همگی ما دوست داریم که در محیط کار خود فرد محبوبی باشیم و این خواسته ما که فرد مورد علاقه رئیس مان باشیم در مقایسه با سایرین افزایش هم پیدا می کند.
اینکه بتوانیم در چشم رئیس خود فرد محبوبی باشیم می تواند سبب ترفیع ما در پست و یا حقوق مان نیز بشود و همگی این عوامل می توانند سبب شوند که ما بتوانیم به رضایت و شادی بیشتری در کار خود دست یابیم.
اگر هم می دانید که رئیس تان علاقه چندانی به شما ندارد می توانید با تلاش زیاد و نه همیشه نظر او را نسبت به خود تغییر دهید.
«مایکل کِر» سخنگوی بین الملل امور تجارت در این باره می گوید: “اگر رئیس از شما چندان خوشش نمی آید، همه تلاشش را می کند که روند حرفه ای کاری را پیش ببرد. البته نشانه هایی وجود دارند که می توانید این عدم علاقه وی را دریابید.”
«لین تایلر» نویسنده کتاب «چگونه رفتارهای بچه گانه رئیس خود را مدیریت کنید» در کتاب خود می گوید: “لازم نیست به صمیمی ترین دوست رئیس تان تبدیل شوید اما اگر این احساس در شما وجود داشته باشد که او از شما خوشش می آید، حمایت تان می کند و به شما احترام می گذارد، احساس بهتری خواهید داشت و خلاقیت تان در انجام کارهای روزمره تان افزایش خواهد یافت.”
در این متن به بررسی ۲۰ نشانه ای پرداخته خواهد شد که به صورت غیرمستقیم خبر از آن می دهند که رئیس تان از شما خوشش نمی آید. اگر این موارد با وضعیت کنونی شما در محل کارتان همخوانی دارد نشان می دهد که رئیس تان از شما خوشش نمی آید و در مواردی هم از شما تنفر دارد.
ممکن است تنها تصور شما این باشد که رئیس تان از شما خوشش نمی آید اما این تصور در مواقعی هم می تواند درست باشد. در صورتی که رفتار او با شما در مقایسه با دیگران بسیار متفاوت باشد این امکان وجود دارد که شما کارمند مورد علاقه او نباشید.
به احساس خود اعتماد کنید و نشانه های دیگر را هم مرور کنید تا مطمئن شوید که احساس تان به شما راست می گوید.
اگر رئیس در اتخاذ هیچ کدام از تصمیماتش شما را دخالت نمی دهد می تواند به این باشد که از شما خوشش نمی آید.
کِر در این باره می گوید: “این که رئیس از نتیجه کار از شما سئوالاتی بپرسد نشانه خوبی است چرا که عدم انجام این کار می تواند نوعی بی تفاوتی نسبت به شما را نشان دهد.”
تیلر می گوید: “برای یک رئیس عصبانی دشوار است که مستقیم به چشمان شما نگاه کند. وی از این موضوع واهمه دارد که نوعی خصومت در شما به وجود آمده باشد. بنابراین تلاش می کند تا آنجا که امکان داشته باشد از نگاه مستقیم به شما پرهیز کند و دور و بر شما ظاهر نشود.”
اگر رئیس تان تلاش می کند در جایی که شما حضور دارید لبخند نزند می تواند نشانه چندان خوبی از احساس او نسبت به شما نباشد.
تیلر معتقد است که اگر رئیس تان مرحله به مرحله هر کاری را با شما چک می کند و در واقعی احساس ناامنی ای نسبت به کاری که شما انجام می دهید دارد، می تواند از عوامل عدم اعتماد کامل او به شما باشد. البته در برخی مواقع ممکن است این نظارت با شدت کمتری همراه باشد.
اگر زمانی که منتظر آسانسور هستید ناگهان رئیس تان به جای همراه شدن با شما در داخل آسانسور و بدون گفتن چیزی با سمت راه پله ها برود، می تواند نشانه آن باشد که از شما می گریزد.
تیلر می گوید اگر زمانی که وارد محل کارتان می شوید، رئیس به شما صبح بخیر نمی گوید و هنگام خروج از آنجا هم برای تان عصر و شب خوبی را آرزو نمی کند و این اتفاق دائم می افتد این امکان وجود دارد که علاقه چندانی به شما نداشته باشد.
اگر از او احوالپرسی کنید و وی با پاسخ های کوتاهی چون، «خوبم» به شما جواب دهد، یا ایمیل هایی که برای او می فرستید تنها با الفاظ کوتاه و کاری پاسخ دهد و یا صبح بخیر و عصر بخیر دوستانه ای به شما نگوید، می توانند از نشانه های عدم علاقه او به شما باشد.
رفتارهای بچگانه ای چون تغییرات خلقی هم می تواند زنگ خطری به شمار آید.
