بار دیگر کریسمس فرا رسیده و با آن نیز شاهد سنت های همیشگی مانند روشن کردن لامپ های دوخته شده به درخت کریسمس، رفتن به کلیسا یا جمع شدن در کنار هم و داشتن یک وعده غذایی فراموش نشدنی در کنار عزیزان و باز کردن کادوها هستیم. سنت های مربوط به کریسمس و سال نو میلادی در نقاط مختلف جهان متفاوت هستند اما برخی از این سنت ها عجیب و غریب تر از دیگر سنت ها بوده که در ادامه این مطلب به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
۱۰- هدیه کتاب کریسمس: ایسلند
ایسلند در سال ۱۹۱۸ از دانمارک مستقل شده اما تا سال ۱۹۴۴ به یک جمهوری کامل بدل نگشت. محدودیت های ناخوشایند واردات، تورم و سهمیه بندی های متعدد در دوران رکود بزرگ باعث شد که محصولات بسیاری در کشور با کمبود مواجه شوند. تنها کالایی که به سادگی وارد کشور می شد کاغذ بود که باعث می شد هر سال در کریسمس، کتاب به رایج ترین کادو تبدیل شود. این موضوع در نهایت به یک سنت ماندگار در ایسلند تبدیل شده و هر ساله هر خانوار فهرستی از کتاب های منتشر شده در آن سال را دریافت می کند.
سپس شهروندان ایسلندی می توانند کتاب های مورد نظر خود را برای هدیه دادن در کریسمس انتخاب کنند. بدین ترتیب در بین ماه سپتامبر و نوامبر تعدادی از کتاب های برتر سال در بازار نایاب می شوند. این سنت در ایسلند با نام سیل کتاب کریسمس شناخته می شود. واژه «سیل» به تعداد زیاد کتاب هایی که در این برهه از سال در قفسه ها قرار می گیرد اشاره دارد. در غروب روز کریسمس، کتاب ها را از بسته بندی خارج کرده و دریافت کنندگان شروع به خواندن آن ها می کنند. بدین ترتیب وقتی که جشن های سال نو به پایان می رسد، نقدهای زیادی از کتاب های منتشر شده سال در قالب کتاب های نقد منتشر می شوند.
۹- بیرون رفتن با خواهران بابانوئل: چین
در چین، اگر چه کتاب در میان هدایای مورد علاقه جشن کریسمس جایی ندارد اما «سیب های کریسمس» هدیه بسیار رایجی است. این سیب ها دارای تصویری از چهره بابانوئل همراه با آرزوهای خوب کلیشه ای خواهد بود. همچنین در ایام سال نو خبری از «ِالف» ها در مراکز خرید نیست و به جای آن زنانی همراه بابانوئل ها هستند که با عنوان دوستان یا خواهران بابانوئل شناخته شده و در دادن هدایا به شهروندان به آن ها کمک می کنند. همچنین این افراد در مراکز خرید نبوده و بیشتر در پارک ها و دیگر مکان های عمومی دیده می شوند.
۸- تماشای دونالد اردکه: سوئد
شاید بتوان گفت که سوئد یکی از جذاب ترین سنت های کریسمس را در جهان دارد. هر سال در روز غروب کریسمس، خانواده ها در کنار هم به تماشای کارتون «دونالد اردک و دوستان برای شما کریسمس خوبی را آرزو می کنند» (Donald Duck and His Friends Wish You a Merry Christmas) می نشینند. این برنامه ویژه تلویزیونی ایام سال نو میلادی از کلیپ های قدیمی این شخصیت تشکیل شده است. نکته جالب اینکه در هنگام پخش این کارتون هیچ برنامه دیگری نباید داشت. مادران نباید آشپزی کرده، کودکان نباید چیزی خورده و نمی توان گفت که بعداً آن را تماشا می کنم. این سنت از زمانی نشأت می گیرد که در سوئد تنها دو شبکه تلویزیونی وجود داشته و شهروندان این کشور در فصل تعطیلات سال نو تنها به محتواهای دیزنی دسترسی داشتند.
۷- پیدا کردن عشق و کادو: جمهوری چک
بر اساس یک سنت بسیار قدیمی در جمهوری چک، اگر یک زن مجرد در غروب روز کریسمس کفش خود را از روی شانه اش به سمت پشت پرتاب کرده و نوک آن کفش به سمت یک در قرار بگیرد وی در سال آینده ازدواج خواهد کرد. همچنین در جمهوری چک بابانوئلی وجود ندارد که در روز کریسمس برای بچه ها هدیه بیاورد. به جای آن مسیح کودک برای بچه ها کادو آورده و با زدن یک زنگ آمدن خود را اعلام می کند. گفته می شود که اگر کودکان بدرفتاری داشته باشند کادویی از او دریافت نخواهند کرد و در مقابل در روز ۵ دسامبر یک تکه زغال توسط سنت نیکولاس که هم فرشته و هم اهریمن است به دست آن ها خواهد رسید.
