با بیماری های شایع در باشگاه های ورزشی آشنا شوید

با بیماری های شایع در باشگاه های ورزشی آشنا شوید

حفظ سلامت، زیبایی و نشاط روحی، فواید بی نظیر ورزش و فعالیت بدنی هستند. با وجود آنکه محل ورزش کردن چندان اهمیتی ندارد، اما بسیاری از افراد رفتن به باشگاه را ترجیح می دهند. گرچه ما برای برخوردار شدن از فواید فراوان ورزش به باشگاه می رویم، اما همین باشگاه می تواند به محلی برای رشد و تکثیر باکتری ها و در نتیجه بیمار شدن ما تبدیل شود. در ادامه با شایع ترین بیماری ها در باشگاه های ورزشی آشنا خواهیم شد.

بیماری های شایع باشگاه های ورزشی

۱- فولیکولیت

فولیکولیت به التهاب فولیکول های موهای بدن اطلاق می شود که ممکن است بر اثر عرق و گرما (عرق سوز شدن)، باکتری ها، قارچ ها و عواملی دیگر به وجود آید.

در مواردی که عرق سوز شدن عامل فولیکولیت است، فشار ناشی از لباس ها می تواند باعث مسدود شدن فولیکول های مو شود. فولیکولیت باکتریایی و قارچی هم می تواند از طریق حوله و لیف اشتراکی منتقل شود.

نشانه ها: برآمدگی های قرمز رنگ و گاهی دردناک در اطراف فولیکول های مو. این برآمدگی ها ممکن است چرکی یا فاقد چرک باشند.

پیشگیری: اگر زیاد عرق می کنید، از لباس هایی استفاده کنید که رطوبت بدن را به خود جذب می کنند. علاوه بر این، در هنگام حمام کردن، بدن خود را به خوبی بشویید و با حوله کاملا خشک کنید. استفاده از صابون ها یا شامپوهای بدن آنتی باکتریال کمک می کند باکتری های مضر روی پوست به حداقل برسند.

۲- کرم حلقوی

کرم حلقوی یک عفونت پوستی رایج است که در اثر انواع مختلفی از قارچ ها به وجود می آید. البته پای هیچ کرمی درمیان نیست و این نامگذاری به خاطر شکل ضایعات پوستی ناشی از این عفونت است. این عفونت می تواند از طریق تماس پوست به پوست، حوله های آلوده، کف خیس حمام های باشگاه و هر سطح آلوده ای منتقل شود.

نشانه ها: قرمز و برآمده شدن بخش هایی از پوست که دور آن پوسته پوسته شده. این عفونت بیشتر در قسمت قفسه ی سینه، کفل و ران دیده می شود. اما در حقیقت این ضایعات پوستی در هر جایی از بدن می توانند به وجود بیایند.

پیشگیری: قبل از نشستن روی صندلی ها و دستگاه های ورزشی باشگاه آن ها را تمیز کنید.

در صورت بروز ضایعه ی پوستی، در مراحل اولیه به آن بی توجه نباشید چون می تواند به راحتی به بقیه ی قسمت های بدن گسترش پیدا کند. بنابراین هر چه زودتر به پزشک مراجعه  کنید.

۳- خارش ژوک

خارش ژوک نوعی عفونت قارچی ناحیه ی کشاله ی ران است. این عفونت مخصوص مردان نیست و می تواند در زنان هم به وجود بیاید (اغلب در زیر خط سینه بندهای زنانه)، با این حال، خارش ژوک، به خاطر رطوبت و ساییدگی در ناحیه ی کشاله ی ران مردان، بیشتر، آن ها را درگیر می کند.

نشانه ها: اولین نشانه ی این عفونت، خارش است. بعد از آن، یک ضایعه ی پوستی به رنگ صورتی کمرنگ یا قرمز به وجود می آید که معمولاً حاشیه ی بیرونی آن پوسته پوسته می شود.

پیشگیری: بعد از ورزش، بالافاصله دوش بگیرید و از لباس های زیری استفاده کنید که رطوبت را به خود جذب می کنند.

۴- بیماری پای ورزشکاران

بیماری پای ورزشکاران، نوعی عفونت قارچی در ناحیه ی پا است که می تواند از طریق تماس پوست به پوست، کف خیس حمام باشگاه و استخرها منتقل شود.

نشانه ها: خارش شایع ترین نشانه ی این عفونت است. علاوه بر این، یک ضایعه ی پوستی قرمز رنگ و برآمده به صورت پوسته پوسته (بسیار شبیه به عفونت کرم حلقوی) به وجود می آید. این عفونت بیشتر کناره های پاها و بین انگشتان پا را درگیر می کند.

پیشگیری: در محیط باشگاه هرگز پابرهنه نباشید و همیشه کفش یا دمپایی به پا داشته باشید. چون باید پاهایتان را از هر گونه تماسی با زمین دور نگه دارید. خشک نگه داشتن پاها هم بسیار مهم است. اگر به طور طبیعی، به ویژه در قسمت پاها، زیاد عرق می کنید، قبل و بعد از ورزش کردن، انگشت های پاهایتان را به پودر ضد قارچ آغشته کنید. این کار احتمال ابتلا به این عفونت را به حداقل می رساند.

