گشتی در تاریخ خوردنی ها؛ نگاهی به شیوه های تولید پاستا در سال های ۱۹۲۵ تا ۱۹۵۵ میلادی

قرن بیستم؛ قرن آشنایی جهانیان با پاستای ایتالیایی

پاستا، ظرف غذای معروف مردم ایتالیاست که تاریخ نخستین ثبت آن به قرن ۱۲ میلادی و شهر سیسیل بازمی گردد یعنی چند قرنی پیش از آنکه مهاجمان عرب ظرف هایی از غذایی رشته ای شکل را به این جزیره وارد کنند.

پاستا که عمدتا از نوعی گندم، تخم مرغ و آرد تشکیل شده، به عنوان یک غذای مقوی برای بسیاری از ملیت ها مورد استفاده قرار می گیرد. اما تا قرن ۱۸ هنوز تبدیل به محصولی صنعتی و خاص کشور ایتالیا نشده بود. در همین قرن هم بود که برای مردم این کشور به عنوان یک غذای ارزان قیمت در آمد.

خمیر انعطاف پذیری که برای درست کردن پاستا به کار گرفته می شود، امروزه به اشکال متنوعی از رشته های ساده تا چرخ های واگن یا دوچرخه در می آید.

با مهاجرت تعداد فراوانی از ایتالیایی ها به آمریکا در قرن ۲۰ ام میلادی، پاستا به عنوان وعده بسیار معروف ملی کشور ایتالیا شناخته شد.

اما حتی تا سال های ۱۹۵۷ میلادی بسیاری از مردمی که در خارج از ایتالیا زندگی می کردند، چگونگی درست کردن این ماده غذایی را بلد نبودند. در مراسمی به نام «ایپریل فول» و در ماه آوریل همان سال، «بی بی سی» داستانی را در مورد اسپاگتی ایتالیایی ها روایت کرد.

در این برنامه خانواده های ایتالیایی و سوئیسی که با هیجان مشغول چیدن رشته های پاستای آویزان بودند توجه بینندگان را به خود جلب کرد و آنها نیز کنجکاو شدند که چگونه می توانند چنین کاری را خودشان هم انجام دهند.

تصاویری که در ادامه این نوشته خواهد آمد، کارخانه های تولید پاستا در قرن بیستم را به تصویر می کشند که مراحل واقعی کشیده شدن، شکل دادن و بریدن و خشک کردن خمیر پاستا را تا رسیدن به میزهای غذای مصرف کنندگان آن نشان می دهند. در این سفر قرن بیستمی و سیاه و سفید، با ما همراه باشید.