با خطرناک ترین و مرگبارترین فیلم های تاریخ سینما آشنا شوید [قسمت اول]

بسیاری از برترین هنرمندان بر این باورند که رنج کشیدن برای ساخت یک اثر هنری پرمعنا و قابل احترام ضروری خواهد بود، اما این رنج نباید از یک حد خاص و معقول فراتر برود. یک یا دو رابطه ی عاشقانه شکست خورده می تواند به یک موسیقیدان یا شاعر کمک کند که احساسات غم انگیز ته قلبشان را برای تولید آهنگ ها و اشعار محزون کننده و تاثیر گذار مورد استفاده قرار دهند. اما هر رنجی نیز نمی تواند منبع الهام باشد، برای مثال آیا تابحال شنیده اید که کسی بعد از مورد حمله قرار گرفتن توسط شیر یا تصادف رانندگی شعر تاثیر گذاری سروده باشد؟

چنین رنج هایی تنها در دنیای هالیوود دیده می شود و در فیلم هایی که برای برجستگی اثر و تاثیرگذاری بیشتر، رنج هایی به بازیگران و سازندگان آن ها وارد شده که نزدیک بوده جان این افراد را بگیرد. در ادامه ی این مطلب می خواهیم شما را با فیلم هایی آشنا کنیم که خطرناک ترین، مرگبارترین و نفرین شده ترین فیلم های تاریخ سینما هستند. قسمت دوم این مطلب را نیز می توانید از طریق این لینک مشاهده نمایید.

۱-تروی (۲۰۰۴)

فیلم حماسی-جنگی «تروی» (Troy) با ۱۷۵ میلیون بودجه ی ساخت یکی از پرهزینه ترین فیلم های تاریخ سینما است که علی رغم زیبایی های همه جانبه فیلم و تصاویر خیره کننده اش با بی مهری و بی توجهی مواجه گردید. فروش فیلم در سینماهای داخلی ایالات متحده ناچیز بوده و نقدهای منتقدین نیز متوسط و متفاوت بود. با وجود اینکه فیلم «تروی» یکی از زیباترین فیلم های حماسی تاریخ به شمار می آید اما امروزه این فیلم را بیشتر به خاطر مرگ دردناک و باورنکردنی یکی از بدلکاران فیلم و زخمی شدن یکی دیگر از عوامل فیلم به یاد می آورند. در یکی از صحنه های شلوغ فیلم، یکی از بدلکاران فیلم به نما جورج کامیلیری ناگهان زیر دست و پای جمعیت و سواران مانده و قسمت پایین یکی از پاهای او به شدت آسیب دید.

چند هفته بعد از جراحی، وی بار دیگر به بیمارستان منتقل شده و دو روز بعد اعلام شد که به دلیل انسداد عروق ریوی درگذشته است. همچنین برد پیت که در این فیلم نقش اصلی فیلم یعنی شخصیت آشیل را بازی می کرد در صحنه ای دچار پارگی تاندن آشیل (چه اتفاق جالبی!) شده و این موضوع باعث گردید که ادامه فیلم برداری به مدت ۱۰ هفته به تعویق بیفتد. موانع ناخوشایند دیگری نیز بر سر راه ساخت این فیلم قرار گرفت که از آن جمله می توان به توفان مارتی اشاره کرد که بسیاری از دکورهای پرهزینه فیلم را نابود کرد. همچنین تعدادی از مامورین امنیتی و نگهبانان صحنه نیز بعدها به جرم سرقت تعدادی از وسایل و موتورسیکلتی متعلق به تهیه کنندگان دستگیر شدند.

۲-دنیای آبی (۱۹۹۵)

فیلم «دنیای آبی» (Waterworld) را باید یکی از بدترین و غیرطبیعی ترین فیلم های کوین کاستنر دانست که باعث شد او به یکباره از بازیگر و کارگردانی سرشناس به شخصی فراموش شده در دنیای هالیوود تبدیل شود و کاستنر بعد از این فیلم دیگری نتوانست اعتبار گذشته خود را بدست آورد. این فیلم که در زمان خود پرهزینه ترین فیلم تاریخ لقب گرفته بود به سختی توانست در سینماهای ایالات متحده نیمی از بودجه خود را بازگرداند هرچند به لطف فروش بین المللی اش توانست از شکست تجاری گریخته و کمی نیز سودآوری داشته باشد. این فیلم که داستانی غیرقابل باور و عجیب و غریب داشت دنیایی را در درون اقیانوس به تصویر می کشید.