۶- سونای کریسمس: فنلاند
خانواده در قلب کریسمس قرار داشته و در این برهه از سال اعضای یک خانواده دور یک میز پر از غذا و دسر جمع می شوند.در فنلاند، در غروب روز کریسمس در یک سونا دور هم جمع شده و قبل از رسیدن روز کریسمس از یک آرامش و سکوت لذت خواهند برد. برای ایجاد یک فضای شادی آور از شمع، فانوس و روغن سونا نیز استفاده شده اما قبل از هر کار باید سونا را از کف تا سقف تمیز کنند. بعد از سونا، افراد خانواده بهترین لباس های مخصوص کریسمس خود را پوشیده و پس از باز کردن هدایایشان، در کنار هم غذایی خوشمزه می خورند. همچنین بر اساس یک سنت قدیمی، برای اِلف سونا نیز هدایایی در نظر گرفته می شود.
۵- قایم کردن جاروهای دسته دار از جادوگران پرنده: نروژ
در برخی از نقاط نروژ هنوز هم سنت های بسیار قدیمی کریسمس رواج داشته و خانواده ها بهترین لباس هایشان را در غروب روز کریسمس پوشیده و درخت سال نو را تزیین می کنند. همچنین در همین روز است که خانواده های نروژی اصلی ترین وعده غذایی مربوط به سال نو را داشته و هدایایشان را باز می کنند. پس از آن، اعضای خانواده ترانه های کریسمس را خوانده و در دو حلقه متحدالمرکز دور درخت کریسمس می رقصند. برخی بر این باورند که جشن های غروب روز کریسمس فرصتی برای بیرون آمدن جادوگران از مکان های مخفی خود و گشتن به دنبال جاروهای دسته دار است. بدین ترتیب در طول جشن های سال نو، خانواده های نروژی جاروها را پنهان می کنند.
۴- روز شمع های افروخته: کلمبیا
در روز هفتم دسامبر، در کلمبیا مراسمی با عنوان «لقاح معصوم» را جشن می گیرند که آغاز غیررسمی فصل تعطیلات سال نو نیز هست. در شب هفتم دسامبر، شهروندان شمع ها و فانوس هایی را روی پنجره ها یا باغچه ها و بالکن های خانه قرار می دهند. همچنین شمع هایی در مکان های عمومی مانند پارک ها نیز روشن می شوند که از دور مشخص باشند. روز بعد، پرچمی سفید رنگ که تصویر مریم مقدس را روی خود دارد توسط خانواده ها به اهتزاز در می آید. در روز هشتم دسامبر، حتی بر سر مزارها نیز شمع روشن می شود.
۳- روزه کریسمس در سال نو: مصر
در مصر، مسیحیان به یک سنت بسیار پایبند می مانند که بر اساس آن ۴۵ روز روزه گرفته و از خوردن گوشت و لبنیات امتناع می کنند. این روزه گرفتن از ۲۵ نوامبر تا ۶ ژانویه ادامه داشته و روز کریسمس در هفتم ژانویه جشن گرفته می شود. مسیحیان مصر در روز کریسم و بعد از رفتن به کلیسا همراه خانواده و خوردن سوپ، گوشت، برنج و بیسکویت مخصوص کاک، روزه خود را پایان می دهند. پیش از جشن کریسمس، کلیساها و خانه ها را با لامپ ها، تابلوهای مربوط به ولادت عیسی مسیح و درخت کریسمس تزیین می کنند.
۲- آتش بازی با خارهای خشک شده: عراق
در روز ۲۴ دسامبر، خانواده های عراقی کریسمس را با انتخاب یک کودک از خانواده برای خواندن داستان ولادت حضرت عیسی آغاز می کنند در حالی که دیگر اعضای خانواده شمع در دست داشته و به داستان او گوش می دهند. بعد از اتمام داستان، دسته ای خار خشک شده آتش زده شده و به یک آتش بزرگ تبدیل می شوند. هنگام سوختن این دسته خار، سرودها و مناجات های مذهبی خوانده می شود و در صورتی که خارها به طور کامل سوخته و به خاکستر تبدیل شوند این مضووع به معنای خوش یمنی سال جدید برای خانواده خواهد بود. در ادامه اعضای خانواده و تمام کسانی که همراه آن هاست باید در حالی که آرزو می کند سه بار از روی خاکسترها بپرد. در کلیساها نیز یک کودک که نماد کودکی عیسی مسیح است آتشی روشن کرده و آن را در سراسر کلیسا می چرخاند.
