برای این که علت شور بودن آب دریا را بفهمیم، بهتر است اول نگاهی به چرخه آب داشته باشیم. این فرایند با ریزش قطرات باران از ابرها آغاز می گردد و سپس آب های ناشی از آن به سمت رودخانه ها، اقیانوس ها و دریاچه ها سرازیر می شوند. طی زمانی کوتاه، نور خورشید آب موجود در منابع مختلف را به بخار تبدیل نموده و باز هم این چرخه تکرار می شود.
اگر در هر یک از مراحل چرخه آب بیشتر تامل نماییم، علت شور بودن آب دریا مشخص می گردد. آبی که از ابرها فرو می ریزد به طور کامل خالص نیست، زیرا هنگام بارش با دی اکسید کربن اتمسفر ترکیب شده و خاصیت اسیدی پیدا می کند.
قطرات باران هنگام رسیدن به زمین راه خود را برای پیوستن به جریانات مختلف پیدا می کنند. آب در طول مسیر خود به صخره ها برخورد نموده، آن ها را شسته و یون های موجود را به آب دریا ها انتقال می دهد. ۹۰ درصد این مواد معدنی را سدیم و کلراید تشکیل می دهند. همانطور که می دانید، نمک به واسطه ترکیب این دو عنصر ساخته می شود.
هنگام شکل گیری فرایند تبخیر، سدیم و کلراید بر سر جای خود باقی می مانند و به همین علت آب دریا تدریجا شور می شود. جا به جایی دما در سطح اقیانوس نیز باعث می شود تا سدیم و کلر بیشتری تولید گردد.
صحبت پیرامون مقدار نمکی که تاکنون توسط این فرایند ها تولید شده می تواند جالب باشد. نمک های حل نشده ۳.۵ درصد وزن تمام اقیانوس ها را تشکیل می دهند و اگر تمام آن ها را کنار یکدیگر قرار دهیم، با لایه ای به ضخامت ۱۵۳ سانتیمتر از نمک رو به رو خواهیم شد؛ معادل یک ساختمان ۴۰ طبقه.
در اینجا سوالی مهم مطرح می گردد: با در نظر گرفتن چرخه آب و تاثیر آن بر اقیانوس ها، چگونه در دریاچه ها اثری از نمک مشاهده نمی شود؟ جریان های مختلف و رودخانه ها هم وارد دریاچه شده و هم از آن خارج می گردند. به این ترتیب یون های نمکی از دریاچه بیرون رفته و آب تازه نگه داشته می شود.
نمک موجود در منابع ساکن (بدون جریان خروجی) آب مانند دریاچه نمک «یوتا» (Utah) یا دریاچه ارومیه در ایران از میزان نمک اقیانوس ها بیشتر است. ویدیوی زیر توضیحاتی در این رابطه ارائه نموده، بنابراین از شما دعوت می کنیم آن را تماشا کنید.
نلمبجاهز مونوپاد د