از پیامدهای خطرناک کاهش سریع وزن چه می ‎دانید؟

بسیاری از ما برای کم کردن وزن مان دچار عجله می شویم و به دنبال محصولی جادویی یا رژیمی هستیم که در یک هفته لاغرمان کند! اگرچه دستیابی به یک وزن متناسب و حفظ آن تصمیم خوبی است اما اگر این کار به سرعت انجام شود می تواند پیامدهای بسیار بدی برای سلامتی ما داشته باشد.

کارشناسان می گویند اگر به دنبال آن هستید تا وزن تان را متناسب نگه دارید و جلوی عوارض ناشی از کاهش وزن را بگیرید، نباید وزن تان را به سرعت کاهش دهید. اما پیامدهای کاهش سریع وزن چه هستند؟

ریزش بیش از حد موها

اگرچه ریزش ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است، اما کارشناسان می گویند کاهش سریع وزن باعث ریزش شدید موها می شود.  با این حال توجه داشته باشید که کم مویی با ریزش موها متفاوت است. کم مویی در حقیقت زمانی رخ می دهد که چیزی باعث توقف رشد موها می شود.

بنابراین اگر غذاها و مواد مغذی خاصی مثل آهن، زینک و پروتئین را در رژیم غذایی خود محدود کنید، دچار ریزش مو می شوید. رژیم های غذایی ای که حاوی کالری بسیار کمی هستند در مجموع اغلب باعث ریزش موها می شوند چون در این حالت بدن با کمترین میزان مواد مورد نیاز در حال فعالیت است و مجبور است انرژی و مواد مغذی را به همه ی نقاط خود توزیع کند. به این ترتیب مواد لازم به موها نمی رسد.

احساس سرما، زودرنج شدن و بی حالی

همه ی این احساسات در حقیقت واکنش بدن به کاهش انرژی است. از دست رفتن چربی بدن به معنای از دست رفتن بخشی از لایه ی عایق و محافظ بدن در برابر سرما است که منجر به احساس سرما می شود.

علیرغم این پیامدهای منفی، بسیاری از مردم استفاده از رژیم های غذایی بسیار کم کالری را روشی منطقی برای کم کردن وزن خود می دانند. اما لازم است که با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنیم تا بتوانیم پیامدهای منفی و خطرناک این مسأله را کنترل کنیم.

در خصوص مسأله ی زودرنج شدن هم برخی شواهد حاکی از وجود ارتباط میان محدود شدن میزان کربوهیدرات ها و زودرنجی افراد است. این مسأله می تواند با میزان انرژی موجود در ارتباط باشد یا تنها واکنشی روانی به دلیل عادت به خوردن غذا برای آرام شدن و مواجهه با مسائل باشد.

نامتعادل شدن الکترولیت های بدن

یکی از بدترین عواقب کاهش سریع وزن، نامتعادل شدن الکترولیت های بدن است.

کارشناسان معتقدند این مسأله حتی می تواند باعث مرگ شود. در حقیقت، کاهش سریع وزن بدون نظارت پزشکی می تواند منجر به نامتعادل شدن الکترولیت بدن شود.

اختلالات الکترولیتی بدن زمانی رخ می دهد که میزان عناصر طبیعی بدن بیش از اندازه کم یا زیاد باشد. این مواد برای عملکرد مناسب بدن ضروری هستند. به همین دلیل است که پزشکان معمولا توصیه می کنند وزن خود را به آرامی کم کنیم. این عدم توازن می تواند باعث نامنظم شدن ضربان قلب، تشنج، ضعیف شدن ماهیچه ها و دیگر مشکلات شود.

قطع عادت ماهانه

در میان زنان شایع است که بعد از کاهش سریع وزن به دلیل فشار مضاعفی که کاهش وزن بر بدن وارد می کند، عادت ماهانه ی آن ها قطع می شود. هر چه با سرعت بیشتری وزن خود را کم کنید، احتمال قطع عادت ماهانه بیشتر می شود. علت این مسأله آن است که بدن تصور می کند دچار محرومیت هورمونی شده و به همین دلیل عادت ماهانه قطع می شود.

افت شدید انرژی بدن

کالری ها انرژی بدن را فراهم می کنند، بنابراین اگر کالری بسیار کمی به بدن تان برسد دچار بی حالی خواهید شد.

شیوه ی کم کردن وزن تأثیراتی فراتر از سطح انرژی بدن دارد.

اغلب مردم برای کاهش وزن خود، انجام ورزش بیش از اندازه را با محدود کردن کالری مصرفی ترکیب می کنند که این مسأله می تواند باعث کاهش انرژی شود. علاوه بر این، فشار زیادی که در اثر این مسأله به بدن و ذهن وارد می شود می تواند باعث احساس بی حالی شود.

دریافت کربوهیدرات ها هم از اهمیت زیادی برخوردار است. ممکن است در جریان فرایند کاهش وزن و مصرف کمتر کالری، مصرف کربوهیدرات ها هم بسیار کم شود. کربوهیدرات ها از منابع انرژی بدن هستند.

کارشناسان توصیه می کنند کربوهیدرات های حاوی فیبر مثل میوه ها، سبزیجات و غلات سبوس دار را در رژیم غذایی خود بگنجانیم.

بعضی از افراد هم بعد از یک کاهش وزن سریع، دچار احساس افزایش انرژی می شوند. این مسأله تنها به دلیل آن است که حالا نسبت به قبل وزن کمتری داشته و اغلب به سبب کاهش وزن خواب بهتری دارند.

از بین رفتن توده ی عضلانی

کاهش وزن لزوما به معنای کاهش چربی های بدن نیست و زمانی که خود را وزن می کنیم مشخص نیست عددی که ترازو به ما نشان می دهد مربوط به چربی ها است یا توده های عضلانی. بنابراین در هنگام کاهش سریع وزن احتمال دارد که بخش قابل توجهی از توده های عضلانی خود را از دست بدهیم.

کاهش سریع وزن باعث می شود بدن از توده های عضلانی به جای سوخت مورد نیاز خود استفاده کند.

طی تحقیقی که کاهش وزن سریع و آهسته را مورد مقایسه قرار داده بود معلوم شد برای حفظ توده های عضلانی، کاهش تدریجی وزن شیوه ی مؤثرتری است.