گشتی دیدنی در موزه نادعلیان: موزه هنرهای محیطی جنوب

جشنواره هنر محیطی را در جزیره شگفت انگیز هرمز تجربه کنید

سرویس گردشگری روزیاتو، امروز بار دیگر شما را به موزه نادعبیان، جایی دور در جزیره هرمز می برد. مکانی که یکی از شگفتی های طبیعی و گردشگری کشور بوده و از جمله مقصد های عالی ایرانگردی در نیمه دوم سال به شمار می رود. اقلیمی که شما را با گردشگری دریایی آشنا می کند و بخشی از رازهای سرزمین رویایی ایران را در خطه گرم جنوب، به تصویر می کشد.

جزیره هرمز را خیلی ها با یک نام مهم می شناسند. موزه دکتر احمد نادعلیان. موزه ای که توانست، گردشگری و کارآفرینی را به اقتصاد ضعیف جزیره هرمز برگرداند و اکنون یکی از مقصد های گردشگری جنوب به خصوص در این جزیره رویایی به شمار می رود و مخاطبان داخلی و خارجی بسیار دارد. موزه نادعلیان همچون موزه جواهرات ملی و موزه ملی ملک و بسیاری از تماشاگه های راز در پایتخت و سایر شهرهای ایران، مقصد گردشگری ناشناخته ای است که امروز با آن آشنا می شویم.

با ما در گزارش جالب امروز همراه باشید.

داستان هرمز: داستان رویا

داستان جزیره هرمز، داستان هیجان و رویا است. جزیره هرمز، جاییست که طبیعت هزار رنگ را می توان در خطه گرم جنوب در سواحل خلیج همیشه فارس به نظاره نشست و بخشی از ظرفیت های فوق العاده طبیعی جنوب ایران را با جادوی رنگ ها و نقش ها، مشاهده کرد. جزیره هرمز، ظرفیت های گردشگری، طبیعی فوق العاده ای در خود دارد که نظر گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است.

کلا جنوب کشور، در همه فصول حتی فصل گرم سال، زیبایی های خاص خود را دارد. می خواهد بند همیشه بهار ایران (چابهار) با کوه های مینیاتوری و ظرفیت های گردشگری باورنکردنی باشد، یا گردشگری دریایی در بوشهر و کیش و بندر عباس. بر خلاف تصور خیلی ها، بهار در جنوب کشور، ظرفیت های طبیعت گردی و دریانوردی جذابی دارد که میتوان در نقاط مختلف آن تجربه کرد و هرمز یکی از بهترین انتخاب ها خواهد بود.

این جزیره بیضی شکل که به نوعی، گنبد نمکی تلقی می شود، در مساحت چهل و دو کیلومتری خود، در ورودی خلیج فارس و در ۱۰ کیلومتری بندر عباس قرار دارد. از مرکز بندر عباس به مقصد جزیره هرمز، با خودرو و اتوبوس در چند دقیقه می توان سفر کرده و دنیایی از مناظر رویایی را نظاره کرد. مناظری که نمونه اش را در هیچ جای ایران و خاورمیانه نمی توان دید.

جزیره هرمز را کلید خلیج فارس می دانند و یکی از نقاط استراتژیک آبی کشور به شمار می رود. در طول تاریخ نیز،‌ اهمیت بازرگانی و اقتصادی و سیاسی بسیار داشته است که در عصر کنونی، همچون برخی از مناطق ناب گردشگری ایران، کم تر مورد توجه مردم و مسئولان قرار دارد که امیدواریم در راستای برنامه ششم توسعه کشور، در کانون توجه دولتمردان در سال ۹۶ نیز قرار بگیرد.

کوه های خوراکی هرمز، به رنگ های زرد، سفید و قرمز، یکی از ظرفیت های گردشگری منطقه است. مردم این خطه، از آن خاک به عنوان ادویه طبیعی در طبخ غذا به خصوص ماهی و نان و ترشی و سس استفاده می کنند. بارش باران در هرمز کم است و هیچ نوعی مرتع و گیاهی در آن یافت نمی شود. استخراج و صدور خاک هرمز، گر چه داد طرفداران محیط زیست را در آورده است، اما بخشی از اقتصاد جزیره را به خود اختصاص می دهد.

