چندی پیش، در پی حمله سگ به دختری ده ساله در لواسان، اعتراضات مردم در رسانه ها به خصوص شبکه های اجتماعی به خود خواهی حاملان سگ در معابر عمومی و بوستان ها که بعضا حمل سگ با قلاده باز صورت می گیرد، افزایش یافت و در لواسان و فردیس البرز، حمل سگ، ممنوع شد.
مزاحمت برای زنان و اطفال طبق ماده ۶۱۹ قانون تعزیرات دو تا شش ماه حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق دارد.
آیا ترساندن و رهاکردن سگ مصداق آزار نیست؟! ممکن است گفته شود صاحب سگ چنین کاری نکرده، بلکه سگش ایجاد مزاحمت کرده است.
این اظهر من الشمس است که مسئولیت رفتارهای سگی که خریداری و نگهداری میشود، با صاحب آن است و حتی اگر فرض کنیم که او حق داشته سگش را در اماکن عمومی بگرداند، طبق ماده ۴۰ قانون اساسی «هیچکس نمیتواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد».
قوانین حمل سگ در کشورهای مختلف جهان را دراین گفتار بخوانید و نظر خودرا درباره حمل سگ در معابر عمومی در بخش کامنت ارائه کنید.
قوانین حمل سگ در بریتانیا
آخرین تغییرات در قوانین بریتانیا پیرامون نگهداری از سگها به سال ۲۰۱۳ میلادی برمیگردد. این کشور نیز البته قانون دیگری تحت عنوان «رفاه حیوانات» دارد که به نظارت دائمی مقامات محلی بر چگونگی نگهداری، تربیت و آموزش حیوانات مربوط است.
طبق قوانین بریتانیا حیوانات را نمیتوان در خیابانها یا بازار فروخت. بلکه مغازههای مشخصی برای این کار وجود دارد. هر کسی که یک حیوان میخرد، باید پیش از گرفتن حیوان، از شورای محلی مجوز بگیرد، مگر «حیوانات خانگی از نوع بسیار متداول» در صورتی که «وحشی»، «خارجی» یا «دورگه» نباشند.
شورای محلی پیش از اعطای مجوز از اطلاع فرد نسبت به آموزشهای لازم و شرایط مناسب جهت نگهداری حیوان اطمینان حاصل میکند. شورای محلی میتواند هر زمان که بخواهد، مجوز را جویا شود، هر گاه که خلاف آن را ببیند، مجوز را باطل کند و هر آنچه صلاح میداند به شرایط اخذ مجوز اضافه کند.
مراکز تولید سگ باید از مقامات محلی مجوز جداگانهای داشته باشند، مگر اینکه کمتر از ۵ توله در سال تولید کنند. بر مراکز تولید سگ نظارت بیشتری به عمل میآید از جمله اینکه سگها پیش از یک سالگی در کنار جفت قرار نگیرند و اینکه هر سگ ماده در طول عمرش بیش از ۶ توله به دنیا نیاورد (با فاصله حداقل یک ساله میان هر کدام).
شماره تلفنهای مشخصی در سایت دولت بریتانیا اعلام شده است و هر کس خشونتی نسبت به حیوان و نقض رفاهیات آن میبیند باید با آن تماس گرفته و بدون نیاز به اینکه مشخصات شخصی خود را بدهد، هر آنچه مشاهده کرده و میداند اطلاع دهد.
قوانین حمل سگ در فرانسه
قانون مراقبت از حیوانات و سگهای خطرناک در سال ۱۹۹۹ میلادی در فرانسه به تصویب رسید اما از سال ۲۰۰۷ میلادی که یک سگ آمریکایی دختری را در فرانسه به قتل رساند و به فاصله چند ماه یک دختر ۱۰ ساله و یک پسر ۱۹ ماهه طعمه سگهای درنده دیگران شدند، تا همین ابتدای سال جاری میلادی اصلاحات جدیدی بر آن اعمال شده است.
در ماده ۲۱۱ آمده است صاحب یا نگهبانِ «هر حیوانی که احتمال دارد ضرری به انسانها و حیوانات برساند» از سوی شهردار به «بکارگیری تمهیداتی برای جلوگیری از صدمه» فراخوانده میشود و اگر این دستورات «اجرا نشود»، حیوان به محل مناسبی منتقل خواهد شد. هزینههای نگهداری از آن در این مدت از صاحبش دریافت خواهد شد. اگر با گذشت ۸ روز تضمینهای لازم از سوی صاحب سگ عملی نشود، اختیار سگ با شهردار خواهد بود.
قوانین حمل سگ در پادشاهی نروژ
انون نروژ برای کنترل سگ در اماکن عمومی سال ۲۰۰۳ میلای در ۹ فصل و ۳۳ بند تصویب شده و ۲۰۱۵ میلادی آخرین تغییرات را داشته است. در بند سوم از این قانون آمده است «نگهدارنده سگ باید نشان دهد که از صدمهزدن سگ به انسانها، حیوانات، اموال و اشیا جلوگیری میکند و باید مطمئن شود که سگ یا سگهایش هیچ ضرر غیرقابل توجیه به مردم، طبیعت و سایر منافع نخواهد داشت. او باید به ویژه از ایجاد ناامنی توسط سگ برای دیگران پیشگیری کند.»
