از سیگارهای سمی تا صدف های انفجاری؛ فیدل کاسترو چگونه توانست از صدها سوء قصد جان سالم به در ببرد؟

با وجود تلاش های بسیاری که برای از میان برداشتن فیدل کاسترو انجام گرفت، اما وی توانست از تمامی آن ها جان سالم به در ببرد و در سن ۹۰ سالگی این دنیا را ترک گوید. رهبر مبارز کوبایی ها که بیش از نیم قرن بر کشورش حکومت کرد، تمان دوران فرمان روایی اش را به تقابل با آمریکا گذراند. او قبلا در اظهار نظری گفته بود که اگر برای نجات یافتن از سوء قصدها مسابقات المپیک برگزار می شد، وی به راحتی مدال طلا را از آن خود می کرده است.

«فابین اسکالانته» که از فیدل کاسترو محافظت می کرد، از ۶۳۸ بار تلاش سازمان سیا برای ترور رهبر کوبا خبر می دهد. سرویس جاسوسی آمریکا، همه راه ها از جمله استفاده از سیگارهای سمی و منفجر شونده تا صدف های انفجاری، قلم سمی و اعدام های مافیایی را امتحان کرد تا یکی از سرسخت ترین مخالفانش را از سر راه بردارد، اما نتوانست به هدف خود دست یابد.

یکی از مشهورترین کارهایی که این سازمان انجام داده، استخدام «ماریتا لورنس» معشوقه سابق او برای خوراندن کپسول های سمی به فیدل کاسترو بوده است. این زن در کوبا زندگی می کرد و بعد از باردار شدن، به یک باره مریض شد. هنگامی که خانم لورنس به کشور آمریکا رفت، سازمان سیا از کارهای مخفیانه کاسترو برای سقط کردن بچه به وی خبر داد.

سرویس جاسوسی آمریکا به او گفت که باید به کوبا برگردد و رهبر این کشور را به قتل برساند. وی ماموریت داشت که یک قرص مسموم را در نوشیدنی کاسترو بیاندازد و سپس فرار کند. فیدل کاسترو متوجه این قضیه شد و بعد از آن، تفنگ را در دستان او قرار داد و درخواست کرد که به وی شلیک کند، اما ماریتا نتوانست این کار را انجام دهد.

خانم لورنس در این رابطه می گوید: “او سیگار کشید و سپس چشمانش را بست. وی سعی می کرد خودش را انعطاف پذیر نشان دهد، زیرا می دانست من نمی توانم این کار را انجام دهم. فیدل هنوز هم مرا دوست داشت و من نیز به او علاقه داشتم.”

بعد از این ماجرا، تلاش ها برای کشتن کاسترو همچنان ادامه داشت. کمین کردن در ماشین و حمله به وسیله نارنجک در استادیوم بیس بال، از دیگر سوء قصدهای انجام شده به شمار می رفتند.

سازمان سیا نقشه های مبتکرانه و عجیبی را برای این کار در پیش گرفت. سیگارهای آغشته به سم و صدف های انفجاری که در محل مورد علاقه او برای ماهیگیری قرار گرفته بودند، از جمله جالب ترین آن ها محسوب می شوند.

در طول مبارزات مسلحانه، خبر مرگ وی حداقل دو بار از سوی رسانه های کوبا منتشر شد. یکی از برنامه هایی که برای ترور فیدل کاسترو وجود داشت، قرار دادن پودرهای شیمیایی در کفشهای او هنگام سخنرانی در مجمع سازمان ملل بود (۱۹۶۰.) بعد از شکست خوردن این برنامه، سیا تصمیم گرفت یک جعبه سیگار آلوده به اسید دی اتیل آمید را به وی اهدا کند تا کاسترو در برنامه تلویزیونی با مشکل مواجه شود.

آقای اسکالانته در کتاب خود، بیش از ۱۶۷ نقشه علیه کاسترو را گردآوری کرده است. بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵، سرویس جاسوسی آمریکا حداقل هشت بار برای از میان برداشتن فیدل کاسترو برنامه ریزی کرد. در سال ۱۹۶۲ میلادی، نامه ای محرمانه برای کاخ سفید مهیا شد که از جزئیات عملیات برای سرنگونی کاسترو حکایت داشت. در این سخنان زیر بیان شده بود:

“همانطور که رئیس جمهور کندی در سی نوامبر سال ۱۹۶۱ خواسته بودند، ایالات متحده تلاش ویژه ای را آغاز نموده تا به کوبا برای غلبه بر رژیم کمونیستی کمک نماید. نیاز به انجام اقدامات سیاسی، اقتصادی و فعالیت های مخفی دیگر، بدون آن که به ایجاد شورش در کوبا منجر شود، احساس می گردد. کارها باید به گونه ای پیش بروند که منافع آمریکا تامین شده و به وجهه کشور آسیب نرسد. برنامه های قبلی باید دنبال شوند تا شرایط برای مداخله نظامی آمریکا در کوبا فراهم آید.”

