وقتی بازیگران به سطح خاصی از شهرت و اعتبار می رسند، این توانایی را پیدا می کنند که به دلخواه خود در فیلم هایی که بازی می کنند تغییر ایجاد نمایند. این کار می تواند ناشی از تجربه بالای آن ها باشد یا تنها از قدرت ستارگی آن ها نشأت گیرد. این اتفاقی است که در سطوح بالا و در هر عرصه ای رخ می دهد اما وقتی که بازیگران دست به این کار می زنند طرفداران سینما تاثیر تصمیم های این ستارگان را می بینند. گاهی اوقات این تغییرات تاثیر اندکی بر روی فیلم می گذارد؛ تغییراتی مانند یک برداشت متفاوت یا تغییر بخش کوچکی از دیالوگ ها.
گاهی اوقات نیز درخواست و تصمیم بازیگران می تواند نتیجه نهایی را به کلی تغییر دهد، در جهت مثبت یا منفی. در ادامه این مطلب در پشت صحنه برخی از محبوب ترین فیلم های هالیوودی جستجو کرده و به مواردی اشاره خواهیم کرد که در آن ها بازیگران سرشناس درخواست هایی برای تغییر فیلم داشته اند که در سناریو اورجینال نبوده و محصول نهایی را تحت تاثیر قرار داده اند.
۱- تام کروز در فیلم «مومیایی» (۲۰۱۷)
وقتی که به اندازه تام کروز نفوذ داشته باشید می توانید هنگام امضای قرارداد برای بازی در یک فیلم هر درخواستی را ارائه دهید. بر اساس گزارش ها، در میان درخواست های تام کروز برای بازی در فیلم «مومیایی» (The Mummy) در سال ۲۰۱۷ کنترل تقریباً کامل بر ساختار فیلم بوده است. بر اساس گزارشی که بعدها توسط مجله ورایتی منتشر شد، تام کروز به مدیریت جزیی ترین بخش های ساخت فیلم متهم شده است که همه چیز در مورد این فیلم را از فیلمنامه گرفته تا شیوه بازاریابی آن را در کنترل خود داشته است. سابقه خوب تام کروز در باکس آفیس باعث شد که این تغییرات توسط استودیو یونیورسال تایید شود هر چند مخالفت هایی در درون استودیو با این تصمیم گیری وجود داشت.
یکی از درخواست های کروز این بوده که شخصیت نیک مورتون که خودش نقش آن را بازی می کرد حضور طولانی ترین نسبت به شخصیت مومیایی روی صحنه داشته باشد. به گفته منابع خبری، در نسخه اورجینال فیلمنامه، این دو مدت زمان مساوی در داستان حضور داشتند که ظاهراً این موضوع به مذاق کروز خوش نیامده بود. بدین ترتیب بود که این بازسازی ترسناک به یک فیلم اکشن بلاک باستر دیگر تبدیل شد. در نهایت این فیلم با شکست تجاری بزرگی روبرو شد.
ستارگان هالیوود دلایل متعددی برای پذیرش یک نقش خاص دارند. برای مثال، ساموئل ال جکسون تایید کرده که تنها به دلیل عنوان فیلم «مارها در هواپیما» (Snakes on a Plane) بازی در این فیلم را پذیرفته است. ظاهراً وی آنقدر به عنوان فیلم علاقه داشته که وقتی خبردار می شود سازندگان فیلم قصد تغییر عنوان فیلم به «پرواز ۱۲۱ پاسیفیک» (Pacific Flight 121) را دارند، شخصاً دخالت کرده و به آن ها گفت چنین کاری «احمقانه ترین چیزی است که تاکنون شنیده ام».
علیرغم قصد سازندگان برای ساخت فیلمی اکشن، او همچنین پیشنهاد داده بود که استفاده از الفاظ رکیک در دیالوگ ها و همچنین خشونت داستان افزایش یابد. در نهایت آن ها با پیشنهادهای جکسون برای تبدیل کردن فیلم به یک اثر مناسب تر برای بزرگسالان موافقت کرده و جکسون نیز در مقابل پذیرفت که بخشی از سکانس ها را از نو بازی کند.
۳- رابرت داونی جونیور در «انتقام جویان» (۲۰۱۲)
در فیلمنامه اولیه فیلم «انتقام جویان» (The Avengers) صحنه ای که پس از مبارزه چیتاری رخ می دهد بسیار ساده تر و کم تنش تر بود و تونی استارک بعد از بلند شدن توسط دوستانش می پرسید: «نقشه بعدی چیه؟». رابرت داونی جونیور به جاس ودون، کارگردان فیلم، پیشنهاد می دهد که این دیالوگ ساده و بی مزه را تغییر دهند. بر اساس ادعای مجله انترتینمنت ویکلی، جاس ودون بر اساس پیشنهادهای رابرت داونی جونیور ۳ صفحه دیالوگ جدید به سناریو اضافه کرد و شوخی های بیشتری بین شخصیت ایرون من و دوستانش در صحنه ای که قبلاً گفته شده رد و بدل می شود. این دیالوگ ها و صحنه های جدید برای تمامی بازیگران و البته طرفداران فیلم لذتبخش بود و به یکی از پرطرفدارترین سکانس های فیلم تبدیل شد.
