جدال مدیر جوان شبکه ۳ و «عادل»، به نفع «علی فروغی» تمام شد

خط پایان «برنامه ۹۰» پس از ۲۲ سال

برنامه ۹۰ باز هم پخش نشد. علی فروغی ۳۱ ساله از تهران، دانش آموخته حقوق از دانشگاه امام صادق، فرزند باجناق دکتر غلامعلی حدادعادل، اردیبهشت ۹۷ به ریاست شبکه ۳، پر مخاطب ترین شبکه رسانه ملی منصوب و جایگزین پورمحمدی شد. این جوان که سابق فعالیت در رادیو و بسیج سازمان را در کارنامه داشت، طوفانی در شبکه ۳ به راه انداخت و تقابلش با عادل خان فردوسی پور در بیست و یکمین سالگرد پخش برنامه فوتبالی ۹۰، علنی شد. در تاریخ تلویزیون ایران، هیچ برنامه ای به پر بینندگی و تاثیرگذاری ۹۰ فردوسی پور ساخته نشده است و بیننده‌هایش فقط جامعه هواداران فوتبال نیستند.

عدم پخش ۲ برنامه ۹۰ در نیمه دوم سال ۹۷، تقابل عادل و علی آقا را علنی کرد تا این‌که در جشنواره لاکچری جام جم در اسفند ماه نود و هفت، فردوسی پور از یک تریبون ملی در یک برنامه پخش مستقیم استفاده کرد و بدون ذکر نام از مدیر جوان، از سختی هایی که در سال نود و هفت تحمل کرده است، گفت و روایتی کوتاه از مشکلات را بیان کرد که در ویدیوی زیر مشاهده می کنید.

دیشب، قرار بود آخرین برنامه ۹۰ ساعت ۲۲:۳۰ از شبکه ۳ سیما پخش شود. فردوسی پور قبلا گفته بود که گلچین لیگ برتر با اتفاقات ریز و درشت جالب و حضور مهمانان مختلف را در آخرین برنامه ۹۰ در سال ۹۷ شاهد خواهیم بود. اما بدون اطلاع قبلی، ۹۰ از کنداکتور پخش شبکه ۳ خارج شد تا دیشب، میلیون ها ببینده این برنامه، به جای ۹۰، یک فیلم بالای ۱۲ سال معمولی را شاهد باشند!

ارزش برند «۹۰» چقدر است؟

ارزش برند ۹۰ چقدر است؟ برنامه ای با میلیون ها بیننده دائمی! بینندگان که برای برنامه هزینه میکنند و میلیون را میدهند! قابلیت اسپانسرینگ قوی دارد. از رویکرد اقتصادی، عدم حضور فردوسی پور در ۹۰، میتواند همان بلایی را سر ۹۰ بیاورد که عدم حضور جرمی‌کلارکسن بر برنامه «تخت گاز»! چرا تصمیماتمان مبنای اقتصادی ندارد !؟

فردوسی پور است که به برنامه نود فکر و ارزش داده است همانند فرید زکریا که به برنامه «GPS» شبکه خبری جنگ محور CNN شخصیت داده است! البته فرصتی که به فردوسی پور در سالیان گذشته داده شده نیز بسیار زیبا توسط ایشان استفاده شده است. برند شخص فردوسی پور پتانسیل تولید میلیاردها تومان سرمایه را دارد و خواهد داشت چون مبتنی بر صداقت بنا شده است!

در صورت حذف فردوسی پور از ۹۰ باید به روشنی در خصوص کاهش ارزش این برنامه شفاف سازی شود تا دلایل این تغییرات و نتیجه ان برای مالیات دهندگان روشن شود تا بدانند هزاران میلیارد بودجه اختصاصی چگونه با تصمیمات مدیران ان سازمان هزینه میشود و ریسک تصمیم هایشان چه تاثیری بر ارزش برنامه ها و سازمانهایشان دارد.
پیشنهاد میکنم بیلان مالی برنامه نود به صورت اختصاصی در قالب ترازنامه و سود زیانی ارایه شود و بعد از تغییرات نیز به صورت سالیانه منتشر گردد!

