«سالاردو ییونی» بزرگ ترین آینه طبیعی دنیا؛ جایی که آسمان به زمین می رسد

سالاردو ییونی بزرگ ترین کویر نمک دنیا است و آن را یکی از استثنایی ترین و جالب توجه ترین مناظر آمریکای جنوبی می دانند. در این منطقه یک گورستان قطارهای قدیمی، هتلی از جنس نمک و لیتیوم کافی برای تأمین انرژی همه ی وسایل باتری دارتان وجود دارد. اما خود کویر به قدری شگفت انگیز است که صحبت از آن کافی است.

بزرگ ترین آینه طبیعی دنیا

سالاردو ییونی (Salar de Uyuni) در ارتفاع ۳،۶۵۸ متری از سطح دریا و در جنوب غربی کشور بولیوی، در امتداد مرز آن با کشور شیلی قرار دارد. این کویر نمک بر اثر هزاران سال تغییر و تحول در چندین دریاچه ی ماقبل تاریخ به وجود آمده. زمین سالاردو ییونی به قدری صاف است که اختلاف ارتفاع آن در تمامی این منطقه ی ۱۰،۵۸۳ کیلومتر مربعی بیشتر از چند سانتیمتر نیست. به همین دلیل، وقتی در فصل بارش دریاچه های مجاور به سمت این کویر سرریز می شوند، زمین سالاردو ییونی تبدیل به یک «دریاچه» ی کم عمق با عمقی حداکثر ۵۲ سانتیمتر می شود. این لایه ی نازک آب، سالاردو ییونی را به یک آینه ی عظیم طبیعی تبدیل می کند که تصویر آسمان را در خود انعکاس می دهد.

حس «نامتناهی بودن» زیبا است، اما چه خشک و چه با آب، سالاردو ییونی برای هر عکاسی یک مکان رویایی محسوب می شود. وسعت چشم انداز و نبود یک مرز مشخص در آن، امکان بازی با پرسپکتیو به شکلی منحصر به فرد را برای عکاسان به وجود می آورد.

منبع سرشار لیتیوم

سالاردو ییونی فقط یک جاذبه ی گردشگری نیست. این منطقه بیشتر از ۹ میلیون تن لیتیوم را در خود جای داده که چیزی در حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد ذخایر لیتیوم شناخته شده ی دنیا را تشکیل می دهد. این مقدار برای تأمین انرژی مورد نیاز برای باتری تعداد زیادی دستگاه لپ تاپ کافی است. علاوه بر این ها، وسعت منطقه، تمیزی آسمان و صافی استثنایی سطح سالاردو ییونی آن را به مکانی ایده آل برای درجه بندی ارتفاع سنج راداری ماهواره ها تبدیل کرده، نوعی ابزار راداری که کار مکان نگاری سطح با آن انجام می شود.

با وجود آب و هوای خشک، سرمای زیاد شب ها و شدید بودن آفتاب، سالاردو ییونی موجودات زنده ای را هم در خود جای داده، از جمله فلامینگوهای صورتی و مرغ مگس های نادر. این منطقه چیز دیگری هم در خود دارد که آن یک گورستان قطارهای قدیمی است. ییونی زمانی یکی از مراکز توزیع برای قطارهای حامل نمک و معدنچیان بود. اما بعد از حمله ی افراد بومی به قطارها در این منطقه، این قطارها همان جا رها شدند. این قطارهای قدیمی و متروکه در حاشیه ی کویر در زیر آفتاب باقی مانده اند و حالا منظره ای شبیه به یک ویران شهر پیدا کرده اند.