چرا هنگام بالا رفتن از پله ها از نفس می افتیم؟

استفاده از پله به جای آسانسور می تواند تصمیمی سخت و به لحاظ فیزیکی چالش برانگیز باشد. همه ی ما ممکن است هنگام بالا رفتن از پله ها از نفس بیفتیم، حتی اگر فعالیت ورزشی مان زیاد باشد. خوشبختانه این مسأله لزوماً به این معنا نیست که باید بیشتر از این ورزش کنیم یا اینکه مشکل جسمی ای داریم.

در ادامه می خواهیم ببینیم چرا هنگام بالا رفتن از پله ها از نفس می افتیم.

۱- ممکن است مشکل جسمی ای داشته باشید

اگر بعد از بالا رفتن از پله ها نفس تان می برد مواردی هست که باید به آن توجه داشته باشید. ممکن است چیزی برای نگرانی وجود نداشته باشد. اما اگر در قفسه سینه تان احساس درد می کنید، پاها یا زانوهایتان ورم می کند یا سرفه تان می گیرد، باید به پزشک مراجعه کنید، چون ممکن است نشانه ی وجود مشکلی جسمی باشد.

۲- بدن تان گرم نیست

ما معمولاً پیش از شروع به ورزش، بدن مان را گرم می کنیم. این کار اهمیت زیادی دارد چون به گرم شدن ماهیچه ها کمک می کند، جریان خون و اکسیژن را به تدریج افزایش می دهد و ریسک آسیب دیدگی را پایین می آورد.

وقتی شروع به بالا رفتن از پله ها می کنید، یکباره و بدون آنکه از قبل بدن خود را گرم کرده باشید از حالت استراحت به یک فعالیت فیزیکی بسیار بیشتر تغییر وضعیت می دهید. به همین دلیل بدن مجبور می شود تلاش بیشتری برای رساندن اکسیژن بیشتر به ماهیچه ها در عرض مدت بسیار کوتاهی کند و ضربان قلب بالا می رود. بنابراین طبیعی است که بعد از بالا رفتن از پله ها از نفس بیفتید.

۳- مثل یک ورزش هوازی معمول نیست

سیستم انرژی ای که در هنگام بالا رفتن از پله ها در بدن مورد استفاده قرار می گیرد با آنچه معمولاً در هنگام انجام ورزش های هوازی وجود دارد متفاوت است. به آن سیستم انرژی فسفاژن می گویند. از این سیستم زمانی استفاده می شود که ماهیچه ها ظرف مدت کوتاهی به انرژی زیادی نیاز پیدا می کنند، مثل فعالیت های شدید و سنگین بدنی. مولکول های خاصی هستند که وجود آن ها برای به کار افتادن این سیستم ضروری است، اما تعداد آن ها زیاد نیست. بنابراین طبیعی است که بعد از یک فعالیت بدنی شدید بسیار کوتاه، بیشتر از نفس بیفتید تا زمانی که ورزش هوازی طولانی تر و ثابت تری را انجام می دهید.

۴- ماهیچه هایتان زودتر خسته می شوند

در بدن ما دو نوع تار ماهیچه ای وجود دارد – تار ماهیچه ای تند و تار ماهیچه ای کند. اگر دونده ی کهنه کاری باشید به لطف وجود تارهای ماهیچه ای کند می توانید مسیرهای دوی طولانی را دوام آورید، تارهایی که دیرتر خسته می شوند اما قدرت و استقامت زیادی ندارند. وقتی از پله ها بالا می روید، برای انجام آن حرکات سریع انفجاری به تارهای ماهیچه ای تند نیاز دارید، تارهایی که زودتر خسته می شوند.

۵- کسانی که زیاد ورزش نمی کنند ممکن است دیرتر از افرادی که اهل ورزش هستند از نفس بیفتند

اگر قدرت استقامت خود را با دویدن پرورش داده باشید، از تارهای ماهیچه ای کند خود بیشتر استفاده کرده اید که بر سوخت و ساز هوازی اتکا دارند. با این حال، وقتی از پله ها بالا می روید، آن فعالیت های سریع انفجاری به سوخت و ساز ناهوازی نیاز دارند. این امر باعث تولید کربن دی اکسید و هیدروژن می شود که افراد ورزشکار حساسیت بیشتری نسبت به آن ها دارند. به همین دلیل است که ممکن است بالا رفتن از پله ها برای کسانی که زیاد ورزش نمی کنند راحت تر از کسانی باشد که ورزش استقامتی انجام می دهند.

چطور می توان بالا رفتن از پله ها را برای خود ساده تر کرد؟

کافی است بیشتر از پله استفاده کنید. از آنجایی که زیاد این کار را انجام نمی دهیم، قابل درک است که بدن ما به انجام چنین فعالیت فیزیکی ای عادت نداشته باشد و ممکن است برایمان دشوارتر از چیزی باشد که انتظار داریم. بنابراین اگر بیشتر این کار را انجام دهیم، توانایی انجامش را پیدا می کنیم.

علاوه بر این می توانید ورزش هایی مثل دوی سرعتی، پرش یا دیگر حرکات انفجاری ای را انجام دهید که به یک انفجار ناگهانی انرژی مثل وقت هایی که از پله بالا می روید نیاز دارند. کار دیگری که می توانید انجام دهید این است که با انجام ورزش های اسکات و لانج، ماهیچه های کفل و پای خود را پرورش دهید.