۱- روشن نگه داشتن آتش: اسکاتلند
در اسکاتلند سنت ها و مراسم زیادی در ایام کریسمس وجود دارد که از آن ها می توان به آتش بازی، تهیه پودینگ کریسمس و رفتن به کلیسا برای انجام مراسم خاص سال نو اشاره کرد. با این وجود، برخی از مردم اسکاتلند با سوزاندن شاخه های درخت زبان گنجشک کوهی به سنت های قدیمی سال نو وفادار می مانند. آن ها با این کار اطمینان پیدا می کنند که کدورت های بین اعضای خانواده از بین خواهد رفت. در همین حال برخی دیگر در اطراف آتش می رقصند یا بشکه هایی در حال سوختن را روی سرشان حمل می کنند. آتش جزئی جدا نشدنی از جشن های کریسمس در اسکاتلند است و خانواده های بسیاری آتش را در داخل خانه های خود در روز کریسمس روشن نگه می دارند که برای دور کردن ارواح شیطانی است. آن ها همچنین بر سر در خانه های خود یک شاخه گیاه دارواش نصب کرده که شیطان را دور نگه داشته و اقبال نیک را به خانه دعوت می کند.
ببین ارتش و وزارت دفاع و این چیزا دست هرکی و هرجا هست همون فرد یا همون ارگان همه کاره هست تو کشور.
تو عراق نظام پارلمانی دارن مثل کشورای غربی. ارتش و نیرو نظامی دست پارلمانه. یعنی هرکی اسحله میخواد بگیره باید عضو ارگان زیر دست پارلمان باشه. دلیل اینکه تو عراق اینقدر از حشد شعبی بدشون میاد همینه. اینا نه میخوان با ارتش یکجا بشن و نه میخوان مثل مردم عادی اسلحه رو بزارن کنار. فیلم دیدم طرف ۱۶ سالشه با کلاش میپره وسط جمعیت معترش و به طرف مردم به صورت مستقیم شلیک میکنه. کلی ادمو رگباری میبنده. حتی داعش این کار رو نمیکرد. بعدم مردم طرفو گرفتن اعدامش کردن.
بعدم اینکه مسیحیت از خاورمیانه شروع شد رفت باقی کشورا. کشورایی مثل سوریه نصف عراق مصر اردن ترکیه اتیوپی از قدیم مسیحی بودن. اسلام حدود ۶۴۰ سال بعد مسیحیت اومد. این کشورا وقتی که اسلام وجود نداشت مسیحی بودن. برا همینه سنتهاشون وجود داره. ایران دین مرکزی زرتشتی بود اون زمان. قسمتهای شرق بودایی بودن. قسمتهای غرب اون موقع مسیحی بودن. برا همینه ما سنت کریسمس و این چیزا رو برا مناطق مرکزی که ایران امروزی میشه نداشتیم. اما چون ملت ما خیلی میجوشن بیشتر و فعالتر از ارمنیها پای کریسمس میشینن.
تو یه شهری زندگی میکنیم حتی یک خارجی نیومده تا الان. اما این یک هفته از همه مخاطبین تبریک کریسمس گرفتم اونم هر روز دوسه بار از هرکدوم. تو تلگرام همه برام کریسمسو تبریک گفتن. نکنه مسیحی هستیم نمیدونستیم؟
گفتن به بقیه احترام بزار . اما این رفتار اسمش احترام نیست. اسمش بیشتر پاچه خواری و به قولی پابوسی هست. یه ژاپنی مثلا احترام بزاره نهایتا یه لبخند میزنه و بس. اما این کشور چه مرگشه دقیقا؟ روز تولدم رو خیلیا میدونستن حتی پیام تبریک نگرفتم.
یکی بیاد این احترام رو بهم نشون بده چطوریه؟ این اسمش حال بهم زنیه تا احترام.
نداشتن اعتدال. تو غرب ۹۹ درصد جامعه معتدلن. ۱ درصد یا زیادی چپی و انارشیستن و یا زیادی دست راستی و نژادپرست. و جالبه هردوتاشون از امریکا بدشون میاد. چون امریکا معتدل ترین کشور دنیاست که همون عدالت میشه.
اما ایران ۹۹ درصد معتدل نیستن. حتی شک دارم ۱ درصد باقی مونده معتدل باشن. بدبختی ما اینه همه شدن غرب گرا. طرف موهاشو بلوند رنگ میکنه و همچین تو نقش فرو میره فکر میکنه واقعا یه المانی اصیله. خودم این رفتارا رو دیدم که میگم. انگار که مثلا بگی ایرانی هستی یه چیز بده. جدیدا یه نرمی رو جامعه ایجاد شده اگه از وضع جامعه بگی و انتقاد کنی سریعا میریزن سرت چرا سیاه نمایی میکنی یا چرا اینقدر خودزنی میکنی؟ اگه اتریش بودیم انتقاد میکردیم اسمش میشد خودزنی. اما ما اتریشیم؟ اقا یه چیز دیگه اینه به مهمونی کریسمس دعوت شدم. ساکن کجام به نظرت؟ نزدیکای شهر ری.