۴- برایس دالاس هاوارد در «دنیای ژوراسیک» (۲۰۱۵)
فیلم «دنیای ژوراسیک» (Jurassic World) نقدهای عمدتاً مثبتی دریافت کرد و البته فروش قابل توجهی را نیز داشت اما بسیاری از تماشاگران و منتقدان به این نکته ایراد گرفتند که چگونه برایس دالاس هاوارد توانست با کفش های پاشنه بلند خود توانست از دست یک تیرکس ۲۲ تنی فرار کند. کالین تروورو، کارگردان فیلم، از بی مزگی و مسخره بودن این سکانس کاملاً آگاه بود و ظاهراً بخش زیادی از وقت خود را صرف راضی کردن دالاس برای پوشیدن کفشی راحتتر کرد اما دالاس این درخواست را رد کرده و اصرار داشت که شخصیت او هنگام فرار از دست دایناسور غول پیکر باید کفش های پاشنه بلند به پا داشته باشد.
تروورو بعدها تصدیق کرد که دلیل واقعی و دقیق این همه اصرار دالاس برای پوشیدن کفش پاشنه بلند را نمی دانسته اما به تصمیم او احترام گذاشته زیرا شاید دالاس فکر می کرد که از دست دادن کفش های پاشنه بلند شبیه دست کشیدن از زنانگی بود که در شخصیت او در فیلم وجود داشت. دالاس نیز بعدها اذعان کرد که هیچگاه فکر نمی کرده پوشیدن کفش های پاشنه بلند باعث چنین جنجال هایی شود اما اعلام کرد که در طول صحنه فرار در درون جنگل با کفش های پاشنه بلند زحمت زیادی کشیده و از هیچگونه جلوه های ویژه یا حقه های فیلمبرداری استفاده نشده و او در تمامی صحنه ها واقعاً این کفش ها را به پا داشته است.
۵- ساموئل ال جکسون در «داستان های عامه پسند» (۱۹۹۴)
بر اساس سناریو اورجینال فیلم «داستان های عامه پسند» (Pulp Fiction)، قرار بود شخصیت دوست داشتنی اما قاتل جولز با بازی ساموئل ال جکسون، یک کلاه گیس پف کرده بسیار حجیمی به سر داشته باشد تا کنتراست مناسبی را در مقابل موهای بلند همکارش (جان تراولتا) داشته باشد. با این وجود، به ادعای خود جکسون، شخصی که مامور خرید این کلاه گیس شد هیچ اطلاعی از سبک و ظاهر آن نداشته و با یک کلاه گیس فرفری متفاوت به سر صحنه باز می گردد که این موضوع باعث شگفتی جکسون می شود. وی به جای درخواست تعویض این کلاه گیس، آن را روی سر گذاشته و با پوشیدن آن به تصوری که از شخصیت جولز داشت رسید. گفته می شود که کوئنتین تارانتینو نیز از این انتخاب راضی بوده و به محض دیدن جکسون با این کلاه گیس متفاوت چنین گفته است: «این هم جولز».
۶- سم ورتینگتون در «نبرد تایتان ها» (۲۰۱۰)
بوبو، جغد ساعتی فیلم «نبرد تایتان ها» (Clash of the Titans) یکی از به یاد ماندنی ترین بخش های نسخه اورجینال این فیلم بود به طوری که لوییس لتریه، کارگردان فیلم، تصمیم گرفت از آن در بازسازی سال ۲۰۱۰ نیز استفاده کند. اما سم ورتینگتون، بازیگر اصلی فیلم از شخصیت بوبو متنفر بود و به ادعای کارگردان وی در هر فرصتی که بدست می آورد از این جغد انتقاد کرده و تهدید می کرد که آن را از بین خواهد برد.
وی به همین مقدار نیز بسنده نکرده و کارگردان را متهم کرد که با قرار دادن او در مقابل یک جغد ساعتی سخنگو و مسخره قصد دارد زندگی حرفه ای او را ویران کند. اگر چه لتریه برای ورتینگتون توضیح داد که قصد خراب کردن زندگی حرفه ای او را ندارد اما به دلیل ادامه یافتن شکایت ها و بهانه گیری های این بازیگر مجبور شد بخش های زیادی از سکانس های مربوط به بوبو را حذف کرده و تنها در لحظاتی کوتاه از فیلم از آن استفاده کند.
۷- بن افلک در «دختر گمشده» (۲۰۱۴)
بر اساس مستندی که در مورد فیلم «دختر گمشده» (Gone Girl) ساخته شده، در سناریو اولیه این فیلم از بن افلک خواسته می شود که هویت خود را با به سر گذاشتن یک کلاه به شکل کلاه کابوی ها مخفی کند. اما بن افلک از انجام این کار سر زده و ۴ روز تولید فیلم را متوقف کرد زیرا به هیچ عنوان راضی به انجام چنین کاری نبود. دیوید فینچر، کارگردان فیلم، بارها سعی کرد بن افلک را به انجام این کار راضی کند اما موفق نشد زیرا به گفته بن افلک اگر تصاویر او با کلاه کابوی منتشر شده و دوستانش آن را ببینند دست از سر او برنخواهند داشت زیرا بن افلک طرفدار تیم راگبی رد ساکس بوده و کلاه کابوی نماد تیم رقیب یعنی یانکیز است. دی نهایت فینچر از خواسته خود دست برداشته و به جای کلاه کابوی از یک کلاه دیگر استفاده شد.