جزیره هرمز، بهشت زمین شناسی ایران است و زابل، بهشت باستان شناسی جهان. بهشت های ایران، از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب را باید دید و برای صیانت از آن تلاش کرد. آوازه هرمز را شیخ اجل، حافظ شیرازی این گونه می گوید:

شاه هورموزم  ندید و بی سخن صد لطف کرد

شاه یزدم دید و مدحش گفتم و هیچم نداد

هرمز، دیار پر افتخار ایران، سرزمین چهره های نامداری است که احمد نادعلیان یکی از آنهاست.

داستان احمد: داستان خلاقیت

این که چرا اسرار آمیز ترین جزیره ایران و شاید منطقه خلیج فارس، مقصد گردشگری ممتاز دریایی ایران به شمار نمی رود و شاهد حضور صد ها هزار گردشگر داخلی و خارجی در آن نیستیم، جای شگفتی دارد. به نظر می رسد، توسعه زیر ساخت های گردشگری این منطقه با همیاری سرمایه گذاران بین المللی بتواند، رونق را به این خطه فوق العاده کشور برگردانده و با برند سازی حرفه ای، هرمز ایران را هم چون مقصد های گردشگری خلیج فارس، بشناسند.

به نظر می رسد برای رونق بخشی به مناطق گردشگری ایران، اول، مردم به خصوص اهالی مهمان نواز و خونگرم جنوب می بایست دست به کار شده و از این طلای خلیج فارس،‌ بیش از قبل، استفاده کنند. همواره خلاقیت و مدیریت نوآوری،‌ می تواند بستر ساز فعالیت های موثر و اثربخشی شده که نمونه اش را می توان در فعالیت دکتر احمد نادعلیان، در عرصه اقتصاد گردشگری و فرهنگ و هنر مشاهده کرد.

احمد نادعلیان همان کاری را در هرمز انجام داد که عباس برزگر، در بوانات استان فارس انجام داد. هر دو گر چه روش کاری و ماموریت کسب و کار متفاوتی را دنبال می کردند، اما هر دو یک نظر و هدف داشتند و آن رونق اشتغال و تقویت پایه های گردشگری در دو نطقه پر پتانسیل ایران. یکی در هرمز و دیگری در فارس است.

نادعلیان و برزگر، هر دو با خلاقیت و نوآوری و عزم جدی، توانستند آوازه یکی از مناطق کم تر شناخته شده ایران را به رسانه های داخلی و بین المللی رسانده و هم از این راه به درآمد برسند و هم به برند سازی هر چند غیر حرفه ای مقاصد گردشگری کم تر شناخته شده اما بکر ایران چهار فصل اقدام کنند.

خلاقیت در توسعه کسب و کار به خصوص در عرصه صنعت گردشگری و عرصه های هنری، اهمیت بسزایی دارد که گویا دکتر نادعلیان در این عرصه، سبک و سیاق خاص خود را دنبال کرده و موفقیت های چشمگیری هم بدست آورده است.

احمد نادعلیان، هنرمند و فعال محیط زیست پنجاه و چهار ساله ای است که متولد سنگسر بوده و از جمله هنرمندان برجسته در عرصه های محیطی و زمینی ایران به شمار می رود. کنده نگاری آن وی بر روی سنگ های رودخانه ای، سبب شهرت ایشان در یک دهه اخیر شده است. او در حوزه هایی هم چون: چیدمان، کارهای چند رسانه ای، چیدمان ویدئویی و کارهای تعاملی، فعالیت های گسترده ای در داخل و خارج از کشور در کارنامه دارد.

آثار و دستاوردهای فرهنگی و هنری دکتر نادعلیان که دانش آموخته دکترای فلسفه و نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشگاه مرکزی انگلستان (UCE) است، در بیش از ۴۰ کشور دنیا به نمایش در آمده است.

