این خبر به قدری عجیب است که احتمالا آن را باور نمی کنید. مردی روسی برای انجام نخستین پیوند سر انسان داوطلب شده و دو پزشک قصد دارند این کار را اوایل سال آینده میلادی انجام دهند.
«والِری اسپریدونوف» (Valery Spiridonov) روس ۳۱ سال دارد و یک شرکت آموزشی نرم افزار را در شهر «وِلادیمیر» (Vladimir) روسیه مدیریت می کند. وی از بیماری «تحلیل عضلانی نخاعی» (Werdnig-Hoffmann) (SMA) رنج برده و به همین دلیل بر روی صندلی چرخ دار می نشیند. این بیماری ژنتیکی و کشنده، ماهیچه ها را ضعیف نموده، عصب های حرکتی و سلول های عصبی را از بین برده و در عملکرد نخاع اختلال ایجاد می کند.
آقای اسپریدونوف پیوند سر را آخرین امید خود می داند. وی بیان نموده: “برداشتن تمام بخش های آسیب دیده و یا همان سر، از نظر من کار درستی است. به نظر می رسد هیچ راه درمانی دیگری برای من وجود ندارد.”
ایده این پیوند عجیب، نخستین بار توسط یک دکتر ایتالیایی به نام «سرجیو کاناوِرو» (Sergio Canavero) مطرح شده. وی که خودش را با دکتر «فرانکن اشناین» و «جوزف مِنگِلا» دکتر نازی مقایسه می نماید، از سال ۲۰۱۳ میلادی به دنبال انجام این پیوند بوده است. سال گذشته دکتر کاناوِرو چنین پیوندی را بر روی سر یک میمون انجام داد. ظاهرا میمونی که تحت عمل جراحی قرار گرفته، توانسته ۲۰ ساعت زنده بماند اما این خیر هیچ گاه مورد تایید رسمی قرار نگرفت.
دکتر کانوِرو ویدیویی را از این میمون به نمایش گذاشت. شخصی که ویدیو را دیده می گوید: “هنگامی که پانسمان روی چشم میمون قرار می گرفت، چشمانش سو سو می زدند، اما به هر حال این کار دیوانه وار به نظر می رسد.”
دکتر کانوِرو اخیرا پزشکی چینی به نام «ژیائوپینگ رِن» (Xiaoping Ren) که در تیم جراحی نخستین پیوند موفق دست حضور داشته را به استخدام خود درآورده. این روش چیزی بین ۱۰ تا ۱۰۰ میلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت و پزشک ایتالیایی قصد دارد هزینه های آن را از موسسه «مک آرتور» (MacArthur) تامین نماید. اگر وی موفق به این کار نشود، به سراغ افراد ثروتمندی مانند «مارک زاکربرگ» (Mark Zuckerberg) خواهد رفت.
برای انجام چنین پیوندی بر روی آقای اسپریدونوف، پزشکان باید سر یک مرد مرده را پیدا نمایند. دکتر کاناوِرو در این رابطه صحبت هایی انجام داده:
یک ابزار اختصاصی برای جا به جایی سر آقای اسپریدونوف با سر اهدا کننده در نظر گرفته شده. دو سر نخاع با استفاده از ماده ای شیمیایی به نام «پلی اتیلن گلیکول» (polyethylene glycol) با یک دیگر ادغام می شوند. این کار باعث می شود تا سلول های سازنده نخاع دوباره رشد کنند.
سپس در ادامه پیوند، ماهیچه ها و خون اهدا کننده به آقای اسپریدونوف داده می شود. وی نیاز دارد تا ۳ الی ۴ هفته در کما نگه داشته شود. الکترود هایی نیز برای شبیه سازی نخاع و کمک به برقراری ارتباطات عصبی کاشته می شوند.
با این که دکتر کانوِرو این عمل را با موفقیت بر روی یک موش انجام داده، اما هم دانشمندان و هم اخلاق گراها با این پیوند مخالف هستند. این جراحی به خاطر موانع قانونی موجود در آمریکا، احتمالا در جای دیگری انجام خواهد گرفت.
«آرتور کاپلان» (Arthur Caplan) رییس دپارتمان ژنتیک مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک، در رابطه با این پیوند از کلماتی مانند غیر اخلاقی و غیر علمی استفاده نموده. اگر آقای اسپریدونوف در حین جراجی جان خود را از دست بدهد، دکتر کاناوِرو با اتهام قتل مواجه خواهد شد.
سوالاتی درباره هویت و شخصیت نیز وجود دارد. اگر پیوند با موفقیت انجام شود، آیا مرد روس همان هویت سابق را خواهد داشت و یا اینکه شخصیت او مانند فرد اهدا کننده خواهد شد؟
ابهامات زیادی درباره این جراحی وجود دارد، اما تا زمانی که امکان انجام چنین کاری به طور رسمی توسط دکتر ایتالیایی اعلام نگردد، تنها می توانیم آن را یک آزمایش بسیار سخت بدانیم.
من میگم که چنین چیزی غیر ممکنه و اون شخص میمیره