شیلا خداداد و تحریم تلویزیون؛ سلبریتی‌ها خشمگین می شوند

شیلا خداداد متولد آبان ماه سال ۱۳۵۹ در تهران، هنرپیشه سینما و تلویزیون است که چند سال پیش با جراح بینی خود (فرزین سرکارات) ازدواج کرد و ۲ فرزند به نام سامیار و ساتین دارد. او چند ماه پیش کتاب «بعضی راز ها را باید نگه داشت» را که به موضوع تجاوز جنسی به کودکان اشاره می کرد، ترجمه و روانه بازار کرد. در سال های اخیر، او را در مجموعه های پرفروش شبکه نمایش خانگی مثل گلشیفته و هیولا دیدیم و آخرین فیلم سینمایی او، بیمار استاندارد به کارگردانی سعید آقاخانی بود.

شیلا خداد که خیلی ها او را بخاطر نقش آفرینی در سریال مسافری از هند در نقش «سیتا» به یاد دارند، روز گذشته با انتشار پستی در اینستاگرام ۱.۳ میلیون فالورری خود، به تلویزیون ایران تاخت و از نقد سلبریتی ها و هنرمندان در رسانه ها، انتقاد کرد. پستی که تا کنون بیش از ۸۰ هزار لایک و ۳ هزار کامنت دریافت کرده و به نظر می رسد که تا روزهای آینده، با واکنش شمار بیش تری از سلبریتی ها، هنرمندان و حتی رسانه ها همراه شود.

او در این پست نوشت: واژگان جدیدی که این روز ها درتلویزیون ملی ایران درباره بازیگران گفته می شود را شنیده اید؟ واژه هنربند خائن، یه لیبرتی، نیم لیبرتی و غیره . . . . عجیب نیست که رسانه ملی یک کشور راجع به هنرمند همون کشوری، همچین رفتاری رو میکنه؟ پس چرا از همین هنرمندان برای جذب مخاطب استفاده می کنند؟ آیا همگی باید مانند عروسک دست ساز فقط فکر و عمل شما را اطاعات کنند و اگر کمی همسو با شما نباشند، این چنین مورد بی احترامی قرار بگیرند؟ من به شخصه بخاطر بی احترامی های اخیرا صدا و سیمای کشورم،‌ در هیچ سریالی که از تلویزیون پخش شود بازی نخواهم کرد.

پرستو صالحی، هنرپیشه سینما،‌ اولین هنرمندی بود که با کامنت و لایک، از این پست شیلا خداداد حمایت کرد. حمایتی که با ۱۰۰۰ لایک هواداران شیلا خداداد نیز همراه شد. بعضی ها هم از این که شیلا خداداد، تلویزیون را تحریم کرده است و دیگر در هیچ سریالی نقش آفرینی نخواهد کرد، ابراز خوشحالی کردند . . .

به نظر می رسد که انتقاد شیلا خداداد به رسانه ملی که ناظر به اظهارات برخی از مجریان شماری از برنامه های رسانه ملی در شبکه های مختلف است که از ادبیات گفتاری سخیفی درباره هنرمندان تلویزیون و سینما و تئاتر استفاده می کنند، انتقاد درستی است.

رسانه ملی، درست یا غلط، چه بخواهیم چه نخواهیم، طبق قانون اساسی، رسانه ملی است و این رسانه باید حقوق و کرامت همه ملت ایران را در چارچوب قوانین، رعایت کند. اگر چه انتقاد مستند و مستدل، جای اشکال ندارد، اما فحاشی و توهین به سبک و مرام مسعود فراستی ها، محلی از اعراب در قرن جدید نخواهد داشت.

اصرار تلویزیون به حمایت از مجریانی که بی پرده و عریان، به نقد سلبریتی هایی می پردازند که همان سلبریتی ها در شبکه های تلویزیونی، بودجه سنگین این سازمان عریض و طویل را از طریق آگهی و اسپانسر تامین می کنند، کار ناصوابی به نظر می رسد. به سلبریتی های ایران، یک مثنوی هفتاد من کاغذ، ایراد وارد است.

از پوشش تا سواد تا رفتار تا دخالت در هر کاری و غربزدگی و ایران زدگی و امثالهم. همه این ها، در جای خود قابل بررسی است. اما این که هنرمندی که خود را موظف به رعایت چارچوب ها کرده، خائن و خیانت کار و امثالهم در رسانه ملی خطاب کنیم،‌ نادرست است و عامل وحدت آفرین نیست.

رسانه ملی،‌ سالهاست که مخاطب اصلی خود را از دست داده است و علی فروغی ها، بقیه و مانده مخاطبان را نیز پر داده اند. این تعداد مخاطب محدود که برای رسانه ملی مانده است و حداقل پس از «جم» و «من و تو» و «ایران اینترنشنال»، نیم نگاهی به رسانه ملی و اتفاقاتش دارد را باید تکریم کرد و قدر نهاد تا با تغییر استراتژی و برنامه سازی حرفه ای و حمایت از سلبریتی واقعی ، فضای حرفه ای رسانه ای حاکم شود و اوضاع، بلبشو تر از آن چه که هست نشود.

به نظر می رسد ما دو کار باید بکنیم. یکی این که سلبریتی های الکی را جدی نگیریم و دیگری، نگاه حرفه ای به رسانه و برنامه سازی در عصر جدید را فراموش نکنیم. در فضایی هستیم که شبکه های اجتماعی، رقیب جدی رسانه های سنتی هستند و به راحتی ورق را بر می‌گردانند. انتظار می رود در روزهای آینده، این پست طوفانی شیلا خداداد، با همراهی برخی از هنرمندان نیز مواجه شود. پرویز پرستویی، پیش تر، انتقادات شدیدی را علیه تلویزیون مطرح کرده بود که با واکنش علی فروغی هم همراه شد.