اعزام نیروهای نظامی ایالات متحده به پایگاه های خارج از کشور؛ اهداف، آمار و هزینه ها

از زمان آغاز ریاست جمهوری دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ تاکنون، او به مقدار سرمایه گذاری کشورهای متحد ایالات متحده در زمینه بودجه دفاعی شان انتقاد داشته است. انتقادات ترامپ به ناتو و مباحث ریز مربوط به آن را در مقاله ای دیگر در روزیاتو به تفصیل شرح دادیم و اکنون می خواهیم به کشورهای متحد آمریکا که در خارج از این پیمان قرار دارند اشاره کنیم. جدای از ناتو، دولت ترامپ از کشورهای ژاپن و کره جنوبی نیز خواسته که برای تامین هزینه نیروهای آمریکایی مستقر در این دو کشور مبالغ بیشتری بپردازند.

این در حالی است که به ادعای برخی رسانه ها، رهبری نیروهای نظامی ایالات متحده در کره جنوبی تصریح کرده است در صورتی که دولت کره جنوبی میزان مشارکت مالی خود در پروژه های دفاعی مشترک با ایالات متحده را افزایش ندهد، این کشور تا ۴.۰۰۰ نیروی نظامی خود را که در کره جنوبی مستقرند از این کشور خارج خواهد کرد، اگر چه پنتاگون تاکنون این ادعاها را رد کرده است. در ادامه این مطلب می خواهیم در مورد ماموریت های نظامی ارتش ایالات متحده در خارج از این کشور و اعداد و ارقام آن در یک دهه اخیر بپردازیم.

۱- استقرار نیروهای نظامی در خارج از کشور چه سودی برای ایالات متحده دارد؟

ایالات متحده در حال حاضر حدود ۱۷۴.۰۰۰ نیروی فعال در پایگاه های خود در خارج از قلمرو خود و در ۱۴۰ کشور دنیا دارد. بر اساس برآوردهای وزارت دفاع ایالات متحده، هزینه کلی پایگاه های خارج از کشور و نیروهای مستقر در آن ها برای سال مالی ۲۰۲۰ به ۲۴.۴ میلیارد دلار خواهد رسید. این رقم جدای از هزینه عملیات های نظامی و تهاجمی است که به طور مداوم توسط این نیروها انجام می شود. با این وجود، وقتی که کشورهای قدرتمند از کشورهای ضعیف تر حمایت نظامی و امنیتی می کنند در مقابل آن عواید غیرکالایی دریافت می نمایند. برای مثال، کشور حمایت شونده ممکن است کنترل خود بر سیاست های خارجی را فدای این موضوع کرده و به قدرت های بزرگ دسترسی زیادی به قلمرو و حریم هوایی خود دهد که در صورت عدم حمایت نظامی چنین کاری نمی کرد.

اعزام نیرو به ژاپن و کره جنوبی و استقرار آن ها در پایگاه های نظامی در خاک این کشورها، به ایالات متحده این امکان را داد که در طول دوران جنگ سرد نفوذ خود در شرق و جنوب شرق آسیا را حفظ نماید. علاوه بر این، پرسنل نظامی ایالات متحده در ۷۰ سال گذشته از طریق امور روتین و روابط روزانه خود با مردمان محلی دیگر کشورها، در میدان دیپلماسی عمومی آمریکا نقشی اساسی داشته اند. بدین ترتیب ایالات متحده از این محل توانسته یک «قدرت نرم» موثر برای خود ایجاد کند، بدین معنی که مردم دیگر کشورهای جهان (کشورهای میزبان پایگاه ها و نیروهای آمریکایی) به دلیل احساس نزدیکی با آمریکایی ها و فرهنگ این کشور از ایالات متحده حمایت می کنند.

۲- قدمت پایگاه های نظامیان آمریکایی در ژاپن و کره جنوبی چقدر است؟

از زمان پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ و جنگ کره در سال ۱۹۵۳، ایالات متحده همواره چندین پایگاه نظامی و ده ها هزار پرسنل نظامی در خاک این دو کشور داشته است. بعد از اینکه ژاپن در سال ۱۹۵۱ بار دیگر حق حاکمیت خود را بدست آورد، ایالات متحده و این کشور معاهده ای امضا کردند که خواستار دفاع مشترک و توافقی بود که بر اساس آن ایالات متحده اجازه می یافت پایگاه های نظامی متعددی در ژاپن ایجاد و از آن ها استفاده نماید. هر کدام از دو طرف این حق را داشت که به این توافق پایان دهد اما در صورتی که یک سال پیش تر، کشور مقابل را در جریان این موضوع قرار می داد.

کره جنوبی نیز از زمان جنگ کره میزبان پایگاه های نظامی آمریکا بوده است. بعد از رأی شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر التزام اعضا برای عقب راندن نیروهای کره شمالی و آزاد کردن مناطق تصرف شده توسط این کشور و در ادامه آتش بس بین دو کره، نیروهای آمریکایی همچنان در خاک کره جنوبی باقی ماندند تا امنیت این کشور را تامین کرده و در صورت نیاز با تهاجمات کره شمالی مقابله نمایند. در حال حاضر حدود ۲۶.۵۰۰ نیروی آمریکایی در کره جنوبی مستقر هستند.