انتظارات راهبردی از رسانه ملی

اوج هوشمندی و خلاقیت رسانه ملی در حذف استعدادها را میتوان در این اقدام تماشا کرد. حذف چهره‌هایی که رسانه ملی برای معروف شدنشان صدها میلیارد تومان خرج کرده است و سال ها صبر کرده است، به یک باره به دلیل تفاوت ایدئولوژی و احساسات جوانی بدون مشاور قوی، کاریزمایی چون عادل، از شبکه ۳ حذف موقت می شود.

رییس رسانه ملی، دیروز گفته بود که عادل فردوسی پور از شبکه ۳ حذف نمی شود و می ماند. گویا قرار است از عادل در شبکه ۳ یا شبکه ورزش در قالب دیگر برنامه ها استفاده شود و اجرای ۹۰ به فرد دیگری سپرده شود. ناگفته پیداست که ۹۰ یعنی عادل و عادل یعنی ۹۰ و بیننده ای که ۲۲ سال با این برنامه و سیرتحولاتش به روایت شیرین و جذاب عادل عادت کرده است، حتی اگر مارادونا، پله و لیونل مسی، به زبان فارسی، مجری گری ۹۰ را بر  عهده بگیرند، حتما اکثریت مخاطبان را از دست خواهند داد.

رسانه ملی در آستانه سال ۹۸، باید در سیاستگذاری ها و استراتژی های بلند مدت خود برای عصر جدید و نسل جدید، دوباره تجدید نظر کند. اصرار دهه شصتی رسانه ملی به تداوم سیاست های سنتی ضربتی غیر کارشناسی در آستانه ایران عصر ۱۴۰۰ با وجود افزایش حق انتخاب‌های بیننده تلویزیونی، جز فراری دادن مخاطبی که تنها دلخوشی و اعتمادش به رسانه ملی، برنامه های ورزشی و بعضا مذهبی (با تماشای چهره های تکراری است)، فرجام دیگری نخواهد داشت.

خلاء برنامه ریزی راهبردی و نیازسنجی اثربخش و حرفه ای مخاطبان، سال به سال در رسانه ملی عیان می شود و ما شاهد خلاقیتی در عرصه برنامه سازی و برنامه ریزی در شبکه ها نیستیم. «عصرجدید»، مصداق آشکار عدم نوآوری در عرصه برنامه سازی در رسانه ملی، ۴۰ سال پس از انقلاب اسلامی است. «دورهمی»، «کودک شو» و بسیاری از برنامه های دیگر که کپی نمونه‌های موفق خارجی هستند، در واقع تلاش رسانه ملی برای نگهداشتن مخاطب به بهای سنگین است. بهایی که با شعار دانشگاه صدا و سیما، فاصله بسیار دارد.

علی آقا فروغی، اصل اول در مدیریت را که صبوری و نگاه استراتژیک است نباید فراموش کند. ایرانی ها، ملتی کم تحمل هستند. سطح خودمداری و تحمل در ایرانیان به خصوص نسل جدید، به هر دلیلی، بسیار افت کرده است و این را در رفتار سازمانی کاسب و بقال تا مدیران جوان، شاهد هستیم. دخالت دادن فاکتور احساسات در مختصات برنامه ریزی، یک اشتباه راهبردی نابخشودنی است. مخالفتی با حضور «فروغی ها» در رسانه ملی نیست. جوان ها باید باشند. اما جوان گرایی، باید در راستای حفظ منافع راهبردی، تضارب آرا و ایده‌ها و در راستای ماموریت های سازمانی بلند مدت باشد. از رسانه ملی انتظار می رود که به آرمان‌های «سازمان یادگیرنده»، متعهد بماند.

#عادل_ حذف_ شدنی _نیست