هشدار اسپویل: از آنجا که در ادامه متن چاره ای جز بازگویی بخش هایی از داستان فیلم نداریم لذا پیشاپیش در مورد اسپویل کردن داستان به شما هشدار داده و پوزش می طلبیم.
با تنها ۱۰ ماه فاصله از اکران فیلم «قطار ۱۵:۱۷ به مقصد پاریس» (The 15:17 to Paris)، فیلم «حامل مواد مخدر» (The Mule) (شاید عنوان فارسی جالب به نظر نرسد اما معادل کاملی برای این واژه در زبان فارسی وجود ندارد به همین دلیل در ادامه از عنوان اصلی فیلم استفاده خواهیم کرد) دومین تجربه کارگردانی کلینت ایستوود در سال ۲۰۱۸ و اولین نقش آفرینی او بعد از فیلم «مشکل با منحنی» (Trouble With the Curve) در سال ۲۰۱۲ است.
علیرغم اینکه استودیو برادران وارنر در پاییز و زمستان سال جاری فیلم های «ستاره ای متولد می شود» (A Star is Born) و «آکوامن» (Aquaman) را داشت (فیلم اول از شانس های اصلی اسکار در بخش های مختلف بوده و فیلم دوم نیز در روزهای آینده اکران شده و به نظر می رسد فیلم بسیار پرفروشی از آب دربیاید) اما تصمیم گرفت که درام جنایی ایستوود که بر اساس داستانی واقعی ساخته شده را نیز به فهرست فیلم های مورد انتظار و قابل توجه خود در سال ۲۰۱۸ اضافه نماید. بدون شک این استودیو امیدوار است که «The Mule» وارد رقابت اسکار شده و همان مسیری را برود که فیلم قبلی این استودیو به کارگردانی ایستوود، «تک تیرانداز آمریکایی» (American Sniper) چند سال پیش طی کرد و موفق به دریافت جایزه اسکار شد.
اما به نظر نمی رسد که «The Mule» بتواند این مسیر را طی کند زیرا هم از آن کیفیت بالا برخوردار نیست و هم با رقبایی بسیار سرسخت و قوی مواجه شده است. در فیلم «The Mule»، کلینت ایستوود نقش ارل استون را بازی می کند، باغبانی پیر که در رویکردی نادرست همیشه کارش را به هر چیز دیگری ترجیح داده است و همین موضوع باعث شده که شکافی بزرگ بین او و خانواده اش ایجاد شود. از مهم ترین این شکاف ها، از دست دادن عروسی دخترش، آیریس، (آلیسون ایستوود) و به جای آن رفتن به یک نشست کاری برای دریافت جایزه اشاره کرد. چند سال بعد، با ورشکستگی کسب و کار ارل اوضاع برایش دشوارتر شده و او بیکار و بی پول می شود. او که دیگر با همسر سابق و دخترش زندگی نمی کند جایی برای رفتن ندارد. یک روز که ارل در یک مهمانی خانوادگی شرکت کرده، مردی به او نزدیک شده و به او پیشنهاد کار می دهد.
این مرد ادعا می کند کسانی را می شناسد که تنها برای رانندگی به ارل مقدار قابل توجهی دستمزد خواهند داد. ارل که فکر می کند کار بی دردسری در این شرایط سخت پیدا کرده، ناخواسته به حامل مواد مخدر یک کارتل بزرگ شده و مقادیر زیادی کوکایین را به مکان های خاصی حمل کرده و دستمزدی قابل توجه دریافت می کند. اما در حالی که ارل رفته رفته از درآمد خوب و کار ظاهراً ساده و بی دردسر خود سرخوش شده، اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده عملیاتی بزرگ را برای به دام انداختن افراد کارتل قاچاق مواد مخدر راه اندازی می کند. افسر پلیسی به نام کالین بیتس (بردلی کوپر) به دنبال فردی است که اعضای کارتل او را با نام «تاتا» (Tata) خطاب می کنند و در نهایت او را می یابد.
بزرگ ترین دارایی فیلم «The Mule» خود ایستوود است که به عنوان یک شخصیت افسانه ای در هالیوود ثابت کرده که حتی در سن ۸۸ سالگی نیز می تواند بار یک فیلم بزرگ را به دوش حمل کرده و حضوری جذاب و موثر در یک فیلم، آن هم در نقش اول داشته باشد. ارلِ ایستوود شخصیتی عمیقاً گرفتار و دارای ضعف ها و کاستی های بسیار است، اما ایستوود موفق شده از او شخصیتی دوست داشتنی بسازد، با تغییری که هم سرگرم کننده و هم تلخ است. در ابتدای فیلم، ایستوود شخصیتی غریب و غیرطبیعی از ارل استون به نمایش می گذارد، مردی که در جاده آهنگ پاپ می خواند و از پولی که بدست آورده به طرز غیرطبیعی احساس خوشحالی می کند.
با پیشرفت داستان فیلم، ایستوود با مهارت کارگردانی و بازیگری خود بر جنبه دراماتیک فیلم می افزاید و پیرمردی را نشان می دهد که عمیقاً به فکر فرو رفته و از گذشته خود و کارهایی که کرده (یا نکرده) پشیمان است. البته در برخی از صحنه ها نیز ارل استون همان سرسختی و شجاعت شخصیت «هری کثیف» (Dirty Harry) را به مخاطب نشان می دهد. متاسفانه ارل استونِ کلینت ایستوود تنها شخصیت جذاب و به یاد ماندنی فیلم «The Mule» است. بسیاری از دیگر شخصیت های فرعی فیلم تنها برای اینکه به داستان فیلم کمک کنند در داخل ماجرا گنجانده شده اند و سناریو نوشته شده توسط نیک شنک به ندرت از پرداخت سطحی به شخصیت ها فراتر می رود. تنها استثنا، پس از شخصیت ارل استون، کالین بیتس است که سکانس های بیشتری در اختیار دارد اما حتی او نیز نمی تواند چیزی بیشتر از یک افسر بخش مبارزه با مواد مخدر باشد که به دنبال ارتقا یافتن است.