در بند چهار از این قانون آمده است «سگها تنها زمانی میتوانند بدون قلاده رها شوند که الف) صاحب سگ در کنار آن مراقبت کامل را انجام دهد، ب ) در حصاری که آن را از محل رفت و آمد عمومی جدا میکند، قرار داشته باشد. هر کس که سگ را میگرداند (dog holder)، باید قادر به کنترل آن باشد» و «مطمئن شود که سگ به حمله، پریدن و دنبالکردن افرادی که این کارها آزارشان میدهد، اقدام نمیکند. اگر سگی چنین عادتهایی دارد، باید همواره در محل رفت و آمد عمومی دارای قلاده باشد».
بنابر این در قوانین نروژ، مورد الف در مورد سگهایی که حتی با حرکات خود مردم را آزار میدهند، صدق نمیکند، چه برسد به گازگرفتن! یعنی آنها همه جا باید با مهار و قلاده گردانده شوند. در همین بند باز هم در مورد برخورد سگها با کودکان سختگیری بیشتری شده است و آمده که نه تنها باید قلاده داشته باشند، بلکه تأکید شده که «با مهار به سمت صاحب آن کشیده شده و نگه داشته شوند» تا کودک دور شود زیرا ممکن است کودکان یا والدینشان به اشتباه برای بازی به سگ نزدیک شوند.
در بند ۵، ۶ و ۷ علاوه بر آنچه گفته شد، سختگیریهای بیشتری برای نگهداری از سگ و مراقبت شدید از آن برای پیشگیری از آزار رساندن به دیگران، اشیا و حیوانات اعمال شده است به ویژه در ورودی ساختمانها، امکان مسکونی، مراکز خرید، پارکها، آرامستانها، نزدیک مدارس و مهدکودکها و ورزشگاهها، مسیرهای پیادهروی و اسکی، محل عبور یا نگهداری از حیوانات اهلی و محل چرای گوزن شمالی.
در این قانون (طبق بند ۲۸) برای صاحب سگی که از بند ۴ تا ۷ تخطی کند، تا شش ماه زندان در نظر گرفته میشود، علاوه بر همه جریمههایی که برای حبس و انتقال سگ به پلیس پرداخت کرده ویا هزینهای که بابت صدمه سگ به افراد، حیوانات، اموال و اشیا میپردازد. تأکید شده است که مهم نیست اتفاقی که افتاده «عمداً یا بر اثر بیتوجهی» بوده باشد. همچنین برای کسی که به نحوی اجازه اجرای مفاد این قانون و جلوگیری از ضررهای سگش به انسانها و حیوانات را نمیدهد، قاضی میتواند تا ۶ ماه حبس در نظر گیرد.
مقررات ورود و خروج حیوانات خانگی همراه مسافر در فروگاه های کشور
۱- ارائه اصل گواهی بهداشتی از دامپزشکی دولتی کشور مبدا که بیش از ۷ روز از تاریخ صدور آن نگذشته باشد ( با درج نام صاحب حیوان )
۲- ارائه اصل و کپی شناسنامه حیوان با درج مشخصات کامل آن و کلیه واکسنهای تلقیح شده بخصوص واکسن هاری (با درج نام صاحب حیوان)
۳- ارائه اصل و کپی صفحه اول پاسپورت صاحب حیوان
۴- دارا بودن میکروچیپ (در مورد پرندگان حلقه پا)
۵- تعداد حیوانات خانگی همراه مسافر جهت ورود {سگ و گربه از هر گونه ۲ قلاده (حداکثر ۴ قلاده) پرنده از هر گونه ۲ قطعه (حداکثر ۱۰ قطعه)}
۶- ورود وخروج حیوانات غیراهلی و گونه های خاص (CITIS) مستلزم ارایه تاییدیه از سازمان محیط زیست میباشد.
۷- خروج حیوان بصورت باربری (CARGO) مستلزم هماهنگی با کشور مقصد بوده و مسئولیت هر گونه عواقب وخسارت ناشی از عدم هماهنگی بعهده صاحب حیوان است.
۸- ورود حیوان بصورت باربری (CARGO) ممنوع است.
۹- ورود و خروج خزندگان و ابزیان همراه مسافر ممنوع است.
ممنون، بابت شفاف سازی، جالبه که وقتی متن های به این شفافیت و قانون ها به ریز اومده کمتر کسی میاد بخونه و نظر بده. ولی بقیه جاها همه صاحب نظر هستند، واقعا این سگها یکم دغدغه شده بودن برای بچه های من،
مسخره!
شاید شاید شاید سگ گردانی معضل باشد. البته بی فرهنگی معضل بزرگتری است. ولی کمکاری از دولت است! سگ ها را خدا نیافریده! که حالا شهرداری های عوضی میان سگ کشی راه میندازند! در کشور های دیگر، علاوه بر سختگیری ها، فوانین محکمی هم برای آزار ندادن حیوانات دارند. کاری که در کشور ما، اکثر حرامزاده ها با سگ ها میکنند! به بهانه نجاست! یکی با ماشین میکشه! شهرداری با تیر میزنه! یکی لگد میزنه! اینا هم خدا آفریده.