۳- سهم مشارکت مالی ژاپن و کره جنوبی در توافقات نظامی با ایالات متحده چقدر است؟

ایالات متحده همواره گفتگوهایی را با کره جنوبی و ژاپن به منظور توافق در زمینه هزینه های مالی استقرار نیروهای آمریکایی در خاک این دو کشور انجام داده است. سهم هر کشور و میزان فعالیت هر کدام در طول سال ها متغییر بوده هر چند مشارکت این دو متحد ایالات متحده قابل توجه بوده است. برای مثال، در سال ۲۰۱۹، ایالات متحده و کره جنوبی نشست هایی را برگزار کردند مبنی بر اینکه سهم کره جنوبی در تامین هزینه پایگاه های آمریکایی مستقر در این کشور به ۸۹۳ میلیون دلار برسد. اگر چه توافقات کنونی در این زمینه و در مورد کشور ژاپن، سهم این کشور را به طور واضح بیان نمی کند اما سهم ژاپن در این زمینه اکنون ۱.۷ میلیارد دلار در سال برآورد می شود.

در مقابل باید بدانید که وزارت دفاع ایالات متحده برآورد کرده که هزینه سالانه تداوم حضور نیروهای آمریکایی در کره جنوبی و ژاپن به ترتیب ۴.۵ و ۵.۷ میلیارد دلار است که هر دو کشور سهم قابل توجهی از این هزینه ها را پرداخت می کنند. این اعداد تصویری کلی از روابط تجاری کشورهای میزبان و ایالات متحده در زمینه دفاعی را ایجاد می کنند و برای مثال، در مورد ژاپن، این عدد دیگر نقل و انتقالات مالی مانند خرید و اجاره  سیستم های تسلیحاتی از ایالات متحده و دیگر هزینه هایی که دولت این کشور متقبل شده را شامل نمی شود.

۴- دیدگاه مردم کشورهای میزبان نسبت به حضور نظامی ایالات متحده در کشورشان چیست؟

در سال ۲۰۱۸، بر اساس تحقیقی که در ۱۴ کشور جهان، از جمله ژاپن و کره جنوبی انجام شد، از حدود ۱.۰۰۰ شهروند کشورهایی که بیشترین نیروهای آمریکایی را در خود داشتند درباره نظرشان در مورد این رابطه سوال شد. اگر چه بسیاری از افراد نسبت به این موضوع دیدگاه مثبت یا خنثی داشتند اما درصد قابل توجهی نیز نسبت به حضور نظامیان آمریکایی در کشور خود نظر مثبتی نداشتند.

دیدگاه شهروندان کشورهای میزبان اما یکسان نیست و نگرانی های قومیتی، اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی متعددی نسبت به حضور گسترده نیروهای نظامی آمریکا در این کشورها وجود دارد که به نارضایتی و مخالفت شهروندان برخی از کشورهای میزبان منتهی شده است؛ برای مثال در سال های گذشته اعتراضاتی از جانب مردم در جزیره اوکیناوا در ژاپن، اطراف پایگاه هوایی رامستین در آلمان و در کره جنوبی نسبت به حضور این نیروها شده است. هر چه عدد درخواستی ایالات متحده برای مشارکت کشورهای میزبان در هزینه های نظامی این کشور بیشتر شود، حمایت سیاستمداران محلی از حضور این نیروها در خاک کشورشان کمتر شده و از امکان تداوم این توافقات کاسته خواهد شد.

۵- آیا خواست های دونالد ترامپ در این زمینه منطقی است؟

بحث در مورد اینکه آیا میزان مشارکت مالی کشورهای متحد ایالات متحده در زمینه اعزام نیروهای نظامی آمریکایی و استقرارشان در آن کشور کافی است یا خیر بحثی است که همواره وجود داشته است. با این وجود دو موضوع باعث شده که درخواست های دونالد ترامپ در این زمینه تازه باشد. اول اینکه در گذشته مذاکرات بین ایالات متحده و کره جنوبی تا پیش از این هر ۴ یا ۵ سال یک بار رخ می داد اما دولت دونالد ترامپ این رویه را سال گذشته تغییر داده و می خواهد هر سال توافق جدیدی در این زمینه انجام شود. این گفتگوها بسیار پیچیده بوده و می تواند مذاکرات هر ساله را زمانبر و پرتنش سازد.

دوم اینکه، بر اساس گزارش ها، خواست های جدید دونالد ترامپ مبتنی بر هیچ نیاز مشهود ارتش ایالات متحده نیست. به همین دلیل نمی توان گفت که دونالد ترامپ بر چه اساسی به این جمع بندی رسیده که خواست های جدیدی از دولت کره جنوبی در زمینه استقرار نیروهای آمریکایی در این کشور داشته باشد.

دیدگاه های خود در مورد ماجراجویی های نظامی ایالات متحده و تغییراتی که اخیراً دونالد ترامپ در این زمینه ایجاد کرده را با ما در میان بگذارید.

بیشتر بخوانید: هیولاهای پرهزینه؛ ۶ مورد از گرانقیمت ترین پرنده های نظامی ارتش ایالات متحده