سفرهای دریایی این فیلم چیزی فراتر از خطرناک بوده و چیزی نمانده بود که برخی از بازیگران و عوامل تولید سریال از جمله بازیگر نقش اولش در نتیجه این حوادث کشته شوند. دریازدگی و نیش ستاره دریایی و عروس دریایی به امری متداول تبدیل شده بود. یکی از دکورهای پرهزینه فیلم در دریا غرق شد و یکی از غواصانی که برای جلوگیری از غرق شدن آن تلاش می کرد تا دم مرگ پیش رفت. جین تریپلهورن، بازیگر زن نقش اصلی و تینا ماجورینو، بازیگر خردسال فیلم نیز هنگامی که قایقشان بدون هیچ دلیل خاصی غرق شد توسط غواصان نجات داده شدند.

کوین کاستنر نیز در یک صحنه ی بدلکاری خطرناک در حالی که در ارتفاع ۱۲ متری معلق مانده بود بیش از نیم ساعت با ضربات سهمگین باد و موج دریا مواجه شد به طوری که مرگ وی حتمی به نظر می رسید. حتی یکی از باتجریه ترین بدلکاران سینما به نام بیل همیلتون نیز هنگامی که سوار جت اسکی بود در دریا غرق شد و بعد از مدتی هلی کوپتر تولید او را نجات داد. این فیلم از همان ابتدا یک کابوس وحشتناک بود.

۳- بی مصرف ها ۳ (۲۰۱۴)

با توجه به مسن بودن بازیگران، جای تعجبی ندارد که فیلم برداری صحنه های اکشن فیلم «بی مصرف ها ۳» (The Expendables 3) باعث شد که بسیاری از این بازیگران صدمه جسمی ببینند. سیلوستر استالونه ۶۸ ساله در نتیجه ی سقوطی ترسناک دچار آسیب دیدگی شدید کمر شد که باعث گردید طی یک جراحی یک صفحه فلزی در پشت او کار گذاشته شود. البته استالونه در فیلم اول این مجموعه نیز دچار حادثه شد که ضربه سختی به گردن او وارد کرد. آنتونیو باندراس نیز در همان برداشت اول دچار آسیب دیدگی از ناحیه ی زانو شد. با این وجود بدترین اتفاق برای جیسون استاتهام افتاد که البته نشان داد وی در واقعیت نیز همانند فیلم هایش یک جان سخت به تمام معناست.

تری کرو، از بازیگران این فیلم، در این باره گفته است:” قرار بود ما همه پشت کامیون باشیم. در وارنای بلغارستان بودیم، روی دریای سیاه. قرار بود که او کامیون را نگه دارد و ما بیرون پریده و شلیک کنیم، همین. کامیون متوقف نشد و از روی اسکله رد شد و همراه با جیسون استاتهام به درون دریای سیاه سقوط کرد”. همه از دیدن این صحنه شوکه شده بودند، غیر از استاتهام که خود را به سطح آب رسانده و شاهد رفتن کامیون به عمق آب بود. استاتهام خود در مورد این واقعه چنین گفته است:” با خود گفتم چطور می توانم از این ماجرا جان سالم به در ببرم؟ اینجوری باید بمیرم!” به هر ترتیب غریزه به کمک استاتهام آمده و وی توانست خود را از کامیون خارج کرده و به سطح آب برساند.

۴-غرش (۱۹۸۱)

شاید اگر بخواهیم فیلمی را نام ببریم که به طور ویژه برای آسیب رسانده به عوامل تولید ساخته شده است هیچ فیلمی بهتر از «غرش» (Roar) پیدا نکنیم که بالاخره ساخت آن در سال ۱۹۸۱ به پایان رسید. این فیلم در واقع زاییده ی فکر تیپی هدرن و شوهر نویسنده و تهیه کننده اش، نیل مارشال بود که داستان خانواده ای را روایت می کرد که در طی تعطیلات در آفریقا توسط حیوانات وحشی جنگل مورد حمله قرار می گیرند و البته فیلم به دیوانه وارترین شکل ممکن به تصویر کشیده می شد. هدرن و مارشال از ترس این که نتوانند برای فیلمشان شیر اجاره کنند تصمیم گرفتند که خود مزرعه ای خریده و در آن علاوه بر شیر، ببر، پلنگ، چیتا و حتی فیل نیز پرورش دهند.

