شکار پیشوا؛ اسناد و مدارک در مورد خودکشی یا فرار «آدولف هیتلر» چه می گویند؟

از فرار با زیردریایی تا زندگی مخفیانه در پاتاگونیا

سروان پیتر بوگمارت در حالی که در بلوار بسیار عریض هوهنزولرنادام در برلین ایستاده بود سه موتور قدرتمند هواپیمای Junkers 52 خود را روشن کرد. خیابان پر از آوار، تانک ها و کامیون های در حال سوختن، سوراخ های خمپاره و جنازه بود. ساعت ۳ صبح روز ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ در غرب برلین، بهترین زمان و مکان برای رساندن یک مسافر به مرز دانمارک نبود. اما بوگمارت دستور داشت این کار را بکند. علاوه بر این که وی یکی از اعضای وفادار نیروی هوایی لوفت وافه بود، سروان اس اس نیز به شمار می رفت که وفاداری او به حزب نازی را تایید می کرد. بوگمارت در حالی که گروهی از مردان و زنان دارای کلاهخود از سه تانک بیرون آمدند از درون کابین خود نگاهی به آن ها انداخت.

صدای ترسناک توپخانه سنگین ارتش سرخ که در حال تسخیر شهر بود در فاصله ای نزدیک به گوش می رسید. گروه به سرعت سوار هواپیما شده و به محض اینکه درها بسته شدند بوگمارت پرواز کرد. بعد از نزدیک به ۲۰ دقیقه پرواز، هواپیما در ارتفاع ۱۰.۰۰۰ پایی ثابت شد. اگر چه آن ها اکنون از آتش روی زمین دز امان بودند اما ممکن بود که هواپیماهای متفقین که در شب پرواز می کردند مزاحم شان شوند. با این وجود، مسافران آن قدر احساس امنیت می کردند که کلاهخودهایشان را برداشتند. تنها در آن زمان بود که هویت رهبر گروه مشخص شد، او آدولف هیتلر بود. بوگمارت دستپاچه شده بود اما همزمان خود را مشمول یک افتخار بزرگ می دانست و خوشحال بود.کمک او به پیشوا برای فرار نشان دهنده این بود که رایش سوم نمی میرد.

اما ادعاها در مورد این که آدولف هیتلر در سنگرهای زیرزمینی برلین خودکشی نکرده و موفق به فرار شده است از این نیز فراتر می روند. تخیلاتی شبیه آن چه که در ابتدای متن خواندید که از کتاب مشهور «گرگ خاکستری: فرار آدولف هیتلر» (Grey Wolf: The Escape Of Adolf Hitler) گرفته شده مورد قبول میلیون ها نفر در سراسر جهان قرار گرفته است. البته کتاب ها و سریال های تلویزیونی متعددی وجود دارند که از زنده ماندن هیتلر پس از سقوط برلین به عنوان یک واقعیت تاریخی یاد می کنند؛ مانند «هیتلر در آرژانتین: واقعیت مستند فرار هیتلر از برلین» (Hitler In Argentina: The Documented Truth Of Hitler’s Escape From Berlin) و سریال پرهزینه و موفق «شکار هیتلر» (Hunting Hitler) از شبکه هیستوری.

این مجموعه تلویزیونی شبه مستند که سه فصل ادامه داشت به تلاش های یک تیم تحقیقاتی متشکل از یک افسر سابق سازمان سیا، یک بازرس جنایات جنگی و حتی جیمز هالند، تاریخ نگار جنگ جهانی دوم بود و جای تعجب نداشت که گفته ها و ادعاهای آنان بر مخاطبان تاثیرگذار بوده و آن ها را به فرار هیتلر از برلین باورمند می ساخت. داستان های متفاوتی از ماجرای فرار هیتلر وجود دارد اما اکثر آن ها می گویند که وی با هواپیما از برلین فرار کرده، با زیردریایی های یوبوت از عرض اقیانوس اطلس گذشته، به آرژانتین رسیده و باقی عمر خود را همرا اوا براون، همسر و معشوقه اش، در پاتاگونیا، جنوبی ترین نقطه این کشور، در خفا گذرانده است.

