اوتول» (Plenty O’Toole)، زنی جاه‌طلب که در کازینو کار می‌کند و درگیر نقشه‌های باند می‌شود، بازی کرد. پس از آن در سریال‌هایی مانند استارسکی و هاچ (Starsky and Hutch) و جزیره خیال (Fantasy Island) ظاهر شد.
زندگی شخصی او با شش ازدواج و روابط عاشقانه با چهره‌هایی مانند وارن بیتی و آدام وست پرخبر بود. لانا خواهر ناتالی وود، بازیگر فقید هالیوود است که در سال ۱۹۸۱ در حادثه‌ای بحث‌برانگیز غرق شد.
جین سیمور؛ زندگی کن و بگذار بمیرند (Live and Let Die, 1973)
در هشتمین فیلم از سری جیمز باند، جین سیمور در نقش «سولیتیر» ظاهر شد؛ یک فال‌گیر با توانایی‌های پیش‌گویی که بنا بر داستان، این قدرت به پاک‌دامنی او وابسته بود. آشنایی با باند مسیر شخصیت را تغییر می‌دهد و سرنوشت او را به ماجراهای اصلی پیوند می‌زند.
پس از این فیلم، سیمور در آثار تلویزیونی و سینمایی پرشماری چون شرقِ عدن (East of Eden) و سریال محبوب دکتر کوئین، زن پزشک (Dr. Quinn, Medicine Woman) یا همان پزشک دهکده نقش‌آفرینی کرد.
او چهار بار ازدواج کرده و یک‌بار به‌دلیل معاملات ملکی همسر سابقش با بحران مالی جدی روبه‌رو شد. سیمور در سال ۲۰۱۸ در ۶۷ سالگی به‌عنوان مسن‌ترین چهره ظاهرشده در مجله پلی‌بوی خبرساز شد.
آنر بلکمن؛ پنجه طلایی (Goldfinger, 1964)
آنر بلکمن با نقش «پوسی گَلور»، یکی از جسورترین و به‌یادماندنی‌ترین زنان دنیای باند را ساخت؛ رهبری قدرتمند که گروهی از آکروبات‌های دزد را هدایت می‌کرد. رابطه پیچیده او با باند، لایه تازه‌ای به تصویر دختران جیمز باند افزود.
بلکمن پس از این نقش، به چهره‌ای محبوب در سینما و تلویزیون بریتانیا بدل شد و در آثاری مانند دفترچه بریجت جونز (Bridget Jones’s Diary) و کمدی دستِ بالایی (The Upper Hand) حضور یافت. او در آوریل ۲۰۲۰ در ۹۴ سالگی درگذشت.
باربارا باخ؛ جاسوسی که مرا دوست داشت (The Spy Who Loved Me, 1977)
باربارا باخ، بازیگر آمریکایی، در نقش «آنیا آماسووا» یکی از جذاب‌ترین و متفاوت‌ترین دختران جیمز باند را روی پرده آورد. او مأمور سازمان اطلاعات شوروی (KGB) است که در ابتدا قصد دارد باند را بکشد، اما در جریان مأموریت مجبور می‌شود با او همکاری کند. در پایان فیلم، این دو پس از شکست دشمن مشترکشان، در یک کپسول نجات در دریا رها می‌شوند؛ صحنه‌ای که از خاطره‌انگیزترین لحظات مجموعه به شمار می‌رود.
پس از موفقیت فیلم، باربارا باخ در چند پروژه‌ی دیگر بازی کرد اما خیلی زود از سینما فاصله گرفت و به فعالیت‌های اجتماعی روی آورد. او همراه با پتی بوید، همسر پیشین جرج هریسون، مرکزی برای ترک اعتیاد تأسیس کرد.
باخ پس از جدایی از همسر اولش، با رینگو استار، درامر گروه افسانه‌ای بیتلز ازدواج کرد.
گریس جونز؛ منظره‌ای برای کشتن (A View to a Kill, 1985)
گریس جونز، خواننده و ستاره پرآوازه دهه هشتاد، در نقش «مِی‌دی» در این فیلم یکی از جسورترین دختران جیمز باند را به تصویر کشید. او در نقش هم‌دست شرور فیلم، شخصیتی نیرومند، مرموز و غیرقابل‌پیش‌بینی داشت که با حضور کاریزماتیکش توجه تماشاگران را جلب کرد.
