اگر بدن شما هم هنگام شنیدن آهنگ مورد علاقه و یا یک سخنرانی تاثیر گذار واکنش نشان داده و مور مور می شود، باید بدانید که تنها شما نیستید که این مشکل را دارید و بسیاری از افراد با این مسئله درگیر هستند. دانشمندان در تحقیقات تازه خود توانسته اند به علت این موضوع پی ببرند.
هنگامی که به خاطر مسئله ای خاص احساساتی می شوید، مقدار زیادی آدرنالین رها شده و در کل بدن جریان پیدا می کند. دانه های ظاهر شده بر روی پوست و سیخ شدن موهای بدن، واکنش بیولوژیکی ما به این مسئله هستند.
هنگامی که بدن ما احساس کند که مورد تهدید قرار گرفته، چنین عکس العملی از خود نشان خواهد داد. رها شدن آدرنالین توسط سیستم عصبی خودکار ما کنترل می شود؛ سامانه ای که چگونگی واکنش بدن به رویدادهای غیر ارادی را تعیین می کند.
وقتی که بدن احساس خطر نماید، واکنش در بخش «آمیگدال» مغز (بخشی که برای گرفتن تصمیمات مورد استفاده قرار می گیرد) آغاز می شود. این مسئله غده هیپوتالاموس که مسئول رها سازی هورمون ها از غده هیپوفیز است را تحریک می کند.
سپس هیپوفیز ماده ای به نام «آدرنوکورتیکوتروپین» از خود ترشح می کند. سپس غدد آدرنال که در بالای کلیه ها قرار گرفتند، هورمونی ترشح می کنند که ما آن را به نام آدرنالین می شناسیم. این ماده تاثیرات متعددی بر روی بدن می گذارد که از جمله آن ها می توان به واکنش شیمیایی منتج به افزایش فشار خون و تحت فشار قرار دادن دستگاه گوارش اشاره نمود.
آدرنالین همچنین باعث می شود که مردمک چشم باز و بسته گردد و تا آن جایی که ممکن است به عظلات و ماهیچه ها خون می رساند.
آزاد سازی این مواد باعث می شوند که عضلات اطراف فولیکول مو تحریک گردند و به همین دلیل، موها در حالت ایستاده و یا به اصطلاح «سیخ» قرار می گیرند.
هر نوع واکنش احساسی می تواند منجر به رها سازی آدرنالین شود
واکنش احساسی شدید هنگام دیدن صحنه ای خاص از فیلم و یا گوش دادن به آهنگ مورد علاقه، آدرنالین را در بدن شما رها خواهد کرد. جریان خون این ماده را به سمت پاها هدایت می کند، بنابراین هنگام قرار گیری در موقعیت احساسی، ما با پای خود (به زمین) ضربه می زنیم.
برخی محققان بر این باورند که رها شدن آدرنالین به افزایش ماده دوپامین ارتباط دارد؛ هورمونی که احساسی لذت بخش و مورد رضایت را به ما منتقل می کند. موسیقی نیز همانند غذا خوردن می تواند احساسی وصف ناشدنی درون ما ایجاد کند.
جالب است بدانید که آدرنالین هنگام رسیدن یک آهنگ به نقطه اوج خود ترشح نمی شود و این اتفاق چند لحظه قبل از آن روی می دهد. دانشمندان این مرحله را «فاز پیش بینی» می نامند. شاید به همین دلیل است که آهنگ سازان موفق تغییرات غیر قابل انتظار در آهنگ ها اعمال می کنند و از تکرار تا پایان ترانه پرهیز می نمایند. هرچه بیشتر در انتظار الگوی مورد علاقه خود بمانیم، هنگام رسیدن آن احساس رضایت بیشتری خواهیم داشت.
به همین دلیل است که بعد از گوش دادن چند باره به یک آهنگ، دیگر علاقه چندانی به آن نشان نمی دهیم، زیرا دیگر مسئله غیر منتظره ای وجود ندارد.
حیوانات هم چنین واکنش هایی از خود نشان می دهند
این مسئله در حیوانات نیز مشاهده می شود و تنها مختص انسان ها نیست. هنگامی که حرارت بدن آن ها پایین می آید، موهای بدنشان حالت ایستاده پیدا نموده و از این طریق بیشتر گرم می گردند.
آن ها هنگام مواجه شدن با خطر نیز این کار را انجام می دهند تا در برابر حریف خود بزرگتر به نظر برسند. گربه ها این کار را هنگام خر خر کردن و ایستادن بر روی پاهای خود انجام می دهند.
انسان ها به چنین کارهایی نیاز ندارند. به هر حال این مسئله همچنان در دی ان ای ما وجود دارد و بدن ما از خود واکنش نشان می دهد.
بدون نظر