یه دوستی داشتم میگفت اگه یه خارجی گوز بزنه میرن گوزشو تو شیشه میکنن چون گوز یه خارجیه.
عراق مگه جمهوری اسلامی نیست
خیر جمهوری هست با سیستم پارلمانی.
ببین ارتش و وزارت دفاع و این چیزا دست هرکی و هرجا هست همون فرد یا همون ارگان همه کاره هست تو کشور.
تو عراق نظام پارلمانی دارن مثل کشورای غربی. ارتش و نیرو نظامی دست پارلمانه. یعنی هرکی اسحله میخواد بگیره باید عضو ارگان زیر دست پارلمان باشه. دلیل اینکه تو عراق اینقدر از حشد شعبی بدشون میاد همینه. اینا نه میخوان با ارتش یکجا بشن و نه میخوان مثل مردم عادی اسلحه رو بزارن کنار. فیلم دیدم طرف ۱۶ سالشه با کلاش میپره وسط جمعیت معترش و به طرف مردم به صورت مستقیم شلیک میکنه. کلی ادمو رگباری میبنده. حتی داعش این کار رو نمیکرد. بعدم مردم طرفو گرفتن اعدامش کردن.
بعدم اینکه مسیحیت از خاورمیانه شروع شد رفت باقی کشورا. کشورایی مثل سوریه نصف عراق مصر اردن ترکیه اتیوپی از قدیم مسیحی بودن. اسلام حدود ۶۴۰ سال بعد مسیحیت اومد. این کشورا وقتی که اسلام وجود نداشت مسیحی بودن. برا همینه سنتهاشون وجود داره. ایران دین مرکزی زرتشتی بود اون زمان. قسمتهای شرق بودایی بودن. قسمتهای غرب اون موقع مسیحی بودن. برا همینه ما سنت کریسمس و این چیزا رو برا مناطق مرکزی که ایران امروزی میشه نداشتیم. اما چون ملت ما خیلی میجوشن بیشتر و فعالتر از ارمنیها پای کریسمس میشینن.
تو یه شهری زندگی میکنیم حتی یک خارجی نیومده تا الان. اما این یک هفته از همه مخاطبین تبریک کریسمس گرفتم اونم هر روز دوسه بار از هرکدوم. تو تلگرام همه برام کریسمسو تبریک گفتن. نکنه مسیحی هستیم نمیدونستیم؟
گفتن به بقیه احترام بزار . اما این رفتار اسمش احترام نیست. اسمش بیشتر پاچه خواری و به قولی پابوسی هست. یه ژاپنی مثلا احترام بزاره نهایتا یه لبخند میزنه و بس. اما این کشور چه مرگشه دقیقا؟ روز تولدم رو خیلیا میدونستن حتی پیام تبریک نگرفتم.
یکی بیاد این احترام رو بهم نشون بده چطوریه؟ این اسمش حال بهم زنیه تا احترام.
نداشتن اعتدال. تو غرب ۹۹ درصد جامعه معتدلن. ۱ درصد یا زیادی چپی و انارشیستن و یا زیادی دست راستی و نژادپرست. و جالبه هردوتاشون از امریکا بدشون میاد. چون امریکا معتدل ترین کشور دنیاست که همون عدالت میشه.
اما ایران ۹۹ درصد معتدل نیستن. حتی شک دارم ۱ درصد باقی مونده معتدل باشن. بدبختی ما اینه همه شدن غرب گرا. طرف موهاشو بلوند رنگ میکنه و همچین تو نقش فرو میره فکر میکنه واقعا یه المانی اصیله. خودم این رفتارا رو دیدم که میگم. انگار که مثلا بگی ایرانی هستی یه چیز بده. جدیدا یه نرمی رو جامعه ایجاد شده اگه از وضع جامعه بگی و انتقاد کنی سریعا میریزن سرت چرا سیاه نمایی میکنی یا چرا اینقدر خودزنی میکنی؟ اگه اتریش بودیم انتقاد میکردیم اسمش میشد خودزنی. اما ما اتریشیم؟ اقا یه چیز دیگه اینه به مهمونی کریسمس دعوت شدم. ساکن کجام به نظرت؟ نزدیکای شهر ری.
یه دوستی داشتم میگفت اگه یه خارجی گوز بزنه میرن گوزشو تو شیشه میکنن چون گوز یه خارجیه.