جونز در زمان بازی در این فیلم، چهره‌ای شناخته‌شده در موسیقی بود و تنها یک سال بعد از آن، آلبوم مشهور خود برده ریتم (Slave to the Rhythm) را منتشر کرد. رابطه عاشقانه‌ی او با محافظ شخصی‌اش دُلف لاندگرن نیز خبرساز شد و به آغاز حرفه بازیگری او انجامید.
گریس جونز یک‌بار ازدواج کرده و از رابطه‌اش با ژان پل گود، طراح گرافیک، یک پسر دارد.
سوفی مارسو؛ دنیا کافی نیست (The World is Not Enough, 1999)
سوفی مارسو، بازیگر مشهور فرانسوی، در نقش «الکترا کینگ» یکی از متفاوت‌ترین دختران جیمز باند را به تصویر کشید. او شخصیتی پیچیده و چندوجهی داشت؛ زنی زیبا اما خطرناک که نقشه‌ای جاه‌طلبانه برای نابودی شهر و خط لوله نفتی متعلق به پدرش طراحی کرده بود.
پس از حضور در این فیلم، مارسو بیشتر در سینمای فرانسه فعالیت کرد و در آثاری چون با عشق از عصر خرد (With Love from the Age of Reason) و خوش‌بختی هرگز تنها نمی‌آید (Happiness Never Comes Alone) نقش‌آفرینی کرد. منتقدان بازی او را همواره به‌خاطر تلفیق هوشمندی و جذابیت تحسین کرده‌اند.
مارسو اکنون ۵۸ سال دارد. او از رابطه‌اش با آندژی ژولاوسکی، کارگردان لهستانی، پسری به نام وینسنت دارد و از زندگی مشترک با جیم لملی، کارگردان آمریکایی نیز صاحب دختری به نام «ژولیت» است.
دنیلا بیانکی؛ از روسیه با عشق (From Russia with Love, 1963)
دنیلا بیانکی مدل و بازیگر ایتالیایی، نقش «تاتیانا رومانوا» را بازی کرد؛ کارمند سرویس مخفی شوروی که به‌عنوان مترجم در سفارت استانبول نفوذ می‌کند و وارد بازی‌های جاسوسی می‌شود. به‌دلیل لهجه غلیظ، صدای او با دوبله باربارا جفورد جایگزین شد.
بیانکی در ۱۹۷۰ پس از ازدواج با یک سرمایه‌دار از بازیگری کناره گرفت و تنها در مستند ما هیچ شباهتی به جیمز باند نداریم (We’re Nothing Like James Bond, 2012) حضوری کوتاه داشت.
شرلی ایتن؛ پنجه طلایی (Goldfinger, 1964)
شرلی ایتن با بازی در نقش «جیل مسترسون» یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات تاریخ دختران جیمز باند را رقم زد؛ صحنه‌ای که در آن، بدن او با طلا پوشانده می‌شود و به شکلی تراژیک جان می‌سپارد. پس از اکران فیلم، شایعه‌ای در میان مردم پیچید که او در هنگام فیلم‌برداری واقعاً جان باخته است. این شایعه آن‌قدر گسترده شد که ایتن سال‌ها بعد در یک برنامه تلویزیونی ظاهر شد تا حقیقت را روشن کند.
او که اکنون ۸۸ سال دارد، خیلی زود از دنیای بازیگری کناره گرفت و زندگی آرامی را در کنار همسرش کالین رو و دو پسرشان برگزید.
اورسولا آندرس؛ دکتر نو (Dr. No, 1962)
اورسولا آندرس با نقش «هانی رایدر» اولین تصویر از دختران جیمز باند را خلق کرد. صحنه خروج او از دریا با چاقو بر کمر، به یکی از معروف‌ترین لحظات تاریخ سینما بدل شد.
او بعدها در فیلم‌های تفریح در آکاپولکو (Fun in Acapulco) با الویس پریسلی و چهار نفر برای تگزاس (۴ for Texas) با فرانک سیناترا و دین مارتین بازی کرد. زندگی عاشقانه‌اش پر از شایعات و روابط جنجالی با ستارگانی مانند جیمز دین و رایان اونیل بود.
بدون نظر