کِر می گوید اگر حالت چشمان رئیس تان با دیدن شما تغییرات منفی می کند و یا با دیدن تان دست به سینه می شود، زمان ورود یا خروج شما به محل کارتان، حتی سرش را از روی صفحه مانیتور بلند نمی کند همگی می توانند نشانه های عدم علاقه وی به شما باشد.
اگر زمانی که با رئیس تان تنها هستید و او باز هم از طرقی چون ایمیل یا سایر تجهیزات دیجیتال به شما پاسخ می دهد و از ارتباط مستقیم با شما دوری می گزیند نیز می تواند از دلایل عدم علاقه او به شما باشد.
اگر همیشه در اتاق رئیس تان بسته است می تواند نشانه عدم علاقه او به شما باشد.
اگر رئیس همواره با هر آنچه شما می گویید مخالف است و در مورد دیگران این طور نیست، ممکن است نشانه عدم علاقه اش به شما باشد.
کِر در این باره می گوید اگر رئیس با سایر کارمندان در مورد زندگی، فرزندان و یا علایق آنها صحبت می کند اما با شما تنها در مورد مسائل کاری حرف می زند نیز نشانه چندان خوبی از علاقه او به شما نیست.
اگر رئیس تمام کارهایی را که به شما واگزار می کند، از سطح توانایی ها و تخصص شما پایین تر است و تنها می خواهد که شما را مشغول نگه دارد، می تواند از نشانه های عدم اعتماد یا احترام وی به شما باشد. بدتر از اینها هم این است که دائم شما را به پیدا کردن کار در جای دیگری تشویق کند.
اگر رئیس تان نسبت به کاری که شما انجام می دهید بازخوردی نشان نمی دهد نه از نوع مثبت و نه منفی آن. به گفته کِر، این می تواند نشان بی تفاوتی او به کارهای شما باشد و هیچ پیشرفتی در کارتان وجود نخواهد داشت.
این که در جلسه ای تلاش ها و ایده های شما را کوچک بشمارد و جلوی سایر همکاران به شدت از شما انتقاد کند می تواند یکی از بارزترین نشانه های عدم احترام وی به شما باشد. اگر او همواره در جمع کاری را انجام می دهد که باعث خجالت شما شود می تواند از دلایل عدم علاقه او به شما نیز باشد.
اگر رئیس تان برای اینکه به همه کارمندانش نشان دهد که عضوی از این گروه است گاهی شوخی کند اما با شما هرگز این کار را نکند می تواند نشانه این باشد که با شما احساس راحتی و صمیمیت نمی کند که خود یکی از نشانه های عدم اهمیت دادن کافی به شماست.
امروزه بسیاری از رئسا حتی در مورد کارمندانی که به آنها اهمیت هم می دهند اعتبار چندانی به ایده ها و نظرات شان نمی دهند. اگر هم شما کارمند مورد علاقه او نباشید این عکس العمل را بیشتر هم دریافت خواهید کرد.
تیلر در این مورد می گوید: “در نظر بگیرید که شنبه صبح است و مانند همه شنبه های دیگر رئیس تان آماده است تا از تمام آنچه پنجشنبه انجام داده بودید ایراد بگیرد و از شما بخواهد که دوباره آن را انجام دهید.”
البته بسیاری از رئسا به این کار علاقه فراوانی دارند اما اگر در مورد شخص شما این روند دائم تکرار می شود می تواند عدم علاقه رئیس به شما را نشان دهد.
اگر زمانی که با شما صحبت می کند هیچ علاقه ای به انجام این کار از خود نشان نمی دهد و بلافاصله صبرش لبریز می شود می تواند نشان دهنده آن باشد که او از شما خوشش نمی آید و حتی تحمل صحبت کردن با شما را نیز ندارد.
رئیس من همه این نشونه ها رو داره به اضافه خیلی چیزای دیگه :))) خدا ازش نگذره امیدوارم هرحال بدی که در من به وجود اورد رو خودش تجربه کنه. بدی ای نبوده که بتونه در حق من بکنه و نکرده باشه. کاش یه روز همه مدیرا و رئیسا بفهمن که مدیریت و ریاست فقط کلاس گذاشتن و دستور دادن و نهیب زدن و تعیین تکلیف کردن نیست و قبل همه اینا احساس مسئولیت نسبت به نیرو و کار و کارمنده.
بعضی ها رو صد بار گفتی
رئیس من همه این نشونه ها رو داره به اضافه خیلی چیزای دیگه :))) خدا ازش نگذره امیدوارم هرحال بدی که در من به وجود اورد رو خودش تجربه کنه. بدی ای نبوده که بتونه در حق من بکنه و نکرده باشه. کاش یه روز همه مدیرا و رئیسا بفهمن که مدیریت و ریاست فقط کلاس گذاشتن و دستور دادن و نهیب زدن و تعیین تکلیف کردن نیست و قبل همه اینا احساس مسئولیت نسبت به نیرو و کار و کارمنده.
اره اون خیلی بد بود ولی تو خیلی خوب بودی حتما!