بسیاری از مواقع به دلایلی چون خجالت کشیدن امکان دارد که عطسه خود را نگه داشته و جلوی خروج آن را بگیریم اما آیا می دانید که این کار چه عواقبی را می تواند به همراه داشته باشد؟
یکی از کارهای مقاومتی بدن در مقابل ورود حشرات یا خروج مواد زائد، عطسه کردن است. دیافراگم و عضلات میان دنده ها منقبض شده تا هرآنچه در داخل بینی وجود دارد را خارج کنند. این کار عملکرد خودکار و غیرقابل کنترلی است که برای باز نگه داشتن راه عبور هوا طراحی شده.
همچنین عطسه کردن بسیار قدرتی است. بسته به اندازه بینی و ظرفیت شُش ها، این شدت می تواند بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ مایل در ساعت باشد.
اما نگاه داشتن عطسه یا بسته نگه داشتن دهان در هنگام آن می تواند به این معنا باشد که هوا راه فراری ندارد. بنابراین باید به جای دیگری برود که می تواند به طور غیرقابل پیش بینی ای آسیب هایی را به بدن وارد آورد.
دکتر «جفری گالوپ» بنیانگذار موسسه گوش و حلق و بینی آتلانتا می گوید: “زمانی که تلاش می کنید که از شدت خروج هوا از درون شش های تان جلوگیری به عمل آورید، باعث تخریب گوش میانی یعنی جایی که استخوان های مرتبط با شنوایی قرار دارند می شوید.”
فشاری که برای نگه داشتن عطسه به خود وارد می کنید می تواند باعث آسیب پرده صماخ و استخوان های کوچک مرتبط شوند که در هنگام شنیدن صدا تکان می خورند.
اگر هم مشکلات اساسی از قبیل پوکی استخوان و یا آنوریسم مغزی دارید، عطسه های مهار نشده می تواند پیچیدگی هایی را در وضعیت سلامت شما به وجود آورند.
دکتر گالوپ بر این باور است که مضرات بی شمار دیگری نیز می تواند در پس نگه داشتن عطسه وجود داشته باشد.
زمانی که سرما می خورید هرچه سریع تر برای درمان اقدام کنید تا بتوانید نشانه های آن را به سرعت از بین ببرید. برای عطسه کردن با ملاحظه اطرافیان اجازه دهید که همان روند طبیعی خروج آن طی شود.
داخل یک دستمال کاغذی یا با خم کردن آرنج تان عطسه کنید. دست های تان را بعد از عطسه کردن سریع بشویید تا از شر باکتری های موجود در آن به سرعت نجات پیدا کنید.
بدون نظر