شکوفه زدن زودرس درختان گیلاس ژاپن بر اثر گرمایش جهانی

درختان گیلاس در ژاپن امسال زودتر از موعد شکوفه زده اند و کارشناسان این اتفاق را نشانه ی تغییرات آب و هوایی در دنیا می دانند.

درختان ساکورای کیوتو امسال ۲۶ مارس به اوج شکوفایی خود رسیدند که از زمان ثبت این واقعه از سال ۱۹۵۳ توسط سازمان هواشناسی ژاپن، زودترین زمان محسوب می شود. و شواهد و مدارک نیز حاکی از آن است که این ممکن است زودترین زمان در تمام طول تاریخ هم باشد.

محققان ژاپنی با بررسی اسناد موجود تا سال ۸۱۲ پیش از میلاد مسیح پی بردند زودترین زمان اوج شکوفایی درختان ساکورای کیوتو یک روز دیرتر از امسال یعنی ۲۷ مارس در سال های ۱۶۱۲ ، ۱۴۰۹ و ۱۲۳۶ میلادی بود. با این حال، محققان اطلاعات برخی سال ها را در اختیار نداشتند.

درختان ساکورای توکیو نیز زودتر از معمول، در روز ۲۲ مارس به طور کامل شکوفا شدند که این تاریخ رتبه ی دوم را در میان زودترین تاریخ های ثبت شده برای شهر توکیو دارد.

در آن سوی اقیانوس آرام در آمریکا نیز درختان گیلاس در واشنگتن دی سی زودتر از موعد شکوفه زدند.

درختان گیلاس واشنگتن دی سی ۴ روز زودتر از متوسط زمانی ۳۰ سال گذشته یعنی اول ماه آوریل به اوج شکوفایی رسیدند. شکوفه های گیلاس پارک نشنال مال واشنگتن دی سی حالا ۶ روز زودتر از آنچه در ۱۰۰ سال گذشته بوده به اوج شکوفایی خود رسیدند.

کارشناسان سازمان هواشناسی ژاپن درباره ی شکوفه زدن زودرس درختان ساکورا می گویند به احتمال زیاد گرمایش جهانی علت این مسأله است.

درخت گیلاس یکی از اولین گیاهانی است که در بهار شکوفه می زند و شکوفه های آن هم معمولاً ۲ هفته باقی می ماند.

دانشمندان جلو افتادن بی وقفه ی زمان شکوفه زدن درختان را بر اثر دو عامل می دانند، یکی گسترش شهرها و دیگری تغییرات آب و هوایی.

هر چه وسعت شهرها بیشتر می شود، دمای هوای آن ها هم اغلب از مناطق روستایی اطراف شان بالاتر می رود. اما به گفته ی دانشمندان، بیشتر، تغییرات آب و هوایی از جمله افزایش دمای هوا در سرتاسر دنیا است که باعث شکوفه زدن زودرس درختان می شود.

برای مثال، در کیوتو متوسط دمای هوا در ماه مارس (اواسط اسفند تا اواسط فروردین) از ۸/۶ درجه سانتیگراد در سال ۱۹۵۳ به ۱۰/۵ درجه سانتیگراد در سال ۲۰۲۰ رسیده است.

جلو افتادن زمان شکوفه زدن درختان گیلاس پیامدهایی جدی برای اکوسیستم در هم تنیده ای خواهد داشت که درختان گیلاس جزئی از آن هستند.

مثلاً حشراتی که چرخه های زندگی آن ها با زمان شکوفه زدن درختان تنظیم می شود، ممکن است رشدشان زمانی به پایان برسد که دوره ی شکوفه زدن درختان به سر رسیده باشد و در نتیجه، نتوانند از شکوفه های درختان تغذیه کنند و از مواد مغذی مورد نیازشان محروم بمانند.

به گفته ی دانشمندان، اکوسیستم ها به چنین نوسانات بزرگی عادت ندارند و این امر فشار زیادی به آن ها وارد می سازد. این اتفاق ممکن است باعث کاهش محصولات غذایی و حتی فروپاشی اکوسیستم ها در آینده شود.