وی در سال ۲۰۰۳ میلادی به همراه چند هنرمند دیگر، برای معرفی هنر معاصر ایران، عازم دوسالانه ونیز شد و هنر محیطی رودخانه را ارائه داد. در سال ۲۰۰۹ اثر مهر استوانه‌ای و چاپ آن در خلیج فارس در تقویم دیواری هنر محیطی آمریکا به ثبت رسید.

منتقدان بسیاری آثار او را به عنوان تنها هنرمند ایرانی که به صورت حرفه‌ای در زمینه هنر محیطی و در عرصه جهانی فعالیت می‌کند، در مجلات تخصصی بین‌المللی معرفی کرده‌اند. او تاکنون در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی متعددی در ایران و دیگر کشورها از جمله انگلستان، لبنان، ژاپن، جمهوری آذربایجان، آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آمریکا و ترکیه، آثار خود را به نمایش گذاشته‌ است.

دکتر نادعلیان از معدود هنرمندان کشور است که سابقه تحصیل و تحقیق در چند کشور دنیا را به صورت حرفه ای در کارنامه داشته و این نگاه آکادمیک به هنر و فلسفه و رشته های وابسته سبب شده تا نوع نگرش و دید ایشان در عرصه های فرهنگی و هنری، با تفکرات کارآفرینی و زیست محیطی نیز همراه شود.

وی تا کنون مدیریت و دبیری جشنواره های مختلفی هنری کشور را بر عهده داشته که از آن جمله می توان به جشنواره بین المللی مجسمه های شنی و جشنواره ملی محیطی اشاره داشت.

او، علاقه زیادی به ایجاد نقش بر روی نقش های خداوند در کره زمین دارد و بیش تر طرح هایی که وی بر روی سنگ های صیقلی رودخانه حجاری می کند، طرح نمادین ماهی است. به کارگیری خاک های رنگی طبیعی برای طراحی چهره و دست انسان بر بستر سواحل از جمله فعالیت هایی بوده که وی اخیرا در جزیره هرمز دنبال کرده است.

برخی از آثار دکتر نادعلیان مانند ماهی های خلیج فارس، برگزیده هنر محیطی سال ۲۰۰۹ میلادی در ایالات متحده آمریکا شد.

راه اندازی موزه در جزیره اسرار آمیز ایران، بر گرفته از همین ریز بینی و نگرش خلاق هنری ایشان در فرصت آفرینی برای افرادیست که پتانسیل انجام کارهای هنری داشته و این ذوق و عزم در آن ها فراهم است.

داستان موزه: جشنواره عشق و رنگ

داستان موزه احمد نادعلیان در جزیره هرمز، داستان عشق و رنگ است. جایی که یک هنرمند به عشق وطن، آن هم جایی هزار کیلومتر دور تر از پایتخت ۲۳۰ ساله ایران، به دنبال اشتغال و فرصت آفرینی و عاشقی با رنگ ها و خاک ها بوده و می کوشد تا منطقه ای ناشناخته از کهن دیار ده هزار ساله را، در کانون توجهات جهانی قرار دهد.

موزه و نگارخانه دائمی دکتر نادعلیان در جزیره هرمز، محلی است که شما می تواند آثار این هنرمند محیطی و شاگردانش را مشاهده کنید. آن هم نه در گالری ها و موزه های آنچنانی تهران و مراکز استان ها، بلکه جایی در یک جزیره. جزیره ای کم تر شناخته شده اما راز آلود و جذاب.

محلی که موزه است، در سال ۱۳۸۸ هجری شمسی به عنوان هنرمند سرا فعالیت می کرد و جالب است که بدانید، این محل قبل از راه اندازی، پاتوق معتادان مواد مخدر و مشروبات الکی بود، اما اکنون جاییست که عشق و هنر را صادر می کند و مقصد گردشگری بندر عباس به شمار می رود.

در سال ۱۳۹۱، ورودی خانه ای که متروکه بود، با ساختاری جدید طراحی شد. هنرمندان بسیاری در فرآیند طراحی و ساخت و تزیینات آن مشارکت کرده و روند توسعه آن تا سال ۱۳۹۳ ادامه یافت. ۲ سال پیش بود که دولت، مجوز رسمی راه اندازی موزه نادعلیان را صادر کرد.

