ویت جتلیکا؛ رئیس جمهوری که نمی تواند وارد کشوری که خودش تاسیس کرده شود

ویت جتلیکا؛ رئیس جمهوری که نمی تواند وارد کشوری که خودش تاسیس کرده شود

برای کشورگشایی، همواره نیاز به جنگ و خونریزی نیست و راه های ساده تری نیز برای این مسئله وجود دارد. در همین راستا، فردی تصمیم گرفته میان دو کشور صربستان و کرواسی، یک کشور کوچک به نام «لیبرلند» تاسیس کند. به نظر می رسد وی در این راه با مشکلاتی مواجه شده و اگر به سرزمین خودش وارد شود، توسط پلیس دستگیر خواهد شد. در ادامه همراه ما باشید تا داستان برایتان روشن گردد.

کشور لیبرلند تنها هفت کیلومتر مربع وسعت دارد و از تالابی خالی از سکنه تشکیل شده است. اما بر اساس گفته های آقای «ویت جِتلیکا» نخستین رئیس جمهور این سرزمین، لیبرلند رویاهای آزادی خواهانه ای مانند عدم پرداخت مالیات اجباری، عدم کنترل اسلحه و استفاده از بیت کوین به عنوان ارز را دنبال می کند.

_92396615_vit-w700

وی، نامزدش و تعدادی دیگر از همراهان، در سال ۲۰۱۵ میلادی پرچم کشور را در این سرزمین برافراشتند و آقای جتلیکا را به عنوان رئیس جمهور برگزیدند. بعد از این ماجرا، وی بیش از نیم میلیون نفر را به صورت آنلاین سیتیزن کرد. او حتی کابینه اش را نیز انتخاب نمود و منتظر سفیران بین المللی بود. آقای جتلیکا از سوی سرمایه گذاران آزادی خواه حمایت مالی می شد. او حتی گذرنامه های دیپلماتیک را نیز به چاپ رسانده بود.

تنها یک مشکل وجود داشت؛ نه او نه هیچ کس دیگری نمی توانستند آن منطقه را برای بیش از یک سال اشغال کنند. لیبرلند را می توان مصداق بارز قانون قضایی «سرزمین هیچکس» دانست. این مکان قبلا جزء کشور صربستان محسوب می شد، اما جنگ داخلی و تجزیه یوگوسلاوی در دهه ۱۹۹۰، باعث شد که سرزمین مذکور به کشور کرواسی تعلق یابد.

_92403875_liberland_map_624_v3-w700

کرواسی تشکیل چنین کشوری را نپذیرفت. اگر چنین مسئله ای رخ می داد، مناطق تحت سلطه این کشور کوچک تر می شدند. از سوی دیگر، صربستان از این موضوع چندان ناراضی نبود، زیرا مرزهایش به نوعی گسترش پیدا می نمودند. با این حال، هر دو کشور با تشکیل کشور لیبرلند مخالفت کردند. اما رئیس جمهور ۳۲ ساله سرزمین کوچک، بر خواسته خود اصرار می ورزد.

_92403880_group-w700

با وجود آن که کرواسی با موضوع مخالف است، اما در عین حال هم دوست ندارد سرزمینی آرمانی متشکل از آزادی خواهان مسلح شکل بگیرد. به همین دلیل، این کشور هر کسی که قصد داشت به لیبرلند وارد شود و حتی از آب هایش عبور کند را دستگیر می نمود. حتی خود آقای جتلیکا نیز دستگیر و جریمه شد و کروات ها وی را در این کشور هم راه ندادند.

اما او مردی نیست که به این راحتی ها تسلیم شود. وی در سراسر دنیا با آزادی خواهان ملاقات نموده، در کنفرانس های مربوطه شرکت می کند و سعی می کند با استفاده از شبکه های اجتماعی، لیبرلند را زنده نگه دارد. او حتی مسابقه ای را در رابطه با معماری کشور برگزار نموده که داوطلبانی از سراسر دنیا نیز در آن شرکت کرده اند.

_92449700_29c67b7a-5f11-455f-8427-36772dd78c4c-w700

رئیس جمهور دو دغدغه اصلی داشت، شرکت در کنفرانسی درباره اقتصاد کلان منطقه ای، و درخواست برای رفع اتهام ورود قانونی به لیبربند. شرکت در کنفرانس، حسن نیت وی را به عنوان نماینده مشروع یک کشور واقعی نشان می داد. به علاوه، او می توانست تعدادی برشور را در اختیار مامورین اروپایی قرار دهد. او و دیگر هم پیمانانش اعتقاد دارند که وجود یک بازار آزاد در میان منطقه بالکان می تواند به اقتصاد راکد این سرزمین کمک شایانی نماید.

_92449701_833a270f-cc14-4e72-aab5-825ced650674-w700

مسائل قضایی و حقوقی نیز به خودی خود پیچیده بودند. یک دادگاه عالی رتبه کرواسی، حکم محکومیت اولیه را لغو کرد و موضوع را برای بررسی دوباره به دادگاه های محلی پایین تر ارجاع داد. اگر کرواسی وی را برای ورود غیر قانونی به لیبرلند جریمه می کرد، او می توانست این برداشت را داشته باشد که واقعا مرزی بین المللی در آن منطقه وجود دارد. در واقع او امیدوار بود که دادگاه بدوی، مرز میان کرواسی و صربستان را مشخص نماید.

اما قضات احساس کردند که موضوع مورد بحث، فراتر از توانایی های آن هاست و به همین دلیل، مسئله به حالت تعلیق درآمد

_92398957_boats-w700

نقشه این بود، اگر وی نمی تواند در لیبرلند حکومت کند، می تواند به دنبال راه حلی موقتی (ساکن بودن در خانه ای قایقی واقع در دانوب) نزدیک به سرزمین مورد علاقه اش باشد. دیگر قایق ها نیز به عنوان اقامت گاه های دیپلماتیک و محلی برای برگزاری جلسات استفاده می شوند.

این گونه اقدامات، قصد جدی آن ها را نشان می دهد. خوزه میگوئل ماسکیِتو نیز به عنوان وزیر امور خارجه فعالیت می کند. وی طبق گفته های خودش، قبلا یکی از فرماندهان ارتش ایتالیا بوده و به عنوان یکی از حافظان صلح سازمان ملل در کوزوو فعالیت کرده است.

اگر کشورهای کرواسی و صربستان بخواهند اختلافات مرزی خود را کنار بگذارند، دیگر سرزمینی نمی ماند که برای ساخت لیبرلند استفاده شود. بد نیست در این جا اندکی بیشتر درباره عبارت «سرزمین هیچکس» توضیح دهیم:

میدان جنگ میان خط مقدم دو مخالف، منطقه ای حائل میان دو کشور و قطعه زمینی که فاقد حکومت و بلامعارض است، با استفاده از این عبارت تعریف می شوند. باید منتظر باشیم و ببینیم سرنوشت لیبرلند به کجا ختم خواهد شد.

منبع: bbc
مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
دیجیاتو
بدون نظر

ورود