درآمد سرشار دولت کره شمالی از کارگرانی که به کشورهای دیگر اعزام می کند

مقامات کشور کویت که یکی از متحدان دیرین ایالات متحده به شمار می رود، اعلام کرده اند که برنامه ای برای متوقف کردن صدور روادید برای کارگران اهل کره شمالی که دسترنج آن ها در نهایت به جیب کیم جونگ اون می رود ندارند. مبالغی که این کارگران به کشور متبوع خود می پردازند سهم زیادی در درآمدهای سالانه ی محدود کره شمالی دارد که با تشدید تحریم های شورای امنیت در روزهای اخیر، بیش از پیش با مشکلات مالی مواجه خواهد شد. سخنگوی وزارت کار کویت روز پنجشنبه گذشته در مصاحبه با خبرگزاری اسوشییتدپرس اعلام کرد که این کشور در حال حاضر میزبان ۶.۰۰۰ کارگر اهل کره شمالی است.

قبلاً مقامات رسمی این وزارت گفته بودند که تنها ۲.۵۰۰ کارگر اهل کره شمالی در این کشور مشغول کار هستند. این سخنگو علی رغم اعتراف به تعداد زیاد کارگران کره ای حاضر در این کشور اعلام کرد که هیچ برنامه ای برای کاهش دادن صدور روادید برای کارگران کره ای ندارد و این افراد همچنان در بخش زیرساخت کویت مشغول به کار خواهند ماند. وی در این باره چنین گفته است:” هیچ برنامه ای برای اخراج کارگران کره شمالی وجود نداشته و کویت هرگز چنین کاری نکرده است”. کویت همراه با چندین کشور دیگر همچنان از نیروی کار ارزان کره شمالی در حوزه های صنعت ساختمان، نساجی و انرژی استفاده می کند.

بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد حدود ۵۰.۰۰۰ کارگر اهل کره شمالی در خارج از این کشور مشغول به کار هستند که شرایط کاری آن ها با شرایط بردگان در دوران برده داری مقایسه شده است. در حالی که بخش اعظم این کارگران در کشورهای چین و روسیه کار می کنند، اما کارگران اهل کره شمالی که در کویت و دیگر کشورهای حوزه ی خلیج فارس مشغول به کار هستند منبع درآمد مهمی برای حکومت کره شمالی محسوب می شوند. به گزارش خبرگزاری اسوشییتدپرس بسیاری از این کارگران حدود هزار دلار در ماه دستمزد می گیرند که دستمزدهای آنان مستقیماً به دولت کره شمالی تحویل داده شده و دولت این کشور حدود نصف آن را برای خود مصادره می کند.

مرزوقی داروشمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حوزه ی حقوق بشر در کره شمالی روز چهارشنبه اعلام کرد که سالانه حدود ۲ میلیارد دلار از طریق دستمزد کارگران کره ای که در خارج از این کشور کار می کنند به خزانه ی دولت کیم جونگ اون سرازیر می شود. این درآمد سرشار باعث شده که فشار تحریم های بین المللی بر روی حکومت این کشور کمتر شده و بخش زیادی از نقدینگی ارزی این کشور منزوی را تامین می کند. بدون شک این درآمد بادآورده پس از تشدید تحریم های بین المللی هفته ی گذشته علیه آزمایشات مداوم بالستیک این کشور برای مسئولین حکومت پیونگ یانگ حیاتی خواهد بود. این تحریم های تازه صادر کردن زغال سنگ، آهن، سرب و شیلات این کشور را ممنوع کرده است که حدود یک سوم صادرات این کشور منزوی را تاکنون تشکیل می دادند و بر اساس برآوردها حدود یک میلیارد دلار از درآمد سالانه این کشور را کاهش خواهد داد.

همچنین متن این تحریم ها کشورهای عضو را ملزم می کند که از افزایش دادن تعداد روادیدهای صادره برای کارگران اهل کره شمالی خودداری شود. در توافقنامه ای که بین چین و ایالات متحده امضا شده کشورهایی که از کره شمالی کارگر وارد می کرده اند می توانند تعداد این کارگران را در سطح کنونی نگه دارند. بدون شک دونالد ترامپ در ملاقاتی که در ماه سپتامبر با امیر کویت خواهد داشت این موضوع را مطرح خواهد کرد. کویت میزبان بیش از ۱۳.۵۰۰ سرباز آمریکایی است و پایگاه مرکزی ارتش ایالات متحده نیز در این کشور استقرار دارد. همچنین کویت تنها کشور حوزه ی خلیج فارس است که کره شمالی در آن سفارت دارد.

رکس تیلرسون، وزارت امور خارجه ایالات متحده مکرراً کشورهایی که میزبان کارگران اهل کره شمالی هستند را به دلیل نگرانی های حقوق بشری و عوایدی که این امر نصیب دولت کیم جونگ اون خواهد کرد به بازنگری در این سیاست خود ترغیب کرده است. روز دوشنبه گذشته، تیلرسون در دیداری از فیلیپین چنین گفت:” چیزی که ما به مردم می گوییم این است که از حمایت این رژیم دست برداشته و اجازه دهند این افراد به خانه هایشان بازگردند. نگرانی ما مسائل حقوق بشری از جمله برخوردهای نامناسبی با کارگران، قاچاق انسان و سوء استفاده از دستمزدها است”.