امروز هفتاد و پنجمین سالگرد پایان جنگ جهانی دوم است اما برای بسیاری در ژاپن، ۶ اوت تاریخ مهم تری به شمار می رود.
در چنین روزی در سال ۱۹۴۵ بین ۹۰ هزار تا ۱۴۶ هزار نفر بر اثر بمباران اتمی هیروشیما جان خود را از دست دادند.
و حالا تصاویر رنگ آمیزی شده ای از آن روز هولناک و هفته های پس از آن در کتاب جدیدی گردآوری شده تا خاطره ی آن از ذهن زندگان پاک نشود.
این بمب اتمی که متعلق به کشور آمریکا بود و «پسر کوچولو» نام داشت، اولین سلاح اتمی ای بود که در جنگ مورد استفاده قرار گرفت. آمریکایی ها این بمب را ساعت ۷:۳۱ دقیقه ی صبح بر روی شهر هیروشیما انداختند.
این بمب که قدرتی معادل ۱۶ کیلو تن تیانتی داشت ۳۰ درصد از جمعیت هیروشیما را نابود و ۱۲/۱۷ کیلومتر مربع از شهر را با خاک یکسان کرد و ۸۰ هزار ساکن دیگر آن را مجروح ساخت.
هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا، تصمیم گرفت به جای حمله به خاک ژاپن که هزینه ی زیادی را به کشورش تحمیل می کرد، از سلاح اتمی استفاده کند. تخمین زده شده بود در صورت حمله به سرزمین ژاپن ۸۰۰ هزار نیروی آمریکایی جان خود را از دست بدهند.
بمباران های اتمی آمریکا زندگی مردم شهرهای ژاپن را برای همیشه دگرگون کرد چون آثار تشعشعات هسته ای در بازماندگان این حادثه هم باقی ماند.
آمریکا هیروشیما را به عنوان اولین هدف حمله ی اتمی خود، پیش از کوکورا، نیگاتا و ناکازاکی انتخاب کرد. بخشی از علت این انتخاب آن بود که ارتش آمریکا معتقد بود اسیر جنگی ای از نیروهای آمریکایی در آن وجود ندارد.
خلبان هواپیمای انولا گی، سرهنگ پل دبلیو. تیبتس بود که پیش از جنگ در اروپا و آفریقای شمالی خدمت می کرد و در سال ۱۹۴۴ مأموریت انجام حمله ی اتمی به او محول شد.
بمب را ۲۶ جولای برای انجام کار مونتاژ نهایی آن به جزیره ی تینیان انتقال دادند.
تیبتس بعد از انجام تست های پرواز و آموختن نحوه ی کار با بمب، در روز ۶ اوت برای انجام اولین مأموریت بمباران اتمی تاریخ به پرواز درآمد و بمب «پسر کوچولو» را روی شهر رها کرد.
این بمب در فاصله ی حدوداً ۶۰۹ کیلومتری بر فراز مرکز شهر منفجر شد. به دنبال این انفجار موجی از حرارت شهر را فرا گرفت که دمای آن به ۴ هزار درجه ی سانتیگراد می رسید و مردم و ساختمان های شهر را تبدیل به خاکستر کرد.
حرارت انفجار به قدری زیاد بود که تنها چیزی از قربانیان هیروشیما باقی مانده بود ردی تیره و تار بر روی سنگ هایی که آخرین بار در حوالی آن ها ایستاده بودند.
هیروشیما، شهری که قدمت آن به قرن ششم میلادی بازمی گردد، بر اثر این انفجار تقریباً با خاک یکسان شد و نزدیک به نیمی از ساکنان آن کشته شدند و بسیاری دیگر از آن ها بر اثر سرطان های ناشی از تشعشعات هسته ای بعدها جان خود را از دست دادند.
حتی بازماندگان این حادثه ها هم تا سال ها درگیر آسیب های جسمی و روانی ناشی از آن بودند و به دلیل ترس از آلوده شدن به تشعشعات هسته ای، از آن ها دوری می شد و به خصوص کسی حاضر به ازدواج با آن ها نبود.
آمریکا بمب دوم را که «مرد چاق» نام داشت، سه روز بعد از بمباران هیروشیما، بر روی شهر ناکازاکی انداخت که قدرتی معادل ۲۱ کیلو تن تیانتی داشت و ۷۰ هزار نفر را به کام مرگ فرستاد و بالاخره ژاپن را وادار به تسلیم کرد.
هیروهیتو امپراتور وقت ژاپن، روز ۱۵ اوت خبر تسلیم شدن ژاپن را از طریق رادیو اعلام کرد.
این اقدام به مقام هیروهیتو به عنوان یک امپراتور نیمه الهی و حاکم مطلق ژاپن پایان داد، گرچه او تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۹ به عنوان یک پادشاه مشروطه در پست خود باقی ماند.
بدون نظر