انتخاب رشته آزمون کارشناسی‌ارشد برای رشته‌های فنی مهندسی، هنر، زبان‌های خارجی و پزشکی و علوم‌انسانی، یکی از دغدغه‌های مهم دانشجویان حتی از زمانی که خود را برای شرکت در آزمون آماده می‌کنند بوده و همواره با سوالات زیادی روبرو هستند. بسیاری دانش‌اموخته رشته‌های مهندسی هستند اما قصد تحصیل در رشته های علوم‌انسانی مثل مدیریت و بازرگانی و حسابداری دارند که تقاضا برای چنین رشته‌های از طرف مهندسان زیاد است. مهم‌ترین مقوله در انتخاب رشته مقطع کارشناسی‌ارشد، چشم انداز و برنامه تحصیلی و کاری داوطلب پس از ورود به رشته و بعد از فارغ التحصیلی است.
اولین چیزی که باید حتما به آن اشاره کرد زدودن تصور غلطی است که در مورد انتخاب رشته وجود دارد و عده ای را به این گمان انداخته است که در ترتیبی که وارد می کنید باید شانس را دخیل کنید. در بسیاری از موارد داوطلب در اولین سوالش می پرسد با رتبه من کجاها می شود قبول شد! دانستن پاسخ چنین پرسشی جرم نیست ولی اینکه شما پاسخ دریافتی تان در ترتیب انتخاب هایتان اعمال کنید اشتباهی فاحش را مرتکب شده اید. جزییات آزمون کارشناسی ارشد را همیشه از این لینکدنبال کنید.
بخش کارشناسی ارشد سایت سازمان سنجش و آموزش کشور را همواره دنبال کنید
ترتیبی که باید برای انتخاب رشته تان قائل شوید صرفا و صرفا ترتیب علاقه است. یعنی شما نباید با شانس کاری داشته باشید و با خود بگویید انتخاب های بالاتر من باید حتما انتخاب هایی باشند که شانس قبولی ام بیشتر است. وقتی سازمان سنجش به برگه انتخاب رشته شما می رسد تا اخرین انتخابتان را نخواند سراغ برگه نفر بعد (که مسلما رتبه اش از شما یک عدد کمتر است ) نمی رود. پس ترس از عدم قبولی به واسطه زدن انتخاب های حدودا رویایی در ابتدای انتخاب هایتان را از خود دور کنید.
برای انتخاب رشته خوب، از دانشجویان کارشناسی ارشد رشته مورد نظر، مشورت بگیرید
ترتیب انتخاب رشته کنکور کارشناسی ارشد باید چگونه باشد؟
چرا در بالا گفتیم ابتدا انتخاب های تقریبا رویایی را وارد کنید؟ آیا چنین جمله ای برای همه رشته ها سندیت دارد؟ در پاسخ باید بگوییم بله ولی با بند ها و تبصره هایی. قانون اول همانی بود که در بالا گفتیم. ترتیب انتخاب رشته تان باید صرفا بر مبنای اولویتتان باشد و لاغیر. اما این ترتیب رشته به رشته فرق می کند.
همه ما می دانیم که برگه انتخاب رشته می تواند حاوی ۱۰۰ کد رشته محل باشد. یعنی می توانیم حداکثر ۱۰۰ انتخاب داشته باشیم. قانون اول هم به ما گفت فرقی نمی کند انتخاب های محتمل تر ما اول باشند یا آخر. در هر دوحالت نرم افزار سازمان سنجش تمامی انتخاب ها را می خواند. چنین چیزی در عین حالیکه به ما دلگرمی زیادی می دهد ما را دچار این سوال کلیدی می کند که پس من انتخاب هایی که شانس قبولی بیشتر در آن دارم را کجا بزنم؟
پس سوال مهمی که باید به آن پاسخ دهیم این است که چگونه باید ترتیب انتخاب هایمان را مشخص کنیم؟ اول می خواهیم پاسخ پرسش بالا را با ایجاد دو دسته بندی برای داوطلبان رشته های مختلف توضیح دهیم.
انتخاب رشته کارشناسی ارشد باید بر اساس علایق داوطلب اولویت بندی شود
دسته اول
دسته اول داوطلبانی است که تعداد کل رشته محل های رشته یا گرایش آن‌ها در دفترچه انتخاب رشته ارشد منتشر شده توسط سازمان سنجش ۱۰۰ تا نمی شود. این داوطلبان می توان با خود اینگونه تصور کنند که به جای انتخاب رشته قرار است ترتیب دانشگاه های مورد علاقه شان را به ترتیب لیست کنند!
