گرچه اغلب افراد مبتلا به اختلال نعوظ درمان می شوند و به همین دلیل این اختلال، درمان پذیرترین بیماری جنسی به شمار می رود، اما هنوز هم بسیاری از افراد آن را بیماری سختی می دانند. بعضی هم تصور می کنند فقط افراد مسن دچار این اختلال می شوند و این بیماری به راحتی و با خوردن یک قرص درمان می شود. در ادامه می خواهیم با این اختلال و باورهای غلطی که در مورد آن وجود دارد بیشتر آشنا شویم. احتمالاً جواب همه ی سؤال هایی که ذهن تان را مشغول کرده اند در این مطلب پیدا خواهید کرد.
اختلال نعوظ دقیقاً چیست؟
اختلال نعوظ به ناتوانی در رسیدن به حالت نعوظ یا حفظ آن اطلاق می شود. عدم توانایی در حفظ حالت نعوظ آلت تناسلی می تواند فرآیند دخول را مختل یا از لذت رابطه ی جنسی کم کند. این اختلال همچنین باعث کاهش اعتماد به نفس می شود و حتی ممکن است رابطه ی عاشقانه ی زوجین را تحت تأثیر قرار دهد.
نعوظ یک فرآیند فیزیولوژیک است که در نتیجه ی افزایش گردش خون در سرخرگ های آلت تناسلی مردان رخ می دهد. اختلال نعوظ ممکن است در اثر مختل شدن گردش خون در آلت تناسلی رخ دهد، که در نتیجه، رسیدن به حالت نعوظ یا حفظ آن برای انجام رابطه ی جنسی را دشوار می شود.
اما باید دقت داشته باشید که اختلال نعوظ با مشکلاتی که گاهی هنگام برقراری رابطه ی جنسی رخ می دهند متفاوت است. در مجموع، این مشکلات را زمانی می توان ناشی از اختلال نعوظ دانست که در اغلب اوقات رخ دهند و نه فقط گاهی.
اصطلاح پزشکی «اختلال نعوظ» در مورد مردانی استفاده می شود که در اغلب موارد، در رسیدن به حالت نعوظ یا حفظ آن با مشکل رو به رو هستند. گرچه این اختلال می تواند تأثیری منفی بر روی نزدیکی جنسی زوجین بگذارد، اما در عین حال می تواند نشانه ی یک بیماری مهم و جدی دیگر هم باشد.
ممکن است کسی «به صورت جزئی» به اختلال نعوظ دچار باشد؟
اختلال نعوظ درجات مختلفی دارد و همه ی مردان مبتلا به آن، علائم یکسانی ندارند.
گرچه بعضی مردان دچار اختلال نعوظ شدید می شوند و از دستیابی به نعوظ کافی برای انجام دخول هنگام برقراری رابطه ی جنسی ناتوان هستند، اما بسیاری از مردان هم هستند که به درجات متوسط تا پایینی از این اختلال مبتلا می شوند. بعضی مردان ممکن است به صورت متناوب در رسیدن به حالت نعوظ دچار مشکل شوند و بعضی دیگر هم ممکن است آلت تناسلی آن ها نسبت به گذشته، هنگام نعوظ کمتر سفت شود یا در حفظ حالت نعوظ دچار مشکل شوند.
از کجا بفهمیم که به اختلال نعوظ دچار هستیم؟
گرچه بسیاری از مردان خود می توانند با توجه به شرایط عادی ای که قبلاً در هنگام برقراری رابطه ی جنسی داشتند، به مشکلاتی که در رابطه با نعوظ آلت خود دچار شده اند پی ببرند، اما پزشکان هم با توجه شاخص بین المللی عملکرد نعوظ (Sexual Health Inventory for Men) می توانند میزان اختلال نعوظ را در مردان بسنجند. اگر مردی با توجه به این شاخص، نمره ی کمتر از ۷ دریافت کند، یعنی به اختلال نعوظ شدید دچار است، اما نمره ی بین ۱۷ تا ۲۱ به معنای اختلال نعوظ متوسط است.
اختلال نعوظ یکی از معدود بیماری هایی است که خود بیمار آن را تشخیص می دهد. اگر مردی احساس کند که نعوظ آلت تناسلی او به خوبی گذشته یا به قدری که مایل است نیست، خود به اختلال نعوظش پی می برد.
