دانشمندان پس از کشف راز DNA یک پستاندار، گمان می‌کنند که بتوانند کاری کنند که انسان‌ها برای قرن‌ها زندگی کنند!
نهنگ قطبی که طول عمر آن به بیش از ۲۰۰ سال می‌رسد، کلید افزایش طول عمر انسان را در DNA خود دارد.
دانشمندان پروتئینی را در DNA این حیوان عظیم‌الجثه اقیانوسی شناسایی کرده‌اند که به این گونه کمک می‌کند با ترمیم DNA آسیب‌دیده، از ابتلا به سرطان پیشگیری کند.
این هیولای ۸۰ تنی به لطف پروتئین CIRBP که به معنای «پروتئین متصل‌شونده به RNA القاشونده توسط سرما» است، نهنگ را قادر به ترمیم DNA خود می‌کند.
محققان دانشگاه روچستر در نیویورک این پروتئین قدرتمند را شناسایی و مشاهده کرده‌اند که با افزودن آن به سلول‌های انسانی، فرآیند ترمیم سلول‌ها با دقت بالاتری صورت می‌گیرد. حتی با افزودن این پروتئین به DNA مگس‌ها، طول عمر آن‌ها نیز افزایش یافت.
پروفسور ورا گوربونووا، رهبر این پژوهش، تصریح می‌کند که این یافته‌ها می‌توانند به نسل‌های آینده کمک کند که «بیش از میانگین عمر معمول انسان‌ها» زندگی کنند.
نهنگ قطبی که در آب‌های قطب شمال زندگی می‌کند، دست‌کم ۲۵۰ سال عمر می‌کند و با وجود داشتن میلیاردها سلول، به ندرت به سرطان یا دیگر بیماری‌هایی که برای بدن انسان خطرناک هستند، مبتلا می‌شود.
به گفته دکتر الکس کاگان، متخصص ژنتیک تکاملی در مؤسسه ولکام سانگر بریتانیا، این نهنگ «یک ستاره درخشان در تحقیقات مربوط به طول عمر» است.
حیوانات بزرگ‌تر مانند نهنگ‌ها و فیل‌ها، باید با خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان مواجه باشند؛ زیرا تعداد سلول‌های آن‌ها بیشتر است و تقسیم سلولی در طول دوره زمانی طولانی‌تری انجام می‌شود و این امر احتمال جهش را افزایش می‌دهد.
زمانی که سلول‌ها تقسیم و تکثیر می‌شوند، DNA خود را برای سلول‌های جدید کپی می‌کنند، اما اگر بخشی از توالی DNA نادرست باشد، ممکن است به جهش و احتمالاً تومور منجر شود.
این که چرا این پستانداران بزرگ با وجود تقسیمات سلولی فراوان، به سرطان مبتلا نمی‌شوند، یک معمای بیولوژیکی است که به «پارادوکس پتو» معروف است.
گوربونووا و تیمش در ابتدا فکر می‌کردند که نهنگ‌ها می‌توانند جهش‌های بیشتر را بدون ایجاد تومور تحمل کنند. اما پس از تحقیقات بیشتر، دریافتند که نهنگ‌ها به دلیل وجود CIRBP، جهش‌های سرطان‌زای کمتری را تجربه می‌کنند.
این پروتئین به ترمیم شکستگی‌های رشته‌های DNA کمک می‌کند که خطرناک‌ترین شکل آسیب ژنتیکی است.
نهنگ‌های قطبی بهتر از انسان‌ها قادر به ترمیم سلول‌های خود هستند و به DNA آن‌ها اجازه می‌دهند که برای دوره‌های طولانی‌تری سالم بماند.
کاگان اظهار داشت که این نتایج «بسیار قابل توجه» هستند و می‌توانند «مسیر را به سوی رویکردهای درمانی جدیدی» باز کنند که قابل بررسی هستند.
یکی از دلایلی که چرا نهنگ‌ها این پروتئین را به میزان زیاد تولید می‌کنند، می‌تواند محیط سرد باشد؛ زیرا آب‌های سرد قطب شمال تولید CIRBP را افزایش می‌دهند. آندری سلوانوف، یکی از نویسندگان این مطالعه، در این باره گفته است:
اگر تنها چند درجه دما را کاهش دهیم، سلول‌ها CIRBP بیشتری می‌سازند.
دانشمندان پیش از این در حال بررسی این موضوع بودند که آیا قرارگیری موقعیتی انسان‌ها در دمای پایین‌تر می‌تواند به محافظت در برابر بیماری‌ها کمک کند. به گفته گوربونووا، حتی تغییرات ساده در سبک زندگی، مانند دوش آب سرد، می‌تواند ارزش بررسی داشته باشد.
این تیم اکنون آزمایش خواهند کرد که آیا این پروتئین می‌تواند در پستانداران کوچک‌تر و با طول عمر کوتاه‌تر، مثل نهنگ ۲۰ متری عمل کند یا خیر. گوربونووا توضیح داد:
راه‌های مختلفی برای بهبود حفظ ژنوم وجود دارد. در اینجا ما یک روش منحصر‌به‌فرد را می‌آموزیم که در نهنگ‌های قطبی تکامل یافته و در آن سطح این پروتئین به شدت افزایش می‌یابد. اکنون باید بررسی کنیم که آیا می‌توانیم راهبردهایی برای فعال‌سازی همین مسیر در بدن انسان را توسعه دهیم یا خیر.
بدون نظر