این داستان به وضوح هر انسانی را تحت تاثیر قرار می دهد و بسیاری بر این باورند که ماجرای معجزه وار فرار هیتلر از برلین در واقعیتی قابل توجه ریشه دارد. اما بسیاری دیگر نیز این تئوری های افسانه ای را رد کرده و می گویند که هیتلر در سنگرهای بتونی زیر شهر برلین همراه با اوا براون خودکشی کرده است و کتاب جدیدی نوشته لوک دالی گرووز نیز تمامی این داستان پردازی ها را نفی می کند. دالی گرووز با استناد به صدها سند محرمانه از سرویس های امنیتی بریتانیا و ایالات متحده اثبات کرده که آدولف هیتلر در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در سنگرش خودکشی کرده است و داستان فرار او و زندگی در آرژانتین توهمی بیش نیست.

سخت است جایی بدتر از شهری که به تلی از خاکستر و جنازه تبدیل شده بود را برای تحقیق در مورد یک مرگ پیدا کرد اما این همان چالشی بود که متفقین در تابستان ۱۹۴۵ پیش روی خود داشتند تا ثابت کنند که هیتلر خودکشی کرده است. با سقوط برلین بدست ارتش سرخ شوروی، روس ها اول از همه شروع به بررسی ماجرا کردند و این آن ها بودند که باقیمانده دو جنازه سوخته را در باغ های کاخ صدراعظمی رایش سوم پیدا کردند. کالبدشکافی انجام شد که نشان می داد یکی از اجساد به یک مرد بین ۵۰ تا ۶۰ ساله و دیگری به یک زن بین ۳۰ تا ۴۰ ساله تعلق دارد. چیزی که در مورد جنازه مرد سوخته جلب توجه می کرد مقدار زیاد ترمیم های دندانپزشکی بود که روی دندان های او صورت گرفته بود، از جمله پر شدگی ها، دندان های مصنوعی و ترمیم هایی بسیار منحصربفرد و دقیق که در یکی از موارد شامل یک پل دندانی به شکل تلفن بود.

روس ها می دانستند که کلید شناسایی باقیمانده های این جسد در گرو شناسایی و دستگیری دندانپزشکان هیتلر است و وقتی که آن ها موفق به این کار شدند، به این نتیجه رسیدند که نه تنها باقیمانده دندان ها و فک جنازه با سوابق دندانپزشکی هیتلر همخوانی دارد بلکه عکس های گرفته شده توسط اشعه ایکس نیز این مطابقت را تایید می کند. بدین ترتیب شواهد و مدارک نشان می داد که آدولف هیتلر بدون هیچ چون و چرایی مرده است. البته اگر به اسامی دندانپزشکان هیتلر و دستیارانش در کتابی مانند «گرگ خاکستری» نگاه کنید هیچ نشانی از این یافته ها نخواهید یافت زیرا برای تئوری توطئه سازان سخت بوده که توضیح دهند هیتلر چگونه بدون دندان ها و فک پایین خود فرار کرده است!

نقشه موذیانه استالین

البته روس ها در این زمینه کمک زیادی به این تئوریسین ها کرده اند زیرا آن ها برای سال های متوالی پس از پایان جنگ جهانی دوم این اسناد و مدارک را پیش خود نگه داشته و از افشای آن ها خودداری کردند. استالین، درست مانند جانشین امروزی اش در کرملین، قصد داشت با طرح این ادعا که آمریکایی های یا بریتانیایی ها به هیتلر پناه داده اند در میان غربی ها اختلاف و دعوا راه بیندازد. از این رو وی دستور داد که خبرهایی جعلی را انتشار دهند و خیلی زود روزنامه های سراسر دنیا این خبر را مخابره کردند که هیتلر موفق به فرار شده است. در ادامه این ادعاها، گزارش هایی از موارد متعدد رویت شدن پیشوای سابق مخابره شد که مشهورترین آن ها این بود که او در قامت یک راهب خود را مخفی کرده یا اینکه در یکی از شهرهای نیویورک، واشنگتن دی سی یا شارلوتسوایل در ایالات متحده زندگی می کند یا اینکه او را در حال سوار شدن به یک زیردریایی در جزایر قناری رویت کرده اند.

بسیاری از این گزارش ها به طور مستقیم به اطلاع سازمان های اطلاعاتی متفقین مانند اف بی آی رسیده و امروز نیز بسیاری از این اسناد که در گذشته طبقه بندی شده بودند در دسترس عموم قرار گرفته اند. طبیعتاً این اسناد برای کسانی که ادعا می کردند هیتلر فرار کرده و زنده است، یک گنج بزرگ بود زیرا به ادعای خودشان هزاران «سرنخ» از زنده بودند هیتلر را در این اسناد یافته بودند. اما همانطور که دالی گرووز می گوید، چیزی که این مدعیان نادیده می گیرند آن بخش از اسناد است که می گویند هر بار این ادعاها مبنی بر رویت شدن هیتلر مورد بررسی قرار گرفته اند مشخص شده که دروغ یا شایعه ای بیش نبوده اند.