در زیر، تصویر ورودی موزه در سالی که خانه ای متروکه خریداری شد را مشاهده می کنید. قابل درک است که چگونه خلاقیت و برنامه ریزی و مدیریت زمان با طعم هنری، می تواند فرصت آفرینی های مولدی را خلق  کند که آثارش، بازتاب های ملی و بین المللی داشته باشد.

این موزه، بر خلاف خیلی از موزه هایی که تا کنون در داخل و خارج از کشور دیده اید، فضای خاصی دارد که با رنگ ها و نقش های جالب الهام گرفته از هنر هنرمندان خطه جنوب، به وجود آمده و در معرض دید علاقمندان به هنر محیطی کشور قرار دارد.

این موزه در محله قدیمی شهر  هرمز واقع شده است و برای رفتن به آن جا، از مسیر پیاده می توان پس از خروج از اسکله، از مسیر ساحلی به سمت تکیه مولا رفت. اهالی هرمز، مکان این تکیه را به شما نشان می دهند. در مقابل این تکیه قدیمی، کوی باریکی قرار دارد که اگر به سمت شرق شهر حرکت کنید، موزه دکتر نادعلیان، خودنمایی می کند و در آن جا می توانید یکی از جالب ترین موزه های محیطی کشور را نظاره گر باشید.

موزه احمد نادعلیان سبب رونق کسب و کار اهالی شده است. هم شاگردان استاد که توانسته اند با خلاقیت های نادعلیان، هنرهای گوناگون را فراگرفته و به خلق آثار مختلف روی آورده و هم اهالی منطقه که خانه های خود را به گردشگرانی که برای بازدید از موزه به این منطقه می آیند، اجاره می دهند.

جالب است که بدانید، مسیری که به موزه نادعلیان ختم می شود، دارای دیوار هایی بوده همه این دیوار ها توسط هنرمندان ایرانی و بین المللی با خاک های رنگی جزیره اسرار آمیز هرمز، نقاشی شده است.

نقاشی هایی که گردشگران به برزیل و آمریکای لاتین، بر روی در و دیوار های سائوپائولو و ریو دوژانیرو و بوینس آیرس مشاهده می کنند.

دکتر نادعلیان در آموزش دختران و زنان خانه دار جزیره هرمز، فعالیت های بسیاری انجام داد که برخی اکنون، زمینه های درآمد زایی اهالی دیگر را نیز فراهم کرده اند.

در موزه نادعلیان، آثار هنری و صنایع دستی خطه جنوب نیز در معرض دید عاشقان ایرانگردی و میراث فرهنگی قرار گرفته است که جالب توجه بوده و می تواند در آینده ای نزدیک، گنجینه ای از عشق و هنر اهالی جنوب ایران باشد.

موزه دارای بخش نگارخانه نیز بوده و آثار دکتر در این بخش برای فروش عرضه می شود که طبق اعلام موزه، منابع مالی حاصل شده صرف کارهای خیریه می شود.

برای آگاهی از اخبار این موزه و فعالیت هایی که این مجموعه در طول سال در دستور کار دارد، می توانید به اینستاگرام موزه مراجعه کنید که در این نشانی قرار دارد که فعلا بیش از ۸ هزار مخاطب کسب کرده است.   البته این موزه در تریپ ادوایزر هم مخاطبان خاص خود را دارد.

این موزه در ماه های اخیر با استقبال گردشگران بین المللی نیز همراه شده به گونه ای که امکان ارائه خدمات شبانه روزی به گردشگران و بازدید کنندگان موزه، در نظر گرفته شده است.

