جولین ماو Julien Mauve در سری جدید عکس های خود با عنوان “دیدار با ماه” زندگی را توریستی بر روی سیاره ای قرمز تصور کرده است. وی جوایز عکاسی فراوانی از جمله SFR را در سال ۲۰۱۳ مسابقات عکاسی عکاسان جوان دریافت کرد. تصاویر جایزه عکس دنیای سونی در سال ۲۰۱۶ برای مفاهیم حرفه ای به کارگرفته شده در این پروژه را دریافت کرد. وی از دلایل سمت دادن لنز دوربینش به سوی مریخ سخن گفته است که بخشی از این مصاحبه را برای آشنایی با نحوه ثبت عکس هایش می خوانیم:
چه چیزی الهام بخش شما به سمت مریخ بود؟
من از دوران کودکی علاقه فراوانی به مریخ داشتم. این روزها ما در مورد ناسا، الن ماسک Elon Musk و اسپیس ایکس SpaceX بسیار می شنویم. اکتشافات فضا از بزرگترین هیجانات قرن به شمار می روند که حتی بسیاری از افراد آن را از هیجان واقعی اش، مهیج تر تلقی می کنند.
امروزه مکان هایی را که حدود ۵۰ سال پیش تصور دیدنش را هم نمی کردیم، برای عموم قابل مشاهده شده است. سفر به فضا برای خانواده هایی با سطح مالی متوسط حدود ۱۰۰ سال است که امکان پذیر شده است. درپس همه این اتفاقات، تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی اجازه به اشتراک گذاشتن لحظاتی از زندگی مان با دیگران را می دهد که بسیار هیجان انگیر است. تمامی این ها، ایده هایی هستند که در این پروژه به کار آمدند.
چگونه این تصاویر را خلق کردید؟
زمانی که به خلق آثاری این چنینی می رسید، گزینه و قدرت مانور فراوانی ندارید. برای این کار احتیاج به سنگ و صخره، ماسه، دره های عمیق و باریک وبه کار نبردن هرگونه عامل حیات را دارید. که استرالیا و وادی رم در اردن Wadi Rum in Jordan چنین فضایی را برای شما فراهم می کند. با این حال من فضای وحشی غربی Wild West را برگزیدم که دسترسی بهتری را برایم فراهم می کرد و وسعت بیشتری نیز داشت.
از فوتیج های مربوط به مریخ نوردهای ناسا NASA’s Jet Propulsion Laboratory Curiosity هم استفاده کردم و در مواردی نیز مجبور به قطع برخی درختان شدم.
آیا تصاویری که خلق کردید، پیام برقرار کردن ارتباط با دنیا همین گونه که وجود دارد را به مخاطب می دهد یا آن گونه که ممکن است باشد؟
به نظرم هردو. این راهی برای خنده دار کردن ما در زندگی کنونی است در حالی که خودمان را در آینده نیز تصور می کنیم.
تصور می کنید تاثیر تصاویری که خلق کرده اید بر مخاطب چگونه است؟
یکی از مخاطبان این تصاویر به من گفت که پروژه مریخ مانند بیان غیرشرطی عشق است. که البته این نخستین هدف من نبوده است. اما راستش را بگویم یکی از لباس های فضانوردی را خودم و دیگری را همسرم پوشید و اولین اسمی که برای این پروژه به ذهنم آمد “ماه عسل در مریخ” بود. بنابراین حس خوبی زمانی که یکی از مخاطبان مفهوم مورد نظرم را دریافته بود، تجربه کردم.
بدون نظر