در اواخر دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰، والتر برنان در عرض ۵ سال، ۳ جایزه اسکار برای بازیگری به دست آورد. این یکی از عجیب‌ترین اتفاقات در طول تاریخ جوایز اسکار بوده است.
اما چطور ممکن است که کسی به این سرعت جوایز زیادی را کسب کند؟
با توجه به این که در آن زمان تنها تعداد کمی از بازیگران برجسته، از جمله لوئیز راینر، بتی دیویس و اسپنسر تریسی بیش از یک جایزه اسکار در کل دوران حرفه‌ای خود دریافت کرده بودند، این موضوع منطقی به نظر نمی‌رسد.
شاید فکر کنید که مطمئناً در پشت صحنه تا حدی شیطنت یا دسیسه وجود داشته است. خب، به نوعی… اما این بستگی به تعریف شما از کلمه «تقلب» یا «دسیسه» دارد.
والتر برنان که بود؟
والتر برنان یکی از اولین بازیگران بزرگ هالیوود بود که ۴۰ سال سابقه کار داشت. این تا حد زیادی به لطف توانایی او در ایفای نقش پیرمرد‌های بدعنقی بود که نقش مکمل کمیک برای قهرمانان قوی هیکل داستان داشتند.
مخاطبان امروزی به احتمال زیاد دوره بعدی کار برنان را به یاد می‌آورند. زمانی که او نقش‌های برجسته‌ای در فیلم‌هایی مانند ریو براوو (Rio Bravo) و سرزمین دوردست (The Far Country) داشت.
بازی برنان با مو‌های کم‌پشت، صدای خش‌دار و مهارت در اجرا بدون دندان (که بخاطر شرکت در یک مبارزه آن‌ها را از دست داده بود)، از برجسته‌ترین ویژگی‌های فروتنانه‌اش بوده که با ابرقهرمانی‌های او همراه بود.
بخشی از موفقیت برنان به عنوان یک بازیگر این بود که پیرتر از سن واقعی‌اش به نظر می‌رسید و این موضوع باعث شد که او زودتر از بسیاری از بازیگران دیگر در نقش‌هایی با سنین مختلف بازی کند. این امر نقش زیادی در موفقیت افسانه‌ای او در جوایز اسکار داشت.
فیلم‌هایی که برای والتر برنان جایزه اسکار به همراه داشتند
جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد اولین بار در سال ۱۹۳۷ معرفی شد و والتر برنان اولین برنده این جایزه برای بازی در فیلم بیا و بگیرش (Come and Get It) بود.
این فیلم، داستان رقابت مادام‌العمر میان ۲ دوست سابق صاحب کارخانه چوب، بارنی گلاسکو (ادوارد آرنولد) و سوان بوستروم (برنان) را دنبال می‌کرد. بارنی عاشق یک خواننده به نام لوتا (فرانسیس فارمر) است، اما از رابطه با او دست می‌کشد تا بتواند با یک فرد ثروتمند ازدواج کند.
سال‌ها بعد، سوان با لوتا ازدواج کرده و دختری به نام لوتا (مجدداً با بازی فرانسیس فارمر) دارد و بارنی عاشق دختر سوان می‌شود که به جنجال‌هایی را به همراه دارد.
کنتاکی (Kentucky) که در سال ۱۹۳۸ منتشر شد، اساساً «رومئو و ژولیت اما در مسابقه اسب‌سواری» بوده که داستان خصومت خانوادگی بین دیلون‌ها و گودوین‌ها را دنبال می‌کند.
جک دیلون (ریچارد گرین) نمی‌خواهد به تجارت بانکی پدرش بپیوندد و به خاطر علاقه‌اش به سالی گودوین (لرتا یانگ) که خانواده‌اش صاحب اصطبل اسب هستند، در عوض در مسابقات اسب‌سواری شرکت می‌کند.
برنان، نقش عموی سالی (پیتر) را بازی کرده و به عنوان واسطه‌ای برای رشد رابطه عاشقانه آن‌ها در حین دشمنی خانوادگی‌شان عمل می‌کند. بازی او نشان‌دهنده کهن‌الگویی است که بیشتر در نیمه دوم دوران حرفه‌ای‌اش دیده می‌شود. یک شخصیت پیر، خشن، تندخو و سرسخت که به موقعیتش در زندگی افتخار کرده و خود را عاقل‌تر از یک فرد معمولی می‌داند.
سومین فیلم و بهترین اثر برنان از میان این ۳ فیلم، فیلم وسترنر (The Westerner) بوده که در آن با گری کوپر افسانه‌ای هم‌بازی بوده است.
بین (برنان) یک شهر کوچک را با سیاست مشت آهنین اداره می‌کند. هر کسی که به نظر مخالف «قانون» باشد را به دار آویخته و از طریق زمین‌خواری و جریمه‌های جعلی پول به دست می‌آورد.
کول هاردن (کوپر) به این شهر می‌آید و به اتهام دزدی اسب به اعدام محکوم می‌شود، اما با اظهارات کاذب می‌گریزد و از مرگ نجات می‌یابد. زیرا به بین می‌گوید که می‌تواند برای او یک تار مو از بازیگر مورد علاقه‌اش بگیرد.
چگونه برنان برنده ۳ جایزه اسکار در طی ۵ سال شد؟
بهتر است که قبل از گمانه‌زنی‌ها «شایستگی» هر برنده اسکار را در نظر گرفته و به خود یادآوری کنیم که سیاست‌ها همیشه تا حدودی در تعیین برنده نقش دارند، به ویژه در این مورد خاص.
به رغم احترام زیادی که طرفداران برای توانایی بازیگری والتر برنان قائل بودند، شایعه شده بود که دلیل برنده شدن او در فواصل بسیار کم این بوده که در آن زمان، اجازه‌ی رأی‌دهی به سیاهی لشکرها داده می‌شد.
بر اساس گزارش Cinema Sight، گفته می‌شود که ۲ برد آخر برنان به دلیل سطح بالای حمایتی بوده که از سیاهی لشکرها دریافت می‌کرد. سیاهی لشکرها از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ اجازه رأی دادن در مراسم اسکار را داشتند.
برنده شدن والتر برنان برای سومین بار وی در سومین نامزدی‌اش برای فیلم «The Westerner» در سال ۱۹۴۰ باعث ایجاد جنجال‌های زیادی شده و در نتیجه حق رأی سیاهی لشکرها سلب شد.
به نظر می‌رسد که این نظریه درست بوده، زیرا پس از منحل شدن این قانون، برنان تنها یک نامزدی دیگر در مراسم اسکار برای جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم گروهبان یورک (Sergeant York) در طول دوران حرفه‌ای‌اش دریافت کرد.
او در دوران پیری‌اش بیشتر در برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌های خانوادگی دیده می‌شد. مطمئناً هیچ ایرادی برای ادامه چنین حرفه‌ای وجود ندارد، اما این حرفه‌ای نیست که با درخشش برنده ۳ جایزه اسکار برابری کند.
بدون نظر