شایع ترین دلایل بروز اختلال نعوظ چه هستند؟
هنگامی که تحریک جنسی رخ می دهد، مغز شروع به فرستادن سیگنال هایی به گیرنده های عصبی درون بدن می کند که این مسأله باعث می شود خون بیشتری به سمت آلت تناسلی مرد جریان پیدا کند. نتیجه، به وجود آمدن فشاری است که برای سفت شدن آلت تناسلی یا نعوظ آن ضروری است. آلت تناسلی تا زمانی که انزال رخ دهد یا تحریک جنسی به پایان برسد، سفت باقی می ماند. در بسیاری از موارد، مشکلاتی که در گردش یا جریان خون به وجود می آیند، عامل اصلی اختلالات نعوظ هستند.
بالا بودن فشار خون باعث می شود سرخرگ هایی که خون را به آلت تناسلی مرد می رسانند نتوانند آنطور که باید، منبسط شوند. این مسأله باعث می شود خون کافی به آلت تناسلی نرسد و حالت نعوظ ایجاد نشود.
مشکلات مربوط به نعوظ آلت تناسلی همچنین می توانند نشانه ی بیماری قلبی باشند، چون با باریک شدن سرخرگ ها، دریافت میزان خونی که برای نعوظ آلت تناسلی لازم است سخت می شود.
ابتلا به دیابت هم یک عامل احتمالی دیگر است، چون این بیماری می تواند منجر به صدمه دیدن عصب ها و رگ های خونی ای شود که فرآیند نعوظ را تسهیل می کنند.
یکی از علائمی که نشان می دهد احتمالاً دلیل اختلال نعوظ، ابتلا به دیابت است، سن شروع این اختلال است. مردان مبتلا به دیابت در مقایسه با مردانی که که به این بیماری دچار نیستند، معمولاً در سنین پایین تری دچار اختلال نعوظ می شوند. در حقیقت، گاهی ممکن است شخص به دلیل مشکل اختلال نعوظ به پزشک مراجعه کند و پزشک متوجه شود که فرد مبتلا به دیابت است، در حالی که بیمار پیش از آن از بیماری دیابت خود بی اطلاع بوده.
گاهی هم داروهایی که فرد برای درمان بیماری ها و مشکلاتی غیر از اختلال نعوظ مصرف می کند، باعث بروز مشکل در نعوظ آلت تناسلی می شوند. مثلاً بعضی از انواع داروهای ضد افسردگی مانند SSRI ممکن است باعث اختلال نعوظ در فرد مصرف کننده شوند.
اضطراب و نگرانی می تواند باعث اختلال نعوظ شود؟
حتی اگر هیچ مشکلی در گردش خون شما وجود نداشته باشد یا بیماری مزمنی نداشته باشید، باز هم ممکن است دچار اختلال نعوظ شوید. گاهی اضطراب، خستگی یا عصبی بودن در حین برقراری رابطه ی جنسی است که رسیدن به حالت نعوظ را سخت می کند.
شایع ترین علت اختلال نعوظ در مردان جوان، اختلالاتی است که گهگاه در رابطه با نعوظ فرد، در اثر اضطراب و نگرانی مربوط به رابطه ی جنسی و همینطور اضطراب شغلی رخ می دهند.
اگر نعوظ آلت تناسلی تبدیل به یک نگرانی شود، متأسفانه این مسأله خود می تواند مانع از رسیدن به حالت نعوظ شود.
اختلال نعوظ مشکل شایعی محسوب می شود؟
اختلال نعوظ مشکل بسیار شایعی در مردان محسوب می شود. علاوه بر این، با بالا رفتن سن، این مشکل شیوع بیشتری پیدا کرده و جمعیت بیشتری از مردان را درگیر می کند.
به گفته ی پزشکان، بیشتر مردان در مقطعی از زندگی خود، نوعی از اختلال نعوظ را تجربه می کنند. گرچه بروز این اختلال در هر سنی می تواند برای بیماران نگران کننده باشد، اما پزشکان امکانات لازم برای تشخیص و درمان آن را دارند و بنابراین بیماران نباید نگرانی ای از این بابت داشته باشند.
اختلال نعوظ یک مشکل دائمی است یا قابل درمان است؟
تقریباً همه ی افراد مبتلا به این اختلال، می توانند درمان شوند. در بسیاری از مردان، در پیش گرفتن سبک زندگی و رژیم غذایی سالم می تواند از اختلال نعوظ جلوگیری و گاهی آن را درمان کند.
در بعضی موارد، درمان اختلال نعوظ از طریق درمان بیماری یا مشکل پنهانی انجام می شود که در بروز این مشکل نقش داشته است. در موارد دیگر هم مراجعه به متخصصان سلامت روان می تواند به رفع اختلال نعوظی که گهگاه در اثر اضطراب و نگرانی رخ می دهد، کمک کند.
