همه ما رویاپردازی که می‌کنیم، امید داریم روزی به واقعیت بدل گردند تا با تحققشان کلی شاد شویم و از وجودشان لذت ببریم. اما از نام «رویا» معلوم است که قرار نیست واقعی گردد و بیشترِ ما فقط دلمان را خوش می‌کنیم به تصویرهای ذهنی که ساخته و گاهی حتی با آن‌ها زندگی کرده‌ایم.
این تصویرسازی‌ها فقط به آرزوهای فردی محدود نمی‌شوند و علم و فناوری را هم گاهی درگیر خود می‌کنند. در این راستا باید بدانید ایده‌های تکنولوژیک بسیاری در طول تاریخ مطرح و نمونه‌های آزمایشی و اولیه از آن‌ها ساخته‌شده، اما هرگز به تولید انبوه نرسیده و نتوانسته‌اند در خدمت بشر باشند.
برخی از آن‌ها یا به‌اندازه کافی پخته نبوده‌اند یا در زمان تاریخی مناسبی مطرح نگشته‌اند، اما بعضی‌هایشان هم واقعا بی‌جهت و تااندازه‌ای خنده‌دار به نظر می‌رسند که با دیدنشان این سوال در ذهن شکل می‌گیرد که «خب، که چه بشود!»
اگر دوست دارید برخی از تصورات بشری در مورد زندگی آینده‌ی انسان را در طول تاریخ مشاهده نمایید، در ادامه مطلب با روزیاتو همراه باشید.
سفر به فضا امری عادی در آینده خواهد بود و ازاین‌رو شاید لازم باشد از هم‌اکنون برای حیوانات خانگی خود لباس فضائی طراحی کنیم.
همه در آینده کلاه رادیویی به سر خواهند داشت.
رادیو در همه بخش‌های زندگی ما حضور خواهد داشت حتی در دوچرخه
بازهم رادیو و بازهم همراهی همیشگی آن با نوع بشر؛ رادیو در پیپ
بر اساس این طرح انسان قادر بود هم‌زمان با کشیدن پیپ، به رادیو نیز گوش کند. سال ۱۹۳۳ میلادی
ماشین‌هایی که شبیه قطره اشک هستند
این خودرو توسط فردی به نام «نورمن بِل گِدِن» در سال ۱۹۳۳ میلادی طراحی گشته اما برخلاف ظاهر نه‌چندان عجیبش، هرگز به تولید انبوه نرسید زیرا در آن زمان اعتقاد داشتند که در ساختار موجود اتومبیل‌ها تغییری ایجاد نمی‌کند.
ماشین‌هایی که شبیه قطره اشک هستند
ماشین معلق در هوا
این ماشین واقعی است و بدون هیچ چرخ و تایری در فاصله کمی بالاتر از سطح زمین حرکت می‌کرده. این خودرو را کمپانی Ford در سال ۱۹۶۱ میلادی طراحی و نمونه اولیه آن را ساخت اما هرگز از حالت پروتوتایپ خارج نشد زیرا به‌هیچ‌عنوان کاربردی و قابل‌استفاده به نظر نمی‌رسید.
گردش و تفریح با سه‌چرخه‌های غول‌پیکر
مونوسایکل؛ موتورسیکلت‌هایی که تنها یک چرخ داشتند و طراحی آن‌ها با تمامی وسایل نقلیه تفاوت داشت.
با دوچرخه‌های Amphibious می‌توانستید از رودخانه‌هایی که در مسیرتان قرار دارند نیز عبور نمایید زیرا این وسیله نقلیه دوزیست به شمار می‌رفت و علاوه بر حرکت در سطح خشکی، درون آب نیز قابل‌استفاده بود.
قرار بود در صف اتوبوس ایستادن را فراموش کرده و با این دستگاه عجیب‌وغریب به مقصد خود برسیم که هرگز محقق نشد.
اگر این ربات که نیروی خود را از بخار می‌گیرد ساخته می‌شد شاید امور زندگی با سرعت و سهولت بیشتری انجام می‌پذیرفت.
طراحان این دستگاه «زادوک پی دِدِریک» و «ایساک گرس‌استیم» بوده‌اند که در سال ۱۸۶۸ میلادی نمونه اولیه از ایده خود را تولید کردند.
گویا داستان دلگیری انسان‌ها از یکدیگر و پناه بردن آن‌ها به حیوانات یا ربات‌ها از قدیم‌الایام وجود داشته زیرا در سال ۱۹۳۳ میلادی هم مخترعی به نام «کاپیتان وی.اچ ریچاردز» رباتی از جنس استیل ساخته و با او به گپ‌زنی و نوشیدن چای مشغول است.
دفترچه تلفنی مخفی و کاملا شخصی در قالب یک ساعت
طراح این ساعت در سال ۱۹۸۴ میلادی شاید هرگز تصور نمی‌کرد که ساعت‌ها در آینده، محبوبیت گذشته را نخواهند داشت و قرار است تلفن‌های هوشمند جایگزین آن‌ها گردند. همچنین نمی‌دانست که آدم‌ها دیگر به دفترچه تلفن نیاز نخواهند داشت زیرا هر چه بخواهند را در اینترنت پیدا می‌کنند.
در تابستان، تب برنزه کردن در میان برخی از جوانان داغ می‌شود و این‌طور که معلوم است این روند از قدیم رواج داشته زیرا دستگاهی که در تصویر می‌بینید، ماشین برنزه‌ای است که در سال ۱۹۴۹ میلادی طراحی‌شده.
ماشین‌های ملخ‌دار
قطاری با پروانه / قطار موسوم به Bennie Railplane توان حرکت با سرعت ۱۹۴ کیلومتر در ساعت را داشته و در خلال سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۰ میلادی حدود ۵۰۰ متر در گلاسکو مورد آزمایش قرار گرفت اما هیچ سرمایه‌گذاری هزینه ساخت آن را تقبل نکرد.
هواپیماهای کروز: پوستری که می‌بینید در سال ۱۹۳۰ طراحی‌شده و سبک زندگی در سال ۲۰۰۰ میلادی را به تصویر کشیده
شهروندان از هوا برای ترددهای داخل شهری خود استفاده خواهند کرد.
گمانه‌زنی و پیش گوئی در مورد آینده شهر نیویورک به زبان تصویر
روزنامه رادیوئی
در سال ۱۹۳۹ میلادی این ایده مطرح‌شده که از طریق رادیو بتوانید روزنامه‌های خبری را از طریق رادیو و به‌واسطه‌ی دیوایس های موجود در خانه دریافت نمایید. به این صورت که تمامی متون و عکس‌ها روی کاغذهای رولی تعبیه‌شده در دیوایس مذکور چاپ می‌شد.
اگر این ایده به سرانجام می‌رسید، کارمندان می‌توانستند به‌جای تاکسی و اتوبوس با بالن به خانه بروند که اتفاقا طرح جالب و سرگرم‌کننده‌ای به نظر می‌رسد و افسوس که اجرائی نشد. (سال ۱۹۰۱)
خانه‌های حلزونی
خالق این طرح، هنرمندی فرانسوی به نام «کلود نیکلاس لودو» بوده. نکته جالب در مورد این ایده این است که این معمار آینده انسان را در فضائی روستایی متصور شده نه شهری.
بدون نظر