۵- شپش

این مشکل در اثر آلوده شدن سر، کشاله ی ران یا بدن به حشره ی بدون بالی به نام شپش به وجود می آید. دقت داشته باشید که شپش می تواند هر یک از قسمت های پرموی بدن از جمله قفسه ی سینه، زیر بغل، ابروها، مژه ها و ریش را آلوده کند. شپش تنها از راه تماس مستقیم منتقل می شود. تماس با موها، شانه ی سر، کلاه، حوله و لباس های شخص آلوده، شما را هم آلوده می کنند.

نشانه ها: خارش شدید، شایع ترین نشانه ی آلودگی شپش است.

پیشگیری و درمان:  صندلی ها و دستگاه های ورزشی باشگاه را قبل از نشستن و تماس، با دستمال های بهداشتی تمیز کنید. از کلاه، حوله و شانه به صورت مشترک استفاده نکنید. اگر در باشگاه موهایتان را شانه می کنید، شانه ی خود را در یک کیسه ی پلاستیکی زیپ دار نگه دارید. این کار باعث می شود در صورت راه پیدا کردن شپش ها به ساک باشگاه تان، شانه ی شما از آلودگی آن محفوظ بماند.

۶- زگیل کف پا

زگیل کف پا نوعی عفونت در ناحیه ی پا است که در اثر آلوده شدن به ویروس پاپیلوم انسانی (اچ پی وی) به وجود می آید.

نشانه ها: ایجاد برآمدگی هایی روی پاها شبیه به گل کلم که می تواند با نقاط سیاه رنگی درون آن ها همراه باشد. این نقاط سیاه رنگ در حقیقت رگ های خونی کوچکی هستند که ویروس برای تغذیه ی خود، از سیستم گردش خون بدن ربوده است.

۷- زگیل آبکی

زگیل آبکی یا مولوسکوم عفونی، نوعی عفونت پوستی است که در اثر ویروس آبله به وجود می آید. این عفونت از طریق تماس پوست به پوست، استخرها، حوله های آلوده و رابطه ی جنسی منتقل می شود.

نشانه ها: برآمدگی های کوچک و گرد و به رنگ صورتی یا رنگ پوست. این برآمدگی ها ممکن است با جوش اشتباه گرفته شوند و با فشار دادن آن ها، یک ترشح سفید و سفت از آن ها خارج می شود. اما دقت داشته باشید که این ترشحات سفید رنگ در حقیقت مسری ترین قسمت این ضایعه ی پوستی ویروسی هستند و ممکن است بقیه ی قسمت های بدن تان را هم آلوده کنید.

۸- استافیلوکوک اورئوس

استافیلوکوک اورئوس نوعی باکتری است که در بیشتر افراد به عنوان بخشی از جمعیت باکتریایی طبیعی بدن، روی پوست و در دستگاه تنفسی (بینی، دهان، حلق و ریه ها) آن ها وجود دارد.

نشانه ها: این باکتری در صورت ورود به بدن می تواند تأثیرات فیزیکی بسیار ناخوشایندی بگذارد. باکتری استافیلوکوک اورئوس ممکن است باعث دمل، زرد زخم یا فولیکولیت شود و همچنین ممکن است به صورت یک برآمدگی گرم و دردناک یا بسته شدن فولیکول های مو بروز پیدا کند. این باکتری همچنین می تواند منجر به تب، احساس خستگی و لرز کردن شود.

پیشگیری: وسایل و تجهیزات ورزشی خود را با مایعات استرلیزه کننده ای مثل الکل، تمیز کنید.

۹- استرپتوکوک پیوژنز

تقریباً همه ی موارد عفونت های پوست و بافت نرم بدن، در اثر باکتری های استافیلوکوک یا استرپتوکوک به وجود می آیند. اما باکتری استرپتوکوک پیوژنز، عامل اصلی عفونتی به نام سلولیت (عفونت بافت) است. سلولیت نوعی عفونت پوستی دردناک است که معمولاً از یک بریدگی یا شکاف در پوست شروع می شود.

نشانه ها: این عفونت باعث متورم شدن، گرم شدن، تاول زدن و دردناک شدن پوست در محدوده ی عفونت می شود. یک نشانه ی احتمالی دیگر، تبی است که به سرعت شدت می گیرد. ابتلا به بیماری های پوستی ای مثل خارش ژوکه یا کرم حلقوی که پیش از این به آن ها اشاره شد، می تواند شما را در برابر این باکتری آسیب پذیرتر کند. دیگر عواملی که احتمال ابتلا به این باکتری را در شما بالا می برد عبارتند از: ضعیف بودن سیستم گردش خون، داشتن سابقه ی عفونت در گذشته، یا سازش پذیری سیستم ایمنی بدن که می تواند در اثر بیماری هایی مثل دیابت، سرطان و بیماری های خودایمنی باشد.

۱۰- قارچ ناخن پا

شایع ترین علت بروز قارچ ناخن پا، اونیکومایکوزیس زیر ناخنی دیستال، یعنی همان قارچ عامل بیماری پای ورزشکاران است. مانند بیماری پای ورزشکاران، قارچ ناخن پا از کف اتاق های رختکن و سطح خیس نزدیک استخرها منتقل می شود.

نشانه ها: این عفونت باعث تغییر در بافت ناخن های پا می شود. در اثر آن، ناخن ها ممکن است کلفت و زرد رنگ شوند و همچنین بافت آن ها حالت تکه تکه پیدا کند.

منبع: rd
بدون نظر

ورود