یعنی با از خود بپرسند بهترین دانشگاه (هم از لحاظ هزینه، هم مسیر و هم کیفیت، این ها سوالاتی است که در آینده به قدر کفایت توضیح خواهیم داد) برایشان کدام است. آن دانشگاه می شود انتخاب اولشان. سپس این دانشگاه را از لیست کدرشته های منتشر شده توسط سازمان سنجش پاک کنند و دوباره به سوال بالا پاسخ دهند! این کار را تا جایی که کلیه کدرشته های دفترچه انتخاب رشته ارشد سازمان سنجش را پاک نکردید ادامه دهید…
با این کارتان شما اولا لیستی دارید که از تمام شانس خود استفاده کردید و تمامی گزینه هایتان را داخل لیست انتخاب هایتان جا دادید . ثانیا فردا روز اگر مثلا در انتخاب چهلم قبول شدید حسرت نمی خورید که اولا شانس داشتید در جای بهتر قبول شوید و نشدید و در ضمن انتخاب چهل را از کلیه انتخاب هایی که در پایین تر از آن کردید بیشتر دوست داشتید!
پس فراموش نکنیم که این متد انتخاب رشته کنکور ارشد صرفا مخصوص کسانی است که تعداد کل کدرشته محل هایی که سازمان سنجش برای رشته و یا گرایششان معرفی کرده است کمتر از ۱۰۰ تاست ( تقریبا بیشتر رشته ها و گرایش هایی که کاملا مجزا هستد مشمول این حالتند).
دسته دوم
اما دسته دوم داوطلبانی از کنکور کارشناسی ارشد هستند که تعداد کد رشته محل هایشان در رشته و یا گرایششان بیشتر از ۱۰۰ تاست. این افراد باید در دسته بندی هایشان ترتیبی را رعایت کنند که شاید در گذشته (انتخاب رشته کنکور کارشناسی) هم با آن سروکار پیدا کرده بودید و آن بدین شرح است :
۲۰درصد اول را انتخاب هایی می زنید که برایتان تا حدودی رویایی است… ۴۰ درصد دوم را انتخاب های منطقی و ۴۰ درصد آخر را انتخاب های بدبینانه جاگذاری می کنید.
اما انتخاب های حدودا رویایی، منطقی و بدبینانه یعنی چه؟
اولا می خواهیم خیالتان را راحت یکنم و بگوییک تعداد رشته هایی که مشمول این حالت باشند و تعداد کد رشته محل هایشان بیشتر از ۱۰۰ تاست محدود است اما برای داوطبان همین رشته های محدود نیز باید برنامه ریزی درستی انجام داد تا انتخاب رشته خوبی انجام دهند و در نتیجه در توضیح باید بگوییم که داوطلبان این رشته ها اول از همه به امار قبولی های سال قبل نیاز دارند.
در ادامه به تفصیل توضیح خواهم داد که استفاده از این آمارها تا چه زمانی قابل اعتماد است ولی با نگاه به چند کارنامه نهایی قبولی داوطلبان سال های گذشته به راحتی می توان فهمید محدوده قبولی تقریبی رتبه ما چه دانشگاه هایی است.
این کار را باید بکنید صرفا به این دلیل که باید هم از انتخاب های رویایی تان و هم از انتخاب های بدبینانه تان کاهش دهید تا تعداد انتخاب هایتان را به ۱۰۰ عدد کاهش دهید. به این شکل که مثلا اگر فهمیدید با رتبه شما تقریبا می شود شبانه شهرستان قبول شد و شما برای روزانه هم مجاز شده بودید کار منطقی این است که اولا برای روزانه های تهران و دانشگاه های خوب شهرستان های بزرگ جایی در برگه انتخاب رشته تان باز نکنید و ثانیا دیگر انتخاب های بدبینانه تان را حداکثر به پیام نورها و غیرانتفاعی های شهرستان خودتان و اطرافش محدود کنید.
برای شما نیز ترتیب به همان گونه ای است که برای داوطلبان حالت اول گفتیم یعنی باید اولین دانشگاه‌تان مورد علاقه ترین دانشگاه‌تان باشد و این روند تا انتخاب اخر ادامه پیدا کند. همواره توجه داشته باشید که ترجیحا همه انتخاب هایتان را پر کنید. انتخاب بیشتر به معنی بازگشایی راهی برای شانس بیشتر قبولی است. زیرا شما وقتی فقط تعداد کمی از کد رشته محل ها را انتخاب می کنید عملا شانس خود را برای قبولی در سایر کد رشته ها مسدود کرده اید پس منطقی است که تا می توانید انتخاب های بیشتری را کنید.
بدون نظر