مکمل های گیاهی یا قرص های بدون نسخه، اختلال نعوظ را درمان می کنند؟
بعضی از تولید کنندگان مکمل های گیاهی ادعا می کنند مصرف محصولات آن ها کمک می کند نعوظ سفت تر یا طولانی تری داشته باشید. اما این ادعاها همیشه پایه و اساس علمی ندارند.
تحقیقات علمی، تأثیر بعضی از مکمل های گیاهی در درمان اختلال نعوظ را اندک یا صفر نشان داده است. بسیاری از این مکمل ها حاوی مواد دارویی ای مانند ویاگرا (سیلدنافیل) و سیالیس (تادالافیل) هستند که مصرف کننده از وجود آن ها در مکمل بی خبر است و به همین دلیل است که بعضی از این مکمل ها نتیجه بخش به نظر می رسند.
سازمان های بهداشتی نسبت به مصرف این مکمل ها هشدار داده اند. اگر در ترکیبات مکمل های گیاهی وجود سیلدنافیل و تادالافیل ذکر نشده باشد و شخص بدون اطلاع چنین مکمل هایی را مصرف کند، این مسأله می تواند تأثیرات مخربی بر سلامت او داشته باشد. این داروها تنها باید زیر نظر پزشک مصرف شوند چون ممکن است منجر به تداخل دارویی خطرناکی با دیگر داروهای مصرفی بیمار شوند و علاوه بر این، نباید با الکل مصرف شوند.
یکی دیگر از خطرات استفاده از مکمل های گیاهی مخصوص افزایش قوای جنسی مربوط به بعد روانی آن ها است. ممکن است مصرف کننده تصور کند این مکمل ها به اندازه ی داروهای شیمیایی تجویز پزشکان قوی نیستند و به همین دلیل برای رسیدن به نتیجه ی دلخواه، مقدار بیشتری از آن ها را مصرف کند. این کار می تواند عواقب بسیار خطرناکی برای فرد مصرف کنندع داشته باشد.
روش های غیر دارویی ای هم برای درمان اختلال نعوظ وجود دارد؟
داروهایی مانند ویاگرا (سیلدنافیل) و سیالیس (تادالافیل) برای بیشتر مردان کارساز هستند و به آن ها کمک می کنند به نعوظ کافی برای برای برقراری رابطه ی جنسی دست پیدا کنند. اما این داروها برای همه ی افراد از نظر پزشکی مناسب یا گزینه ی دلخواهی نیستند.
در خصوص مردانی که یک مشکل عروقی پنهان باعث اختلال نعوظ در آن ها شده (از جمله مردان مبتلا به دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا)، شوک درمانی، یک روش غیر دارویی مؤثر برای درمان این اختلال به شمار می رود. شوک درمانی برای اختلال نعوظ یک روش درمانی جدید است و تحقیقات نشان داده است که این شیوه برای بسیاری از مردان به اندازه ی مصرف ویاگرا و سیالیس مؤثر است.
دستگاه های مکش که جریان خون به سمت آلت تناسلی را افزایش می دهند و همینطور جراحی پروتز آلت تناسلی، دو روش دیگر برای مردانی هستند که مایل به مصرف دارو نیستند.
رژیم غذایی یا ورزش به درمان اختلال نعوظ کمکی می کند؟
خبر خوب آنکه چند تغییر در سبک زندگی احتمالاً به جلوگیری از اختلال نعوظ و حتی درمان بعضی از انواع آن کمک می کند. در پیش گرفتن یک رژیم غذایی سالم و داشتن یک برنامه ی ورزشی مناسب می تواند به بهبود عملکرد جنسی کمک کند.
تأثیر تغییر سبک زندگی در کمک به بهبود اختلال نعوظ را دست کم نگیرید. نتایج تحقیقات علمی از وجود ارتباط میان انجام ورزش های هوازی و بهبود نعوظ آلت تناسلی حکایت دارد. به علاوه، طبق تحقیقات، انتخاب های غذایی هم در تشدید یا بهبود نشانه های اختلال نعوظ مؤثر هستند. برای کاهش این نشانه ها باید مواد غذایی ای که سدیم، کلسترول و چربی بالایی دارند را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
حتی اگر از مشکل اختلال نعوظ هم رنج نبرید، حفظ تناسب اندام برای سلامت و زیبایی شما مفید خواهد بود. مراقب رژیم غذایی خود باشید و همیشه تحرک داشته باشید. این مسأله کمک می کند در تمامی مراحل زندگی خود از یک رابطه ی جنسی رضایت بخش بهره مند شوید.
بدون نظر