لهجه اسکاتلندی شخصیت «شرک» (Shrek) تا پیش از این که بتواند دل مخاطبان را بدست آورد تغییرات متعددی را متحمل شد. در ابتدا قرار بود کریس فارلی، مجری برنامه «زنده شنبه شب» (Saturday Night Live) صداپیشگی این شخصیت را بر عهده داشته باشد اما وی قبل از این که بتواند دیالوگ های شخصیت شرک را بگوید درگذشت. بعد از مرگ فارلی، مایک مایرز وارد ماجرا شد و پس از ساخت یک سوم انیمیشن بود که مایرز تصمیم گرفت از لهجه اسکاتلندی برای شخصیت شرک استفاده کند. دلیل مایرز بر این کار این بود که به باور او از آنجایی که شخصیت منفی داستان، لرد فارکواد با لهجه اشراف انگلیسی صحبت می کند، لهجه شرک باید متفاوت بوده و به سبک مردم محلی اسکاتلند سخن بگوید.
همچنین وی بر این باور بود که لهجه اسکاتلندی بهتر از پسِ تغییر لحن های دراماتیک برآمده و به او اجازه می دهد احساسات شخصیت را بهتر از طریق دیالوگ نشان دهد. به گفته مدیر اجرایی استودیو دریم وورکس، هزینه بازسازی صحنه های گرفته شده بین ۴ تا ۵ میلیون دلار بود که ۱۰ درصد از بودجه کلی فیلم را تشکیل می داد. جفری کاتزنبرگ اگر چه تمایلی به هزینه های اضافی نداشت اما تصمیم گرفت به مایرز اعتماد کرده و این لهجه در نهایت مورد استقبال قرار گرفت.
۹- لیام نیسن در «یک میلیون راه برای مردن در غرب» (۲۰۱۴)
کارتون پرطرفدار و جنجالی «مرد خانواده» (Family Guy) در طول سال های اخیر، شخصیت ها و فیلم های زیادی را به باد تمسخر گرفته است و سث مک فارلن سازنده فیلم «یک میلیون راه برای مردن در غرب» (A Million Ways to Die in the West) که از لیام نیسن خواست در فیلم کمدی-وسترن او بازی کند نیز از این قاعده مستثنی نبود. پیش از ساخت این فیلم، در یکی از قسمت های کارتون «مرد خانواده» در مورد اینکه ایده بازی لیام نیسن در یک فیلم وسترن بسیار مضحک و خنده دار خواهد بود زیرا این بازیگر هیچگاه نمی تواند به شیوه ای موثر لهجه ایرلندی اش را مخفی کند.
نیسن این موضوع را به مک فارلن گوشزد کرده و اعلام کرد که تنها شرط او برای بازی در این فیلم این است که در سراسر فیلم از یک لهجه عمومی ایرلندی استفاده کند. مک فارلن با این شرط موافقت کرده و در نتیجه، نیسن در تمام طول فیلم با لهجه طبیعی ایرلندی خود صحبت می کند تنها بری این که ثابت کند انیمیشن «مرد خانواده» اشتباه کرده که بازی کردن او در یک فیلم وسترن را مسخره و مضحک توصیف کرده است.
۱۰- ساموئل ال جکسون در «جنگ ستارگان: تهدید شبح» (۱۹۹۹)
ساموئل ال جکسون که ظاهراً در تغییر سناریو فیلم هایش ید طولایی دارد، پس از تماشای سکانس تدوین نشده نبرد گئونسیس با جرج لوکاس در فیلم «جنگ ستارگان: تهدید شبح» (Star Wars: The Phantom Menace) متوجه شد که شخصیت او (میس ویندو) در این درگیری به خوبی قابل مشاهده نیست. از این رو از لوکاس خواست که به او اجازه دهد در این سکانس یک شمشیر نوری صورتی (رنگ محبوب جکسون) بدست بگیرد تا بیشتر دیده شود.
لوکاس در ابتدا با این پیشنهاد مخالفت کرد زیرا تنها رنگ های محدودی از شمشیرهای نوری وجود داشت. اما در نهایت جکسون توانست به او بقبولاند که داستان «جنگ ستارگان» تنها در ذهن سازنده آن واقعیت داشته و لوکاس می تواند هر تغییری که بخواهد در آن ایجاد کند. لوکاس این استدلال جکسون را پذیرفت اما چنین تغییری واکنش هایی را در رسانه های آنلاین ایجاد کرد.
![ترکیب کیبورد و تاچ اسکرین؛ صفحه کلید DS Pixel کار با صفحه‌های لمسی را ساده می‌کند [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/11/0_21-388x462.jpg)
تو ایران هم زیاده پیر نشدن شریفی نیا در کیمیا