نقشه آمریکا در اوایل دهه ۶۰ میلادی برای مسموم کردن فیدل کاسترو با ماده بوتولینوم، تا آستانه موفقیت پیش رفت. این سازمان قصد داشت با استفاده از کمک دو خرابکار به نام های «سَم جیانکانا» و «سانتوس ترافیکِنت» سردسته های مافیای کوبا، از دست کاسترو خلاص شود. جیانکانا پیشنهاد مسموم کردن وی را مطرح نمود.

قبل از آن که فیدل کاسترو قدرت را به دست بگیرد، آن ها به مقامات رسمی کوبا پول پرداخت می کردند تا بتوانند کنترل هتل ها و دیگر مکان های تفریحی را در اختیار داشته باشند. رهبر فقید کوبا تمام این ضوابط را تغییر داد، کسب و کار مافیا را به هم زد و آن ها را به ایالات متحده باز گرداند. این مسائل، همکاری گسترده آمریکا و مافیا را در پی داشت و روابط تا جایی نزدیک شد که جیانکانا تامین هزینه های از میان برداشتن کاسترو را نیز بر عهده گرفت.

درسال ۱۹۶۱، شش قرص کشنده به «خوان اورتا» مدیر دفتر رهبر کوبا (فردی که از منابع قمار درآمد داشت) تحویل داده شد. اما او ترسید و نتوانست این کار را انجام دهد.

تلاش های این چنینی تنها به همین یک مورد ختم نمی شود. آن ها در سال ۱۹۶۳ میلادی، چند قرص سمی را در جعبه آسپرین قرار داده و آن ها را توسط مافیا به هتل هیلتون که میلک شیک های شکلاتی فیدل کاسترو را سرو می کرد، تحویل دادند.

اما هنگامی که گارسن قصد داشت قرص ها را از فریزر درآورده و در میلک شیک بریزد، آن ها به فریزر گیر کردند و در نهایت نیز کپسول ها پاره شدند.

در سال ۱۹۶۱ میلادی، عملیات فاجعه بار خلیج خوک ها انجام گرفت. سیا بیش از هزار تبعیدی کوبایی را آموزش داده بود تا حکومت فیدل کاسترو را سرنگون کنند.

یکی دیگر از نقشه های در نظر گرفته شده، آلوده کردن لباس شنای فیدل کاسترو به باکتری سل بود که باز هم با شکست مواجه گشت. آقای داناوان فرستاده سیا که برای مذاکره به منظور آزادی زندانیان عملیات خلیج خوک ها به کوبا رفته بود، این لباس شنا را به عنوان هدیه تقدیم آقای کاسترو کرده بود.

رهبر کوبا در سال های بعد نیز بارها مورد سوء قصد قرار گرفت. حتی خود فیدل کاسترو نیز گمان نمی کرد که با وجود این همه دشمن، بتواند تا سن ۹۰ سالگی عمر کند. او در این رابطه بیان داشته بود: “هیچ وقت فکر نمی کردم بتوانم به این نقطه برسم. من هم همانند دیگران به زودی این جهان را ترک می کنم.” او در مصاحبه ای گفته بود که همواره نقشه های سیاسی روسای جمهور آمریکا را مورد تمسخر قرار می داده است.

با وجود تمام برنامه ها برای ترور وی، فیدل کاسترو عمری طولانی داشت.  او در سال ۱۹۸۵ میلادی، سیگار مشهورش را کنار گذاشت و گفت: “بهترین کاری که می توانید با این جعبه های سیگار انجام دهید، این است که آن ها را به دشمن خود هدیه کنید.”

وی تصمیم گرفت برای سلامتی خود، رژیم غذایی گیاهی را در پیش بگیرد. اما سرانجام در سال ۲۰۰۶ مشکلاتی برای کاسترو به وجود آمد و او مجبور شد قدرت را به برادرش واگذار کند. سلامتی فیدل کاسترو طی این سال ها مرتبا تحلیل رفت، تا این که وی دیروز در سن ۹۰ سالگی درگذشت.