اضطراب در کودکان: چرا بچه‌ها نمی‌گویند اضطراب دارند، می‌گویند دلمان درد می‌کند؟

اضطراب در کودکان همراه با دل‌درد است! عارضه‌ای که بین بیشتر کودکان رواج دارد. بنا بر تحقیقاتی که انجام شد، ۳۰ درصد از کودکانی که تحت مصاحبه قرار گرفتند، قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی دچار اختلالات اضطراب و استرس شده بودند و ۸۰ درصد از آنها تحت مداوا قرار نگرفته بودند. دلایل زیادی وجود دارد که این عارضه رخ می‌دهد و یکی از آنها این است که خانواده تشخیص نمی‌دهند کودکشان دچار اضطراب شده است. مثلا، اضطراب آنها با دل‌درد معمولی اشتباه گرفته می‌شود و به آن روش درمان می‌شود.

ما امروز در روزیاتو امیدواریم که شما بتوانید با کمک علائمی که ذکر می‌کنیم تشخیص دهید که کودکتان دچار اضطراب شده و به آنها کمک کنید تا با این عارضه روانی مقابله کنند. می‌خواهیم به شما بگوییم که چرا کودکتان وقتی حس اضطراب دارد به شما می‌گوید دل‌درد یا معده‌درد دارد و نمی‌گوید مضطرب و پریشان‌حال است.

ممکن است کودکان اضطراب داشته باشند اما ندانند که اضطراب چیست

کودکان ممکن است وقتی دچار اضطراب می‌شوند بگویند دل‌درد دارند و واقعا همین حس در بدنشان ایجاد شود زیرا اضطراب یا استرس خودش را به این شکل نشان می‌دهد. این علائم روشی است که بدن به شما نشان دهد تهدیدی وجود دارد که باید با آن مبارزه کنید. از آنجا که کودکان در واقع نمی‌فهمند که از نظر عاطفی و روانی چه اتفاقی برای آنها افتاده است، فقط به والدینشان تجربیات فیزیکی یا جسمی خود را که همان دل‌درد است منتقل می‌کنند.

علامت‌های دیگری نیز وجود دارد که به شما نشان می‌دهد فرزندتان دچار اضطراب شده است. این علائم عبارت‌اند از:

• کودکان مضطرب معمولا به خودشان سخت می‌گیرند. این بچه‌ها به شدت کمال‌گرا هستند و اگر فکر کنند کاری را نمی‌توانند به خوبی انجام دهند، حتما باید از یکی از والدین بخواهند که آن را برایشان انجام دهد. حتی ممکن است معذرت‌‌خواهی کنند یا مدام در پی تایید شدن یا اطمینان از جانب شما باشند.
• کودکان مضطرب کمتر گرسنه می‌شوند زیرا اضطراب باعث کند شدن هضم و گوارش غذا می‌شود.
• کودکان مضطرب ممکن است احساس خستگی کنند اما به سختی خوابشان ببرد.
• سردرد، احساس گرما، سختی تنفس، درد در قفسه سینه، سرگیجه و لرز می‌تواند علائم حمله اضطرابی و استرسی باشد.
• کودکان مضطرب ممکن است تحریک‌پذیر و زودرنج شوند، گریه کنند، کج خلق شوند و قهر کنند.

• کودکان مضطرب دلشان نمی‌خواهد به مدرسه بروند یا با دوستان خود معاشرت کنند.
• کودکان مضطرب بی‌قرار هستند و نمی‌توانند تمرکز حواس داشته باشند.
• کودکان مضطرب همیشه نگران هستند. آنها سؤالاتی می‌پرسند که با «چی میشه اگه…؟» همراه است و نگران چیزهایی هستند که در آینده رخ خواهد داد. حتی ممکن است آنها ترس‌های خاصی مانند رخ دادن بلاهای طبیعی احتمالی یا از دست دادن یکی از والدین خود را داشته باشند.
• کودکان مضطرب خیلی حساس هستند و می‌خواهند کارشان را خودشان انجام دهند.
• آنها بسیار وابسته به اطرافیان هستند و اصلا دلشان نمی‌خواهد تنها بمانند.

عواملی که منجر به بروز اضطراب می‌شوند

بسیار رایج است که کودکان ۶ ماهه تا ۳ ساله اضطراب جدایی از والدین را داشته باشند. آنها معمولا بسیار وابسته به والدین خود هستند، مدام به آنها می‌چسبند و هنگام جدا شدن از آنها گریه می‌کنند. بنابراین، رفتن به مدرسه یا مهدکودک و ماندن در آنجا برای آنها بسیار سخت است.

در کودکانی که تا سنین پیش از دبستان هستند، ترس‌های خاصی شکل می‌گیرد؛ مثل ترس از حیوانات، حشرات، بلایای طبیعی، خون و تاریکی.

از دیگر وضعیت‌هایی که ممکن است اضطراب را کودکان ایجاد کنند، تعاملات اجتماعی است؛ مثل انتقال به مدرسه جدید یا استرس قبل از شروع یک امتحان.

آیا تا کنون متوجه هر کدام از این علائم در کودک خود شده‌اید؟ فکر می‌کنید چه جیزی باعث به وجود آمدن اضطراب و استرس در کودک شما شده است؟ معمولا چطور با آن مبارزه می‌کنید یا اضطراب کودک خود را از بین می‌برید؟ خوشحال می‌شویم پاسخ خود را در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.