اینستاگردی در تنها موزه جزیره خوردنی ایران

در پست بهاری، موزه نادعلیان می گوید:

معدن خاک سرخ،  روز پس از باران شب گذشته تعداد زیادی بازدید کننده در موزه ما بودند. یک نیمه شب رفتند. امروز به روستای سلخ آمدیم . شاید تجربه ای عجیب باشد در یک جزیره مرزی در یک محله کاملا سنتی که ماشین به آن دسترسی ندارد شب ها بتوان از یک موزه کوچک بازدید کرد. تنها داروخانه نیست که باید همیشه باز باشد. موزه ما هم درمان است و هم دارو.

دکتر هم دارد. فقط مثل تاکسی ها نرخ آن در شب گران تر هست. از ۹ صبح تا ۶ عصر، ورودیه هر نفر ۱۰۰۰ تومان . از ۶ عصر تا ۱۰ شب ، ورودیه هر نفر ۲ هزار تومان . از ۱۱ شب تا ۷ صبح برای هر فرد یا گروه زیر ۵ نفر ۵۰ هزار تومان و بالاتر از ۵ نفر نیز باید هر نفر ۱۰ هزار تومان بپردازند. برای مهمانان خارجی هزینه ها دو برابر است.

جزیره هرمز_بازار نقاشی و صنایع دستی زنان مقابل قلعه پرتقالی ها.

دیوار نگاره های جدید مسیر موزه دکتر ناد علیان

افتتاح بقالی زلیخا در مقابل موزه دکتر نادعلیان. همیشه زنان می نشستند و گلابتون دوزی می کردند. گاهی هم تخمه یا قلیان . پیشنهاد دادم آب معدنی بیاورند. البته صابون، رب گوجه، پفک و … دلرند موزه دکتر نادعلیان موزه ای است که ۲۴ ساعته می توان از آن بازدید کرد.

دوستان که در تعطیلات نوروز به جزیره هرمز سفر می کنند به ما کمک کنند کوچه های بیشتری در اطراف موزه نقاشی و دیوار نویسی شود. در دو هفته گذشته دوستان هنرمند مسیر جدیدی از ساحل به طرف موزه را نقاشی کردند. این مسیر از سفره خانه خاله فاطمه و خالو شهریار بود که دیوار های بیشتری باید نقاشی شود. در موزه دکتر نادعلیان یک فایل چند رسانه ای کوتاه با عنوان “جزیره هرمز به روایت احمد نادعلیان” آماده شده است. با دیدن آن باز زمینه های تاریخی، فرهنگی، زمین شناشی و هنری جزیره آشنا می شوید.

 توصیه های روزیاتویی

۱- زمستان گردی ۹۶ در سفر به جزیره اسرار آمیز هرمز و دیدار از موزه هنرهای محیطی نادعلیان، می تواند شما را با بخشی از ظرفیت های گردشگری و فرهنگی خطه جنوب آشنا کند.

۲- کارآفرینی و فرصت آفرینی با طبیعت با طعم هنر و رنگ و عشق را نادعلیان به علاقمندان کارآفرینی هنری می آموزد که اکنون با جادوی شبکه های اجتماعی، می توان آن را بین المللی کرد.

۳- بسیاری از روستاها و مناطق غیر شهری در ایران، ظرفیت های محیطی و اقلیمی فوق العاده ای برای راه اندازی موزه های محیطی و نگارخانه های جذاب محیطی دارد که می تواند فرصت های اشتغال زایی مولدی را برای خلاقان و فعالان هنری به ارمغان آورد.

۴- موزه نادعلیان، نمونه ای از توجه به مفهومی چون روستا گردی است که امروزه در سوییس، انگلیس، فرانسه و بسیاری از نقاط دنیا، با استقبال جهانی مواجه شده است.

۵- راه اندازی کمیته روستا گردی در سازمان میراث فرهنگی برای رونق گردشگری روستایی در مناطق مختلف کشور را پیشنهاد می کنیم. هم چون کمیته گردشگری مجازی، می تواند رونق را به فعالیت های فرصت آفرین در روستاهای ایران، برگرداند.

اگر به هرمز و این موزه رفتید، تصاویر بکر خود را از طریق کانال های ما در شبکه های اجتماعی ارسال کنید.

هرمز، جزیره عشق و رنگ را فراموش نکنیم. . .