تاریخچه ای مختصر از کوله پشتی مدرن

مصرف اولیه کوله پشتی برای کوهنوردی و طبیعت گردی بود نه برای رفتن به مدرسه و دانشگاه

جالب است که تا سال ها کوله پشتی برای کوهنوردی و طبیعت گردی استفاده می شد و دانش آموزان کتاب هایشان را با دست حمل می کردند.

کوله پشتی، می تواند برای افراد گوناگون کاربرد داشته باشد، از کارمندان حرفه ای، مسافران، گردشگران بین جاده ها گرفته تا دانش آموزان که کوله پشتی برای آنها بیش از هر گروه دیگری کاربرد دارد. نوع نسبتا جدید کوله پشتی که حدود ۴۴ سال است که از عمر آن می گذرد، تفاوت های فراوانی را در مقایسه با انواع اولیه آن پیدا کرده یعنی از نوع چرمی کوله پشتی تا مدل جان اسپرت (JanSport)  آنها. در اینجا به بررسی این می پردازیم که دانش آموزان برای حمل کتاب هایشان و با گذشت زمان چه تفاوت هایی را تجربه کرده اند.

دانش آموزان در ابتدا تنها با بستن بندی به دور کتاب ها که می توانست از جنس چرم یا پارچه باشد، کتاب ها را در کنار هم قرار می دادند و به اصطلاح آنها را می بستند. به کارگرفتن این بندها تا سال ها ادامه پیدا کرد. به عنوان مثال در یکی از فیلم های موزیکال کلاسیک به نام The Get Dow در سال ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۴۹ شمسی) می بینیم که یکی از شخصیت های این فیلم به نام ازکل (Ezekiel) کتاب هایی را که با خود به مدرسه می برد دقیقا با همین بندها بسته است. اما این روش به طور ناگهانی از مد افتاد.

در سال ۱۹۳۸ میلادی (۱۳۱۷ شمسی) اولین کوله پشتی زیپ دار که بسیار هم ابتدایی بود برای پیاده روی، کمپ کردن و فعالیت های تفریحی ابداع شد. در سال های بین ۱۹۳۰ (۱۳۰۹ شمسی) تا ده های ۶۰ میلادی، برخی از دانش آموزان از کیف هایی استفاده می کردند که به اصطلاح  satchel نامیده می شدند. این کیف ها از کاموا و چرم ساخته شده بودند و یک بند به دور آنها بسته شده بود که برای سفرهای کوتاه و مدرسه مورد استفاده قرار می گرفت. برخی دیگر از دانش آموزان هم کتاب های خود را در کیف هایی چهارگوش قرار می دادند و با آن را با کمک یک سگگ به پشت خود می بستند.

همان طور که اسکیپ یوول (Skip Yowell) از فروشندگان جان اسپورت (JanSport) می نویسد: “در سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) دانش آموزان چاره دیگری به جز اینکه کتاب هایشان را در دست بگیرند نداشتند. برخی از آنها هم با بستن یک بند به دور کتاب ها آنها محکم در بغل خود می گرفتند.”

زمانی که یک کوله پشتی کم وزن از جنس نایلون ابداع شد، همه چیز تغییر کرد و درهایی برای ارائه ایده های جدید طراحی کوله پشتی های جدید باز نگه داشت. گری اوتدُرز (Gerry Outdoors) ادعا می کند که نخستین مدل کوله پشتی نایلونی مربوط به سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶ شمسی) میلادی است یعنی درست همان سالی که فروشگاه جان اسپورت گشایش یافت. با ورود این کوله پشتی که هم جدید و هم سبک بود، توجه های فراوانی به آن جلب شد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت.

جان اسپرت که بزرگ ترین سازنده کوله پشتی در جهان است، در طول سال های اخیر مبادرت به طراحی و ساخت انواع و اقسام کوله پشتی ها کرد. همان کوله پشتی هایی که ما امروزه آنها را می بینیم.

یوول در این باره و در کتاب خود می نویسد، دانشجویان دانشگاه واشنگتن شروع به استفاده از کوله پشتی های کوچک و سبک تر از انواع اولیه آن کردند تا بتوانند وسایل روزانه مورد نیاز خود را با آنها حمل کنند. این کوله پشتی ها هم برای وسایل ورزشی و هم کتاب های دانش جویان مورد استفاده قرار می گرفت. بدین ترتیب بود که خیاط کمپانی تصمیم گرفت که طرح ها و اندازه های متنوعی از آن کوله پشتی ها با درنظر گرفتن نیازهای دانش آموزان طراحی کند.

بدین سان استفاده از کوله پشتی رواج بیشتری یافت و در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. از سال های ۱۹۸۰ میلادی (حوالی سال های ۱۳۵۹ شمسی) کوله پشتی تبدیل به بخش جدایی ناپذیر از وسایل مورد نیاز یک دانش آموز یا دانشجو تلقی می شد.