راز جاسوس بریتانیایی

به منظور جلوگیری از انتشار بیشتر اخبار جعلیو ناکام گذاشتن دروغ های اطلاعاتی شوروی، بریتانیا تصمیم گرفت که تیمی برای بررسی این ماجرا تشکیل دهد. در آن زمان اما روس ها از دسترسی تیم تحقیق بریتانیایی به گزارش های کالبدشکافی و اسناد دندانپزشکی جلوگیری کردند. بدین ترتیب یک تاریخ شناس به نام هیو ترور-روپر مجبور شد نقش کارآگاه را برای بررسی این ماجرا بازی کند. نتایجی که تنها در عرض چند هفته توسط ترور-روپر بدست آمد شگفت انگیز بود زیرا او توانست با بسیاری از کسانی که در روزهای آخر زندگی هیتلر در سنگر زیرزمینی اش در برلین او را دیده بودند مصاحبه کند. نتیجه سخنان تمام آن ها به شکلی غیرقابل انکار این بود که آدولف هیتلر و اوا براون خودکشی کرده و جنازه آن ها در باغ کاخ صدراعظمی آلمان سوزانده شده است. اگر چه ترور-روپر متوجه تفاوت هایی در جزییات ادعاهای این شاهدان شد اما این تفاوت های کوچک نشان می داد که ادعاهای آنان یک توطئه و داستان از پیش طراحی شده نیست.

اما بسیاری از تئوری توطئه سازان بار دیگر این ادعاها را رد کرده و گفتند وی برای بررسی این ماجرا استخدام نشده بوده و اظهارات وی در مورد خودکشی هیتلر که بعدها در یک کتاب پرفروش به چاپ رسید قابل اعتماد نیست. اما این ادعاها نیز بدون پایه و اساس به نظر می رسند زیرا در آن دوران نمی شد کسی بهتر از این تاریخ شناس را برای این کار استخدام کرد زیرا وی یک افسر بسیار کارکشته سازمان MI6 بود که به خوبی با زبان آلمانی آشنایی داشت، از کارشناسان شناخته شده در مورد سرویس امنیتی ارتش آلمان با نام «Abwehr » بوده و حتی یکبار که در هنگام بمباران های شهرهای بریتانیا در دستشویی بود توانست یکی از رمزنگاری های این سرویس امنیتی را کشف کند. ترور-روپر از هر لحاظی برای این ماموریت مناسب بود و هر کسی که گزارش های او را خوانده باشد تحت تاثیر اظهارات او قرار خواهد گرفت.

مردی که پیشوا را در آتش دید

از میان افراد زیادی که توسط ترور-روپر مورد مصاحبه قرار گرفتند، یکی از نگهبانان سنگر زیرزمینی هیتلر به نام هرمان کارناو بود که ادعا می کرد جسد آدولف هیتلر و اوا براون را دو متر دورتر از خروجی اضطراری سنگر دیده است. دالی-گرووز در کتاب خود نقشه ای که توسط این نگهبان ترسیم شده را آورده که برای اولین بار منتشر می شود و محل دفن جنازه های پیشوا و معشوقه اش را نشان می دهد. این نقشه با اعترافات دیگر شاهدان و اسنادی که تنها می توان آن ها را در اسناد سری شوروی یافت مطابقت دارد.

شاهد خاموش با آخرین جواب

تئوری توطئه سازان این بار نیز جوابی دارند و آن این که جنازه هایی که سوزانده و در باغ کاخ صدراعظم دفن شده اند در واقع جنازه بدل های هیتلر و براون بوده اند اما شواهد کالبدشکافی این ادعا را نیز ناکام می گذارد. اسناد و بررسی های علمی متعدد که جدیدترین آن ها یک سال پیش منتشر شد ثابت می کنند که باقیمانده دندان هایی که اکنون در مسکو نگهداری می شوند متعلق به هیتلر هستند. اما حتی بدون این اسناد و شواهد علمی و تجربی نیز گفته های شاهدان و گزارش های سرویس های امنیتی جای شک باقی نمی گذارد که هیتلر در همان روزهای آخر جنگ جهانی دوم در سنگر زیرزمینی اش خودکشی کرده است. بدین ترتیب به جای این که گفت باید ثابت شود هیتلر خودکشی کرده، از تئوری توطئه سازان باید خواست که شواهد خود در مورد خودکشی نکردن هیتلر را ارائه کنند.