در کمال تأسف، خانواده ارل به ندرت مورد توجه قرار می گیرند، علیرغم این که بخشی قابل توجه و تاثیرگذاری را در هسته احساسی «The Mule» تشکیل می دهند. بسیاری از صحنه هایی که استون را در تعامل با خانواده اش نشان می دهد در اثر دیالوگ های کلیشه ای راجع به گذشته پرآشوب خانواده و شخصیت ارل نتوانسته تاثیر گذار باشد و آن چیزی که ایستوود انتظار داشته از آب درنیامده اند. دیگر بازیگران بزرگ فیلم مانند مایکل پنیا، لارنس فیشبورن و اندی گارسیا نیز آنچنان سطحی هستند که بازیگر نیازی به خلاقیت برای به تصویر کشیدن آن ها نمی بیند. اما اگر بخواهیم صادقانه صحبت کنیم نمی توان هیچ کدام از نقش آفرینی ها را بد دانست اما در «The Mule» فقط کلینت ایستوود است که می درخشد.
یکی دیگر از نقاط ضعف فیلم «The Mule»، که ترکیبی از ضعف فیلمنامه و رویکرد کارگردانی ایستوود است، این است که داستان فیلم در برخی از موارد بسیار ساده انگارانه پیش می رود. بعد از اینکه ارل کار خود را به عنوان حمل کننده مواد مخدر آغاز می کند، در یک الگوی تکراری فرو می رود و آن اینکه هر گاه مشکلی برایش پیش می آید با حمل محموله ای از مواد مخدر و دریافت دستمزد، آن مشکل را حل می کند. اگر چه این تکرارها به فیلم کمک می کنند که تُن سرگرم کننده و جذابش را بدست آورد اما دیگر جایی برای جنبه های دراماتیک واقعی و ملموس باقی نمی ماند زیرا ارل با کمترین چالش و خطری ماموریت های خود را یکی پس از دیگری به انجام می رساند. علاوه بر این مدت زمان زیادی طول می کشد تا سبک روایی ارل استون به طور ملموس و جذاب با داستان فرعی نیروهای مبارزه با مواد مخدر ترکیب شود و در صحنه های ابتدایی شخصیت بردلی کوپر تنها نقش سیاهی لشکر دارد.
بدین ترتیب شانس شکل گیری یک داستان موش و گربه ای که پر از هیجان و چالش است از بین می رود. در سومین ماموریت کمی هیجان وارد ماجرا می شود اما هم بسیار کم و هم بسیار دیر است. قابل کتمان نیست که داستان واقعی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده بسیار جذاب بوده و ارزش اقتباس سینمایی را داشته است اما باید گفت که «The Mule» بهترین و بی نقص ترین اقتباس سینمایی نیست که می توان از این داستان جذاب داشت. کلینت ایستوود به عنوان فیلم سازی شناخته می شود که فرآیند ساخت فیلم هایش را خیلی زود به اتمام می رساند و همین موضوع در مورد فیلم «The Mule» نیز صدق می کند که تمام آن در تابستان سال کنونی فیلم برداری شده است.
بدین ترتیب وی هرگز به تیم نویسندگان خود اجازه نداده که فرصت کافی برای پرداخت بهتر سناریو و رفع نقاط ضعف آن داشته باشند. با تماشای فیلم این احساس را خواهید داشت که سناریو حتی یک بار نیز بازنویسی نشده و اگر چه بخش های اصلی، مورد انتظار و ضروری ماجرا را در خود داشته اما با چند بازنویسی نیز بسیاری از نقص های ماجرا قابل اصلاح می بود. اگر چه فیلم «The Mule» نمی تواند شانس زیادی در مراسم اسکار برای رقابت با فیلم های قوی ماه های اخیر هالیوود داشته باشد اما طرفداران ایستوود بدون شک از تماشای آن لذت خواهند برد.
نمی توان فیلم «The Mule» را فیلمی ضعیف یا بد دانست اما نباید انتظار داشت که به سطح دیگر شاهکارهای ایستوود نیز برسد. این فیلم به تازگی در سینماهای جهان اکران شده اما تماشای آن چه در سینماها و چه در یک روز بارانی در خانه خالی از لطف نخواهد بود. طول فیلم جدید کلینت ایستوود ۱۱۶ دقیقه بوده و با درجه بندی R در سینماها عرضه شده است. تریلر فیلم «The Mule» را در این لینک مشاهده کنید.
نقد فیلم خارجی رو لطفا بیشتر در برنامه کاریتون قرار بدید . حیفه واقعا وقت میزارید برای تحلیل فیلم ایرانی … خود سازنده ها اینقدر برای فیلمشون وقت نمیزارند که شما برای نقد فیلم ایرانی وقت میزارید . بجز چند تا فیلم که خوب هستند بقیه فیلم های سینمایی ایرانی دارن سطح فرهنگی کشور رو با این فیلم ها پایین میارند.
نقد فیلم خارجی رو لطفا بیشتر در برنامه کاریتون قرار بدید . حیفه واقعا وقت میزارید برای تحلیل فیلم ایرانی … خود سازنده ها اینقدر برای فیلمشون وقت نمیزارند که شما برای نقد فیلم ایرانی وقت میزارید . بجز چند تا فیلم که خوب هستند بقیه فیلم های سینمایی ایرانی دارن سطح فرهنگی کشور رو با این فیلم ها پایین میارند.