سپس سکانس های فیلم را در داخل این مزرعه فیلم برداری کردند در حالی که حیوانات وحشی بسیار زیادی در اطراف آن ها قرار داشت. شوکه کننده تر این که بازیگران خردسال فیلم نیز در واقع فرزندان واقعی این دو بودند، دو پسر مارشال و دختر هدرن به نام ملانی گریفیث که در آن زمان تنها ۱۷ سال سن داشت. در تمام طول فیلم برداری، بازیگران دچار صدمه و آسیب می شدند. هدرن خود از ناحیه سر توسط یک شیر گاز گرفته شد و نیل مارشال نیز بارها مورد حمله حیوانات قرار گرفت که در نهایت باعث گردید وی قانقاریا بگیرد. گریفیث نیز نزدیک بود در اثر حمله، یکی از چشم هایش را از دست بدهد و به زخم صورتش نیز چندین بخیه زده شد.

فیلم بردار فیلم، ژان دی بونت نیز مورد حمله شیر قرار گرفته و نزدیک بود پوست سرش توسط شیر کنده شود که در نهایت به ۲۰۰ بخیه منتهی شد. بسیاری از این حمله ها و کشت و کشتارها در صحنه ی آخر فیلم به کار گرفته شد که تا سال ۲۰۱۵ در سینماهای آمریکای شمالی به فیلم اضافه نشدند. سال ها بعد هدرن اعلام کرد که عوامل این فیلم بیش از ۱۰۰ بار مورد حمله قرار گرفته و این فیلم را خطرناک ترین فیلم تاریخ سینما نامید.

۵- تحریم ایگر (۱۹۷۵)

سومین تجربه کارگردانی کلینت ایستوود، فیلم «تحریم ایگر» (The Eiger Sanction) بود که بر اساس رمانی مشهور به همین نام ساخته شده و داستان آشنای آدمکشی بازنشسته را روایت می کرد که برای انجام آخرین کار خود باز می گردد. اما عملیات آخر در جبهه شمالی و خطرناک کوهستان ۱۳.۰۰۰ پایی ایگر در کوه های آلپ سویس رخ می دهد. فیلم نیز در همین منطقه فیلم برداری شد که از همان ابتدا مشخص بود کار خطرناکی خواهد شد. در یکی از صحنه های خطرناک فیلم، ایستوود می بایست در ارتفاع چند هزار پایی معلق بماند. وی پس از اکران فیلم در مورد این صحنه به راجر ایبرت چنین گفت:” من نمی خواستم از بدلکار استفاده کنم، زیرا می خواستم که از لنزهای تله فوتو استفاده کرده وخیلی آرام دوربین را به صورتم نزدیک کنم تا همه ببینید که همه چیز واقعی است”.

بعدها در طول فیلم برداری صحنه ای دیگر در مورد سقوط از کوه، مایک هوور مشاور کوهنوردی فیلم در اثر لغزیدن تکه سنگی بزرگ به شدت مصدوم شد و یکی از بدلکاران نیز جان خود را از دست داد. بدین ترتیب ایستوود تصمیم گرفت از این صحنه چشم پوشی کند اما مابقی بدلکاران او را از این تصمیم منصرف کردند زیرا نمی خواستند که تلاش های همکار کشته شدشان بدون نتیجه و فایده باشد.

۶-منطقه گرگ و میش: فیلم (۱۹۸۳)

یکی از بدترین و دردناک ترین مرگ ها در طول فیلم برداری در دوران مدرن سینما مربوط به آخرین روز فیلم برداری فیلم «منطقه گرگ و میش: فیلم» (Twilight Zone: The Movie) بود. ویک مارو و دو تن از بازیگران خردسال فیلم که ۶ و ۷ ساله بودند که در اثر یکی از باورنکردنی ترین و عجیب ترین تصادفات کشته شدند: افتادن هلی کوپتر روی آنها که باعث له شدن یکی از بچه ها و قطع شدن سر مارو و دیگر بچه شد. علت این حادثه مرگبار و وحشتناک، زمان بندی نامناسب جلوه های ویژه مربوط به صحنه های انفجار و پرواز هلی کوپتر در ارتفاع بسیار پایین بود.

جالب تر این که بعد از این حادثه، کارگردان فیلم، جان لندیس و چهار تن دیگر از عوامل فیلم از جمله مسئول جلوه های ویژه و خلبان هلی کوپتر مورد پیگرد قانونی قرار گرفته و به جرم قتل غیرعمد محاکمه شدند که در نهایت بی گناه شناخته شده و کمپانی برادران وارنر توانست رضایت خانواده مقتولین را کسب کند. این فیلم نه تنها بعدها اکران شد بلکه با توجه به چند بخشی بودن فیلم، قسمتی کا مارو در آن بازی می کرد بازسازی شده و نسخه های تلویزیونی زیادی از روی آن ساخته شد. البته صحنه ی تصادف هلی کوپتر به کلی حذف گردید.